• Vader:
  Egbert Clant van Scharmer, zn. van Alardus Clant van Scharmer en Margaretha Lewe, geb. in 1465, ovl. te Bremen, Dld. op zondag 11 nov 1590, tr. (2) met Anna Manninga. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).

• Moeder:
  Teteke (Teetke) van Nittersum, dr. van Andolof van Nittersum en Betha Cockinga, geb. in 1470.

tr.
met

Allard Clant van Menkema, zn. van Egbert Clant van Scharmer en Teteke van Nittersum, geb. in 1525.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Egbert Clant	*1550					1	2

• Vader:
  Ansbertus "de Senator" , zn. van Ferreolus en Deuteria, geb. circa 525, Heer van de Moesel en markgraaf aan de Schelde. Gallo-Romeins senator en bisschop van mets en Firminus en van Uze, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) circa 587, tr. op donderdag 1 jan 1553.

• Moeder:
  Clitildis van Keulen, dr. van Chlotarius I der Franken en Waltrade van Lombardije (Nn), geb. circa 525, ovl. (ongeveer 78 jaar oud) circa 603.

tr. (hoogstens 8 jaar oud) voor 590
met

Oda von Schwaben.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnuif de Heilige (Arnulphus)	*582	Remiremont	†640	Metz	57	1	3
2	Pepijn I	*585	Landen [Li, Bel]				1	0

tr. (Arnoldus XXVII hoogstens 8 jaar oud) voor 590
met

Arnoldus XXVII , zn. van Ansbertus "de Senator" en Clitildis van Keulen, geb. in 582, ovl. (ongeveer 19 jaar oud) in 601.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnuif de Heilige (Arnulphus)	*582	Remiremont	†640	Metz	57	1	3
2	Pepijn I	*585	Landen [Li, Bel]				1	0

• Vader:
  Arnoldus XXVII , zn. van Ansbertus "de Senator" en Clitildis van Keulen, geb. in 582, ovl. (ongeveer 19 jaar oud) in 601, tr. (hoogstens 8 jaar oud) voor 590.

• Moeder:
  Oda von Schwaben.

tr.
met

Ida Nn.

• Vader:
  Ferreolus , geb. circa 525, ovl. (ongeveer 78 jaar oud) circa 603, tr.

• Moeder:
  Deuteria .

tr. op donderdag 1 jan 1553
met

Clitildis van Keulen, dr. van Chlotarius I der Franken en Waltrade van Lombardije (Nn), geb. circa 525, ovl. (ongeveer 78 jaar oud) circa 603.


Aantekeningen bij Clitildis van Keulen.
Zij komt niet voor in de genealogie van B.J. Jansen, terwijl elders wel wordt gesproken over een dochter.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnoldus XXVII	*582		†601		19	1	2

Vader: Chlotarius I Ook: Chlotarius I de Oude; Chlotachar der Franken1, zn. van Clovis I (Chlodovech) en Chlotilde van Bourgondië, geb. 1 circa 4971 Elders wordt 511 gevonden1,1, koning te Soissons [Fra] tussen 511 en 561, koning te Orléans [Fra] van 524 tot 561, koning te Reims van 555 tot 561, koning te Parijs van 558 tot 561, koning van het hele Frankische rijk in 558, ovl. (ongeveer 64 jaar oud) te Soissons-Aisne [Fra]1 op 10 nov 5611,1, begr. te Soissons [Fra]1, tr. (1) met Guntheuca Nn2. Uit dit huwelijk geen kinderen2, tr. (2) met Chunsena Nn2. Uit dit huwelijk een zoon2, tr. (3) met Chrodigilde 1, geb. 1,1,1, ovl. 1,1,1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Arnegunde van Thuringen2,1, dr. van Baderik van Thüringen en Nn, geb. 1 circa 5102,1,2,1,1, ovl. (minstens 55 jaar oud) 1 tussen 565 en 5702,1,2,1, begr. te Parijs St. Denis2,2. Uit dit huwelijk een zoon2,1, tr. (5) Dit huwelijk en haar achtergronden komen alleen voor bij B.J. Jansen, (gesch. in 550) met Radegunde van Thüringen2, dr. van Berthacharius (Berthachar) van Thüringen en Nn, geb. te Erfurt [Dui]2 in 5182,2, RK2,2, non, Heilige op zaterdag 12 aug 518, wordt door de H. Medardus tot diaconesse gewijdt na 550, sticht het klooster St. Maria voor de muren te Poitiers [Fra] circa 555, het klooster wordt omgenoemd naar H. Kruis in 569 Dat gebeurt nadat Keizer Justin II het H. Kruis van Christes heeft geschonken, ovl. (ongeveer 69 jaar oud) te Poitiers [Fra]2 op woensdag 13 aug 5872,2, begr. te Poitiers [Fra] St. Marien (later St. Radegunde genoemd)2,2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (ongeveer 14 jaar oud) (6) circa 511.

• Moeder:
  Waltrade (Walderada, Waltrada, Waldrada) van Lombardije^2,1 (Nn), dr. van Wacho en Austrigusa, geb. ¹ circa 531¹ (tussen 525 en 530)^1,1, ovl. (ongeveer 41 jaar oud) ¹ circa 572¹ (na 570)¹, tr. (2) met Garibald I van Beieren², zn. van Agivald en Nn, geb. circa 525^2,2,2, hertog te Beieren [Deu] circa 555, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) circa 590^2,2. Uit dit huwelijk 7 kinderen, tr. (3) met Theudebald van Beieren², zn. van Theodo II van Beieren en Regintrud der Franken, geb. circa 675^2,2,2, hertog van Beieren te Passau [Dui] na 711, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) in 719^2,2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Theudowald , zn. van Theudebert I der Franken en Deoteria, geb. circa 533, koning van Austrasië van 548 tot 555, ovl. (ongeveer 22 jaar oud) in 555. Uit dit huwelijk geen kinderen.

tr. op donderdag 1 jan 1553
met

Ansbertus "de Senator" , zn. van Ferreolus en Deuteria, geb. circa 525, Heer van de Moesel en markgraaf aan de Schelde. Gallo-Romeins senator en bisschop van mets en Firminus en van Uze, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) circa 587.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnoldus XXVII	*582		†601		19	1	2

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

tr.
met

Deuteria .

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ansbertus "de Senator"	*525		†587		62	1	1
2	Erchenaud	*560					0	0

tr.
met

Ferreolus , geb. circa 525, ovl. (ongeveer 78 jaar oud) circa 603.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ansbertus "de Senator"	*525		†587		62	1	1
2	Erchenaud	*560					0	0

• Vader:
  Ferreolus , geb. circa 525, ovl. (ongeveer 78 jaar oud) circa 603, tr.

• Moeder:
  Deuteria .

Chlotarius I der Franken

Chlotarius I Ook: Chlotarius I de Oude; Chlotachar der Franken1, geb. 1 circa 4971 Elders wordt 511 gevonden1,1, koning te Soissons [Fra] tussen 511 en 561, koning te Orléans [Fra] van 524 tot 561, koning te Reims van 555 tot 561, koning te Parijs van 558 tot 561, koning van het hele Frankische rijk in 558, ovl. (ongeveer 64 jaar oud) te Soissons-Aisne [Fra]1 op 10 nov 5611,1, begr. te Soissons [Fra]1.

Aantekeningen bij Chlotarius I der Franken.
Clotharius wordt in 497 te Doornik (Tournai) geboren als jongste zoon van de roemruchte Clovis en zijn koningin Clothilda. Clotharius wordt ook wel aangeduid als de 'vaak getrouwde'. Hij had maar liefst zes echtgenotes: Ingonde, Aregonde (dochter van Balderic van Thüringen), Grinside, Prinses Radegonde van Thüringen, Gontheuque (Ghunteuca) dochter van Gondebaud van Bourgondië en Wultrade van Lombardije. Daarnaast had hij ook nog verschillende concubines.
Als Clovis in 511 overlijdt wordt zijn koninkrijk volgens de Frankische tradities verdeeld onder zijn vier zonen. Chlotarius krijgt de van oudsher Frankische gebieden tussen de Oise en de benedenloop van de Maas (o.m. Laon, Noyon, Cambrai, Tournai).Ook viel een deel van Acquitanië aan hem toe. Soissons werd zijn hoofdstad. De broers voeren onderling een strijd van leven op dood om hun koninkrijk te vergroten. Ze werken echter wel samen als het erom gaat om het Frankische rijk uit te breiden (dit resulteert uiteindelijk in de verovering van Bourgondië en de Provence).
In 524 sneuvelt zijn broer Chlodomer in de strijd tegen de Bourgondiërs. Samen met zijn broer Childebert, zorgt Clotharius ervoor dat diens beide zoons (en erfgenamen) vermoord worden en vervolgens trouwt hij met hun moeder Gontheuque zodat het rijkvan Chlodomer verdeeld kan worden onder de drie overgebleven broers (Theodorik, Childebert en Chlotarius). In 534 wordt Bourgondië uiteindelijk toch verslagen en toegevoegd aan het Frankische rijk. In 537 wordt ook de Provence veroverd. Een poging om in 542 het Visigotische Zaragosa in te nemen, mislukt echter.
Als in 555 Theodebald (de kleinzoon van zijn halfbroer Theodorik) overlijdt zonder een volwassen erfgenaam na te laten, wordt diens koninkrijk verdeeld onder de twee overgebleven zonen van Clovis: Childebert en Chlotarius. De Saksen zijn echter niettevreden met deze regeling en komen in opstand. Chlotarius slaat de opstand neer en brandschat het land van de Thüringers. In de winter van 555/556 voert hij nogmaals een strafexpeditie tegen de Saksen uit. In 557 zet zijn broer Childebert de Saksenaan tot een nieuwe opstand tegen Chlotarius. Terwijl Chlotarius tegen de Saksen strijdt, brandschat zijn broer het gebied rond Reims (van je familie moet je het hebben!). Na het overlijden van Childebert I in 558 annexeert Chlotarius I diens deelrijk met de hoofdstad Parijs. Chlotarius wordt dan gekroond tot koning van alle Franken en voor het eerst sinds de dood van Clovis, is het Frankische rijk weer verenigd onder één leider.
Van Clovis' zonen was Clotharius ongetwijfeld de meest wrede en doortrapte. Niet alleen vermoordde hij de zonen van zijn broer, ook zijn eigen lievelingszoon Chramme moet het ontgelden als hij een complot beraamt tegen zijn vader. Chramme slaagt niet in zijn opzet en vlucht naar de koning van Bretagne die hem echter niet kan beschermen. Chlotarius krijgt zijn zoon te pakken en bindt hem, samen met zijn vrouw en kinderen, vast in een hut die hij vervolgens in brand steekt.
In 561, drie jaar nadat hij koning over het gehele Frankische rijk is geworden, overlijdt Chlotarius op 64-jarige leeftijd te Compiègne (België) aan een koortsaanval. Zijn koninkrijk wordt dan verdeeld onder zijn vier zonen Charibert, Sigibert, Chilperik en Gontran (Guntram). De vier gebieden, waarin het koninkrijk verdeeld werd, krijgen de namen Austrasië, Neustrië, Bourgondië en Aquitanië. Maar de delen waren niet homogeen, elke vorst bezat stukken grond bij de buurman: het nationaal gebied was een reusachtige puzzel geworden en het voorwerp van begerige blikken. Charibert I regeert in Parijs over Acquitanië, Sigibert I regeert in Reims over Austrasië, Chilperik I in Soissons over Neustrië en Gontran of Guntram in Orléans over Zuid-Gallië en Bourgondië. Het spel van moord en doodslag kan opnieuw beginnen!

Vader: Clovis I (Chlodovech) Ook: Clovis, Chlodovech (I) 1, zn. van Childerik I (der Franken) en Basina Andovera (von Thüringen, van Thuringen), geb. te Doornik1 in 4661,1, ged. te Reims op maandag 24 dec 498, 1, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) te Parijs1 op donderdag 27 nov 5111,1, begr. 1, tr. (2) met Nn . Uit dit huwelijk een zoon, tr. (resp. ongeveer 25 en ongeveer 24 jaar oud) (1) in 491.

• Moeder:
  Chlotilde Chlotilde, Chrodechilde van Bourgondië, geb. te Lyon [Fra] in 467, ovl. (ongeveer 77 jaar oud) te Tours op zondag 3 jun 544, begr. te Parijs Apostelbasiliek.

tr. (1)
met

Guntheuca Nn².

tr. (2)
met

Chunsena Nn².

Aantekeningen bij koning Chlotarius I der Franken en Chunsena Nn
Deze relatie, alsmede de zoon uit deze relatie, komt alleen voor bij B.J. Jansen.

Uit dit huwelijk een zoon:²

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Chramm						0	0

tr. (3)
met

Chrodigilde ¹, geb. ^1,1,1, ovl. ^1,1,1.


Aantekeningen bij Chrodigilde .
Koningin Chrodigilde regeerde samen met haar echtgenoot Chlodomer over het koninkrijk Orléans.
*.
Koning Chlodomer sneuvelde in de strijd tegen zijn broers Childebert I en Chlotarius I. Deze twee vreesden dat de zonen van hun gesneuvelde broer Chlodomer (524) hun vader zouden opvolgen. Ze lokten de neven met list weg van hun moeder-weduwe Chrodigilde. Clovis' zonen hadden besproken of ze hen zouden laten doden of scheren "zoals het overige volk". Ze lieten de keuze uiteindelijk over aan Chrodigilde. Ze zonden haar een bode, voorzien van schaar en zwaard, met de volgende woorden; ".of ze wenste dat haar kinderen met geschoren haar het leven behouden of, dat zouden worden gedood.".
In haar verslagenheid antwoordde ze, dat - als ze dan toch niet de troon zouden bestijgen - zij hen liever dood zag dan geschoren (!) Twee van haar zonen werden omgebracht en een derde wist te ontkomen. Hij ontdeed zichzelf van zijn haartooi en werd geestelijke.
Chrodigilde zou met Chlotarius I getrouwd zijn geweest, na haar rouwperiode (!). Of dit een goed huwelijk was, valt zeer zwaar te betwijfelen.

tr. (4)
met

Arnegunde van Thuringen^2,1, dr. van Baderik van Thüringen en Nn, geb. ¹ circa 510^2,1,2,1,1, ovl. (minstens 55 jaar oud) ¹ tussen 565 en 570^2,1,2,1, begr. te Parijs St. Denis^2,2.

Uit dit huwelijk een zoon:^2,1

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Chilperic I	*539		†584		45	3	11

tr. (5) Dit huwelijk en haar achtergronden komen alleen voor bij B.J. Jansen, (gesch. in 550)
met

Radegunde van Thüringen2, dr. van Berthacharius (Berthachar) van Thüringen en Nn, geb. te Erfurt [Dui]2 in 5182,2, RK2,2, non, Heilige op zaterdag 12 aug 518, wordt door de H. Medardus tot diaconesse gewijdt na 550, sticht het klooster St. Maria voor de muren te Poitiers [Fra] circa 555, het klooster wordt omgenoemd naar H. Kruis in 569 Dat gebeurt nadat Keizer Justin II het H. Kruis van Christes heeft geschonken, ovl. (ongeveer 69 jaar oud) te Poitiers [Fra]2 op woensdag 13 aug 5872,2, begr. te Poitiers [Fra] St. Marien (later St. Radegunde genoemd)2,2.

Aantekeningen bij Radegunde van Thüringen.
Radegundis (circa 520 - 13 augustus 587) was koningin der Franken. Ze was de dochter van koning Berthachar die samen met zijn broers Baderik en Hermanfried over het koninkrijk Thüringen heerste. De broers betwistten elkaars macht en Hermanfried doodde Berthachar. Diens bezittingen gingen over naar Hermanfried die zich ook ontfermde over de twee kinderen, Radegundis en haar broer, die Berthachar achterliet.
*.
Bij zijn poging om ook het deel van Baderik te veroveren zocht hij steun bij koning Theuderic, die heerste ten oosten van het Thüringse koninkrijk. Hermanfried beloofde Theuderic de helft van het grondbezit van Baderik, als deze verslagen zou worden.
Baderik werd verslagen en gedood, waarna Hermanfried vergat om zijn belofte aan Theuderic na te komen. Theuderic nam wraak, daarbij geholpen door zijn broer Chlotarius I, koning der Franken, en Hermanfried sloeg op de vlucht.
Chlotarius nam de twee kinderen over wie Hermanfried zich ontfermd had, gevangen: Radegundis was toen 10 jaar oud. Beide kinderen werden christelijk opgevoed. De leermeesters van Radegundis merkten dat ze een grote interesse vertoonde voor Latijn en Grieks.
Op haar zeventiende nam haar leven een plotselinge wending: Chlotarius wilde met haar trouwen. Zij wilde echter niets met de moordenaar van haar familie te maken hebben en besloot te vluchten. Dat mislukte, en Radegundis onderwierp zich aan de wil van de koning. Het huwelijk werd in 538 in Soissons gesloten.
Door haar plichten strikt te vervullen bleef ze een christelijk leven leiden; ze bad veel en deed aan liefdadigheid.
Opnieuw nam haar leven een dramatische wending, toen Chlotarius de broer van Radegundis liet vermoorden, vermoedelijk omdat hij in hem een gevaar zag voor zijn aanspraak op de troon van Thüringen. Radegundis besloot zich in een klooster terug te trekken. Hiertoe werd ze in staat gesteld door Medardus, bisschop van Noyon.
Haar vermogen stelde ze ter beschikking van de armen en ze wijdde zich aan de verzorging van de zieken, vooral van de lepralijders. Ze stichtte het klooster van het Heilige Kruis in Poitiers, maar weigerde daar abdis te worden. Ze stierf in 587.
Wanneer ze werd heilig verklaard, is onbekend, maar ze werd een tamelijk populaire heilige in Frankrijk. Ze is de patrones van de vrouwelijke koks.
Haar leven werd opgetekend door Venantius Fortunatus, een dichter uit de 6e eeuw en bisschop van Poitiers, en ook Radegundis' kapelaan. Er zijn overigens verschillende verhalen in omloop. Zo zou ze al op haar 12e gedwongen zijn om met Chlotarius te trouwen. Anderen geven stelselmatige mishandeling als reden voor haar vlucht. Er is ook een versie waarbij ze gedwongen werd met Chlotarius te trouwen, maar omdat ze niets met de moordenaar van haar oom te maken wilde hebben, werd ze opgesloten in een klooster.
Ze zou de leerlinge geweest zijn van Johannes, een kluizenaar uit Chinon.
De Sint-Radegundiskerk van Merendree en van Louvignies zijn de enige twee kerken in België die aan haar zijn toegewijd.

tr. (ongeveer 14 jaar oud) (6) circa 511
met

Waltrade (Walderada, Waltrada, Waldrada) van Lombardije^2,1 (Nn), dr. van Wacho en Austrigusa, geb. ¹ circa 531¹ (tussen 525 en 530)^1,1, ovl. (ongeveer 41 jaar oud) ¹ circa 572¹ (na 570)¹, tr. (2) met Garibald I van Beieren². Uit dit huwelijk 7 kinderen, tr. (3) met Theudebald van Beieren². Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Theudowald . Uit dit huwelijk geen kinderen.


Aantekeningen bij Waltrade van Lombardije (Nn).
Deze Waltrade (van Lombarije) wordt door B.J. Jansen Walderade genoemd en is geboren tussen 525 en 530. Haar strerfjaar ligt bij hem na 570.

Aantekeningen bij koning Chlotarius I der Franken en Waltrade van Lombardije
Volgens B.J. Jansen kent dit huwelijk géén kinderen. Volgens hem behoren de kinderen toe aan Ingunde van Thüringen, een zuster van Arnegunde en Radegunde, waarmee hij ook een relatie gehad zou hebben.

Uit dit huwelijk 7 kinderen:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Prinses Clitildis	*525		†603		78	1	1
2	Charibert I	*517		†567		50	4	3
3	Guntram(nus)	*530		†591	Chalon-Sur-Saone [Fra]	61	3	0
4	Sigibert I	*535		†575	Vitry [Fra]	40	1	3
5	Childerich	*530		†561		31	0	0
6	Chlotswinde	*540		†566		26	1	0
7	Gunthar	*530		†561		31	0	0

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:

• Vader:
  Wacho , zn. van Unichus en Nn, geb. circa 495, koning van de Longobarden, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) in 540, tr. (1) met Radegunde van Thüringen¹. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Sigilinda ¹. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2).

• Moeder:
  Austrigusa ¹, dr. van Elemund en Nn, geb. circa 490^1,1.

tr. (koning Chlotarius I ongeveer 14 jaar oud) (1) circa 511
met

Chlotarius I Ook: Chlotarius I de Oude; Chlotachar der Franken2, zn. van Clovis I (Chlodovech) en Chlotilde van Bourgondië, geb. 2 circa 4972 Elders wordt 511 gevonden2,2, koning te Soissons [Fra] tussen 511 en 561, koning te Orléans [Fra] van 524 tot 561, koning te Reims van 555 tot 561, koning te Parijs van 558 tot 561, koning van het hele Frankische rijk in 558, ovl. (ongeveer 64 jaar oud) te Soissons-Aisne [Fra]2 op 10 nov 5612,2, begr. te Soissons [Fra]2, tr. (1) met Guntheuca Nn1. Uit dit huwelijk geen kinderen1, tr. (2) met Chunsena Nn1. Uit dit huwelijk een zoon1, tr. (3) met Chrodigilde 2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Arnegunde van Thuringen1,2. Uit dit huwelijk een zoon1,2, tr. (5) met Radegunde van Thüringen1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Aantekeningen bij Chlotarius I der Franken.
Clotharius wordt in 497 te Doornik (Tournai) geboren als jongste zoon van de roemruchte Clovis en zijn koningin Clothilda. Clotharius wordt ook wel aangeduid als de 'vaak getrouwde'. Hij had maar liefst zes echtgenotes: Ingonde, Aregonde (dochter van Balderic van Thüringen), Grinside, Prinses Radegonde van Thüringen, Gontheuque (Ghunteuca) dochter van Gondebaud van Bourgondië en Wultrade van Lombardije. Daarnaast had hij ook nog verschillende concubines.
Als Clovis in 511 overlijdt wordt zijn koninkrijk volgens de Frankische tradities verdeeld onder zijn vier zonen. Chlotarius krijgt de van oudsher Frankische gebieden tussen de Oise en de benedenloop van de Maas (o.m. Laon, Noyon, Cambrai, Tournai).Ook viel een deel van Acquitanië aan hem toe. Soissons werd zijn hoofdstad. De broers voeren onderling een strijd van leven op dood om hun koninkrijk te vergroten. Ze werken echter wel samen als het erom gaat om het Frankische rijk uit te breiden (dit resulteert uiteindelijk in de verovering van Bourgondië en de Provence).
In 524 sneuvelt zijn broer Chlodomer in de strijd tegen de Bourgondiërs. Samen met zijn broer Childebert, zorgt Clotharius ervoor dat diens beide zoons (en erfgenamen) vermoord worden en vervolgens trouwt hij met hun moeder Gontheuque zodat het rijkvan Chlodomer verdeeld kan worden onder de drie overgebleven broers (Theodorik, Childebert en Chlotarius). In 534 wordt Bourgondië uiteindelijk toch verslagen en toegevoegd aan het Frankische rijk. In 537 wordt ook de Provence veroverd. Een poging om in 542 het Visigotische Zaragosa in te nemen, mislukt echter.
Als in 555 Theodebald (de kleinzoon van zijn halfbroer Theodorik) overlijdt zonder een volwassen erfgenaam na te laten, wordt diens koninkrijk verdeeld onder de twee overgebleven zonen van Clovis: Childebert en Chlotarius. De Saksen zijn echter niettevreden met deze regeling en komen in opstand. Chlotarius slaat de opstand neer en brandschat het land van de Thüringers. In de winter van 555/556 voert hij nogmaals een strafexpeditie tegen de Saksen uit. In 557 zet zijn broer Childebert de Saksenaan tot een nieuwe opstand tegen Chlotarius. Terwijl Chlotarius tegen de Saksen strijdt, brandschat zijn broer het gebied rond Reims (van je familie moet je het hebben!). Na het overlijden van Childebert I in 558 annexeert Chlotarius I diens deelrijk met de hoofdstad Parijs. Chlotarius wordt dan gekroond tot koning van alle Franken en voor het eerst sinds de dood van Clovis, is het Frankische rijk weer verenigd onder één leider.
Van Clovis' zonen was Clotharius ongetwijfeld de meest wrede en doortrapte. Niet alleen vermoordde hij de zonen van zijn broer, ook zijn eigen lievelingszoon Chramme moet het ontgelden als hij een complot beraamt tegen zijn vader. Chramme slaagt niet in zijn opzet en vlucht naar de koning van Bretagne die hem echter niet kan beschermen. Chlotarius krijgt zijn zoon te pakken en bindt hem, samen met zijn vrouw en kinderen, vast in een hut die hij vervolgens in brand steekt.
In 561, drie jaar nadat hij koning over het gehele Frankische rijk is geworden, overlijdt Chlotarius op 64-jarige leeftijd te Compiègne (België) aan een koortsaanval. Zijn koninkrijk wordt dan verdeeld onder zijn vier zonen Charibert, Sigibert, Chilperik en Gontran (Guntram). De vier gebieden, waarin het koninkrijk verdeeld werd, krijgen de namen Austrasië, Neustrië, Bourgondië en Aquitanië. Maar de delen waren niet homogeen, elke vorst bezat stukken grond bij de buurman: het nationaal gebied was een reusachtige puzzel geworden en het voorwerp van begerige blikken. Charibert I regeert in Parijs over Acquitanië, Sigibert I regeert in Reims over Austrasië, Chilperik I in Soissons over Neustrië en Gontran of Guntram in Orléans over Zuid-Gallië en Bourgondië. Het spel van moord en doodslag kan opnieuw beginnen!

Aantekeningen bij koning Chlotarius I der Franken en Waltrade van Lombardije
Volgens B.J. Jansen kent dit huwelijk géén kinderen. Volgens hem behoren de kinderen toe aan Ingunde van Thüringen, een zuster van Arnegunde en Radegunde, waarmee hij ook een relatie gehad zou hebben.

Uit dit huwelijk 7 kinderen:²

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Prinses Clitildis	*525		†603		78	1	1
2	Charibert I	*517		†567		50	4	3
3	Guntram(nus)	*530		†591	Chalon-Sur-Saone [Fra]	61	3	0
4	Sigibert I	*535		†575	Vitry [Fra]	40	1	3
5	Childerich	*530		†561		31	0	0
6	Chlotswinde	*540		†566		26	1	0
7	Gunthar	*530		†561		31	0	0

tr. (2)
met

Garibald I van Beieren¹, zn. van Agivald en Nn, geb. circa 525^1,1,1, hertog te Beieren [Deu] circa 555, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) circa 590^1,1.


Aantekeningen bij Garibald I van Beieren.
Garibald ist ein früher Vertreter der Agilolfinger, ohne dass geklärt werden könnte, woher die Dynastiebezeichnung stammt und wer seine Eltern waren. Zum Teil wird von einer engen Verwandtschaft mit den Merowingern ausgegangen, etwa, wenn Theudebert II. von Austrasien als sein Vater gesehen wird, andere nennen einen Theodo II. oder einen Agiwald von Meaux als Vater, letzterer ein Sohn des Agilolf von Meaux, aber auch eine Verbindung zu langobardischen Herrschern wird für möglich gehalten. Angesichts dieser Unsicherheiten ist auch unklar, ob die Baiern vor Garibald einen Herzog besaßen. Die Landnahme bzw. Ethnogenese fällt jedenfalls in die erste Hälfte des 6. Jahrhunderts. Die gelegentlich genannten „Herzöge“ Theodon I, Theodon II. sowie Theodon III. dürften allerdings eher in den Bereich der Sagen gehören.
Um 548 erhält Garibald den Herzogstitel für Baiern; um 555 heiratet er Walderada, die Tochter Wachos, des Königs der Langobarden (ca. 510–540). Sie war die Witwe König Theudebalds von Austrasien und danach die Frau des fränkischen Königs Chlothar I. gewesen, der sich wegen kirchlichen Widerspruchs jedoch von ihr trennen musste und sie nun „einem der Seinen“, eben dem Baiern-Herzog, zur Gemahlin gab. Diese Tatsache zeigt sowohl die Abhängigkeit Garibalds von Chlothar als auch seine Königsnähe.
Die innenpolitischen Schwierigkeiten des Merowingers bieten Garibald bald Gelegenheit zu eigener, raffinierter Politik im Bunde mit den 568 in Italien eingerückten Langobarden, mit denen ihn ein Interesse an der Brenner-Verona-Route verbindet. Er vermählt eine Tochter mit den langobardischen Herzog Ewin (Eoin) von Trient, der etwa zur gleichen Zeit (575) von den Franken angegriffen wird. Das ist ein Hinweis darauf, dass der Langobarde sich durch ein Bündnis mit seinem nördlichen Nachbarn gegen ähnliche fränkische Angriffe abzusichern sucht. Eine andere Tochter Garibalds wird mit Gisulf von Friaul vermählt.
Als die Franken 584 erneut die Langobarden bedrohen, schließt sich der neue Langobarden-König Authari, nachdem ihm die Verständigung mit den Franken misslungen war, an die Baiern an. Offenbar führt Garibalds Annäherung an die Langobarden dazu, dass die Franken im Jahre 589 auch gegen ihn militärisch vorgehen, jedenfalls fliehen in diesem Jahr die Kinder Theodelinde und Gundoald nach Italien zu den Langobarden: Garibalds Tochter Theodelinde heiratet, obwohl sie mit dem Merowinger Childebert verlobt ist, den langobardischen König Authari; Garibalds Sohn Gundoald wird Herzog von Asti und als Vater König Ariperts I. Ahnherr und Stammvater der agilolfingischen Langobardenkönige.
591 erfolgt allerdings eine Verständigung der Franken mit den Langobarden, deren Folgen für Baiern schwerwiegend sind, was aus dem zur gleichen Zeit in Baiern erfolgten Herrscherwechsel ersichtlich ist, der das Land zum ersten Mal in Abhängigkeit von den Franken zu zeigen scheint: Garibald wird offenbar um diese Zeit samt seinem Sohn Grimoald vom Merowingerkönig abgesetzt, aber durch Verwandte im Dukat abgelöst, in deren Haus die gleichen Leitnamen auftreten. Um 593 folgt jedenfalls Tassilo I. im Herzogsamt, ohne dass die näheren Umstände bekannt wären, etwa, ob diese Nachfolge durch den Tod Garibalds oder durch dessen Absetzung durch die Franken veranlasst ist. Über das weitere Schicksal Garibalds erfahren wir nichts.

Uit dit huwelijk 7 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Gertrude						0	0
2	Tassilo I	*560		†610		50	1	1
3	Romilde	*567					1	4
4	Gundoald						0	0
5	Grimoald I						0	0
6	Nn						0	0
7	Theodelinde	*570		†627	Monza [Ita]	57	2	2

tr. (3)
met

Theudebald van Beieren¹, zn. van Theodo II van Beieren en Regintrud der Franken, geb. circa 675^1,1,1, hertog van Beieren te Passau [Dui] na 711, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) in 719^1,1, tr. (2) met Pilitrud Nn¹, ovl. circa 730^1,1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

tr. (4)
met

Theudowald , zn. van Theudebert I der Franken en Deoteria, geb. circa 533, koning van Austrasië van 548 tot 555, ovl. (ongeveer 22 jaar oud) in 555.


Aantekeningen bij Theudowald .
Theudowald (circa 533 - 555) werd rond 533 geboren als zoon van Theudebert I koning van Austrasië. Na de dood van zijn vader in 547 werd hij koning van Austrasië. Hij trouwde met Waldrada de dochter van de koning van de Longobarden (Wacho). Zij was de zus van zijn stiefmoeder Wisigarda. In de strijd om de macht in het noorden van Italië had hij minder succes dan zijn vader. Een veldtocht in 554 naar dit gebied mislukte. Kort hierna werd hij ernstig ziek en raakte hij verlamd vanaf zijn middel. Volgens de geschiedschrijver Gregorius van Tours kondigden vele tekenen de dood van de koning aan. In 555 overleed Theudowald op 22-jarige leeftijd. Omdat zijn huwelijk met Waldrada kinderloos was gebleven volgde de oom van zijn vader Chlotar I hem op als koning van Austrasië.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Clovis I (Chlodovech)
Clovis I (Chlodovech) Ook: Clovis, Chlodovech (I) 1, geb. te Doornik1 in 4661,1, ged. te Reims op maandag 24 dec 498, 1, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) te Parijs1 op donderdag 27 nov 5111,1, begr. 1.

Aantekeningen bij Clovis I (Chlodovech) .
Clovis of Chlodovech I (Doornik - 465 - Parijs - 27 november 511) was koning der Franken. Hij was zoon van Childerik I,[1] een generaal van de Salische Franken, die vermoedelijk diende onder de Romeinse legeraanvoerder Aegidius en de West-Romeinse keizer Majorianus. Zijn moeder wordt door Gregorius van Tours Basina genoemd.[2].
*.
Verovering van Gallië.
*.
Syagrius.
Op 16-jarige leeftijd, in 481 volgde Chlodovech zijn vader op als koning van de Salische Franken in Doornik. In het begin was zijn grondgebied nog bescheiden. Hij werd bestreden door andere, deels aan hem verwante hertogen, leiders van naburige Salische stamgroepen. Bekend zijn Chararik en Ragnachar, welke laatste in Kamerijk resideerde. Chlodovech slaagde erin de omringende Saliërs aan zich te binden en keerde zich tegen het Gallo-Romeinse Rijk en versloeg in 486 Syagrius bij Soissons. Hierdoor breidde hij zijn grondgebied uit tot aan de Loire.
*.
De Alemannen.
Aangemoedigd door dat succes bevecht hij in 496 zijn mede-strijders, de Alemannen, De Alemannen rukten vanuit hun thuisbasis Worms naar de Rijn en bedreigden de koning van Keulen, van de Ripuarische Franken. De Keulse koning roept de hulp in van de Salische Franken en Clovis vertrekt met een leger van Doornik, over de heerbaan Bavay - Tongeren - Keulen. Aan het kruispunt van de heerbanen Bavay - Keulen, en Straatsburg - Keulen, komt het nabij bij Tolbiac, nu Zülpich, tot een treffen. De Alemannen vallen de Franken massaal hevig aan. De Franken die wat moe waren van de lange dagmarsen, begonnen hier en daar te verliezen. Zijn vrouw Clothilde was voor hem al een christen, en volgens de legende is het als volgt gegaan: toen hij bij de Slag bij Tolbiac, tegen de middag aan het verliezen was, riep hij tot Wodan om een overwinning. Maar de Frankische verliezen bleven doorgaan. Toen dacht hij aan zijn christelijke echtgenote Clothilde, en zei hij het volgende: "God van mijn vrouw: als gij echt zo sterk zijt, als mijn vrouw beweert, kom mij dan helpen en laat mij winnen. Dan zal ik mij tot het christendom bekeren." Het tij keerde als bij een wonder. De Franken herpakten zich en sloegen de overmoedige Alemannen terug de Rijn over, waar ze verder werden nagezeten, tot ver voorbij het oosten van de Rijn. En aangezien hij won, zou hij zich in 496 bekeerd hebben.[3] Hij laat van alle veroverde gebieden de hele mannelijke lijn aan heersers uitroeien, teneinde een onbetwiste heerschappij te verkrijgen. In datzelfde jaar bekeert hij zich uit zuiver opportunistische motieven tot het christendom, zodat zijn brutale optreden de gedoogsteun van de kerk verkrijgt.
*.
De bekering van Clovis.
*.
De doop van Clovis, van een onbekende Franse schilder uit Saint-GillesEen andere verklaring voor de bekering van Clovis is deze. De Elzas, het gebied op de grens van Frankrijk met Duitsland, was eigendom van de Kerk van Rome. Clovis wilde de ariaanse Teutonen (de "Duitsers") bestrijden, maar had niet genoeg manschappen en moest over grondgebied dat niet van hem was. Daarom vroeg hij toestemming en militaire steun aan de bisschop van Rome (de Paus), die toen nog een eigen militaire macht had. De paus stemde toe, op voorwaarde dat Clovis zich tot zijn geloof zou bekeren. Het is echter ook goed mogelijk dat Clovis, zoals veel Germanen in de Romeinse buitengewesten in die tijd, zelf een ariaan was en zijn oorlog slechts een machtsstrijd om Gallië inhield. Ook in dit geval bekeerde hij zich tot het christendom om steun van de bisschop te krijgen. Op Kerstdag 496 werd Clovis te Reims gedoopt. Het jaar van zijn doop is echter omstreden en ook 497, 498, 499, 507 en 508 worden als mogelijkheid genoemd.[4].
*.
De heilige Remigius of St. Remi, en tevens zijn vriend, doopte hem. Zijn twee zusters, Abboflede en Lantechilde, en volgens Gregorius 3000 van zijn krijgers, volgden zijn voorbeeld. Dit aantal lijkt echter meer geïnspireerd door het Bijbelboek Handelingen 2:41, waar ook ongeveer drieduizend bekeerlingen genoemd worden. Een leger van bisschoppen en priesters zou hen allen hebben gedoopt. Onder het goedkeurend oog van de kerkelijke macht in Rome, dat door de Visigoten ernstig bedreigd werd, vergrootte hij nu ook zijn rijk in zuidelijke richting.
*.
De Visigoten.
In 500 versloeg Clovis de Bourgondiërs en in 507 de Visigotische koning Alarik II in de Slag van Vouillé.[5] Daarmee bracht hij heel Gallië onder zijn gezag. Clovis drong verder door tot in Bordeaux en wilde de Middellandse Zee bereiken, doch allerlei moeilijkheden beletten hem dat. Septimanië bleef in Gotische handen. Zijn status werd verder vergroot doordat hij van keizer Anastasios I, die Clovis als bondgenoot aan zich wilde binden in de strijd tegen de Ostrogoten, een diadeem en mantel geschonken kreeg, hetgeen hem ook in de ogen van zijn Gallo-Romeinse onderdanen een zekere mate van legitimiteit verschafte.
*.
Koning van alle Franken.
Na zijn verovering van het Gallo-Romeinse Rijk ruimde Clovis alle Salische vorsten uit de weg die hem niet gesteund hadden tegen Syagrius, o.a. Chararik.[6] Ook zijn bloedverwanten Ragnachar, Ricchar en Rignomer moesten het ontgelden. Daarna richtte hij zich op de Ripuarische Franken. Uiteindelijk valt in 510 ook het laatste onafhankelijke Ripuarische vorstenhuis, dat van Keulen, in zijn handen, nadat hij door intriges een opstand weet te ontketenen, waarin de oude koning door diens zoon wordt vermoord.
Na zijn dood werd het Frankische Rijk, naar Salisch recht, verdeeld onder zijn mannelijke nakomelingen Theuderik I (Reims), Childebert I (Parijs), Chlodomer (Orléans) en Chlotarius I (Soissons).
*.
Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties:.
1. Gregorius van Tours, II 12, p. 129, p. 246.
2. Gregorius van Tours, II 12, p. 129.
3. De historicus Ian N. Wood suggereert dat Clovis pas in 508 werd bekeerd (I.N. Wood, p. 48.). Ook Danuta Shanzer vindt hier bij Avitus van Vienne sterke aanwijzingen voor(Shanzer, D, p. 29-57).
4. Shanzer, D, p. 29-57.
5. Gregorius van Tours, II 37, pp. 153-154. Cf. I.N. Wood, p. 46.
6. Gregorius van Tours, II 40, 41, pp. 155-156.
Historische bronnen:.
- Avitus van Vienne.
- Gregorius van Tours, II 12, Liber Historiæ Francorum 6, B. Krusch (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores rerum Merovingicarum, II, Hanover, 1888 .
Literatuur:.
- Amalvi, C. (1989): Le baptême de Clovis: heurs et malheurs d'un mythe fondateur de la France contemporaine, 1814-1914, in Bibliothèque de l'école des chartes lien 147, pp. 583-610.
- Bautz, F.W. (1990): Chlodwig I, Frankenkönig (466-511), in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon I, pp. 996-997.
- Cawley, C. (2006-2007): Franks, Merovingian Kings.
- Ewig, E. (1983): Chlodwig I. (Chlodovechus), in Lexikon des Mittelalters II, coll. 1863-1868.
- Wilson, E. (1998): The rise of the Carolingians or the decline of the Merovingians?, in Access: History 2, pp. 4-24.
- Shanzer, D. (maart 1998): Dating the baptism of Clovis: the bishop of Vienne vs the bishop of Tours in Early Medieval Europe, Volume 7 Issue 1, pp. 29-57, ISSN 0963-9462.
- Wood, I.N. (1994): The Merovingian Kingdoms, 450-751, Londen, ISBN 0582218780.

Vader: Childerik I (Childerich I) (der Franken)1, zn. van Merovech I en Verica, geb. 1 in 4361,1,1, generaal oder de Romeinse keizer Marjorianus, koning (hertog) van de Salische Franken van 458 tot 481, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) 1 op dinsdag 26 nov 4811 Elders wordt 482 genoemd1, begr. te Tournai [Fra] St. Bricticus1, tr.

• Moeder:
  Basina Andovera (von Thüringen, van Thuringen)^2,1,2, dr. van Banin von Thüringen en Nn, geb. in 435^2,2,2.

tr. (resp. ongeveer 25 en ongeveer 24 jaar oud) (1) in 491
met

Chlotilde Chlotilde, Chrodechilde van Bourgondië, geb. te Lyon [Fra] in 467, ovl. (ongeveer 77 jaar oud) te Tours op zondag 3 jun 544, begr. te Parijs Apostelbasiliek.

Uit dit huwelijk 5 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Koning Chlowdig I	*495		†524		29	1	0
2	koning Chlotarius I	*497		†561	Soissons-Aisne [Fra]	64	6	9
3	Childebert I	*496	Reims	†558		62	1	2
4	Ingomer						0	0
5	Chrodechilde (Clotilde)						0	0

tr. (2)
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Theuderich I	*485		†533		48	2	1

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:

tr. (resp. ongeveer 24 en ongeveer 25 jaar oud) in 491
met

Clovis I (Chlodovech) Ook: Clovis, Chlodovech (I) 1, zn. van Childerik I (der Franken) en Basina Andovera (von Thüringen, van Thuringen), geb. te Doornik1 in 4661,1, ged. te Reims op maandag 24 dec 498, 1, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) te Parijs1 op donderdag 27 nov 5111,1, begr. 1, tr. (2) met Nn . Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Clovis I (Chlodovech) .
Clovis of Chlodovech I (Doornik - 465 - Parijs - 27 november 511) was koning der Franken. Hij was zoon van Childerik I,[1] een generaal van de Salische Franken, die vermoedelijk diende onder de Romeinse legeraanvoerder Aegidius en de West-Romeinse keizer Majorianus. Zijn moeder wordt door Gregorius van Tours Basina genoemd.[2].
*.
Verovering van Gallië.
*.
Syagrius.
Op 16-jarige leeftijd, in 481 volgde Chlodovech zijn vader op als koning van de Salische Franken in Doornik. In het begin was zijn grondgebied nog bescheiden. Hij werd bestreden door andere, deels aan hem verwante hertogen, leiders van naburige Salische stamgroepen. Bekend zijn Chararik en Ragnachar, welke laatste in Kamerijk resideerde. Chlodovech slaagde erin de omringende Saliërs aan zich te binden en keerde zich tegen het Gallo-Romeinse Rijk en versloeg in 486 Syagrius bij Soissons. Hierdoor breidde hij zijn grondgebied uit tot aan de Loire.
*.
De Alemannen.
Aangemoedigd door dat succes bevecht hij in 496 zijn mede-strijders, de Alemannen, De Alemannen rukten vanuit hun thuisbasis Worms naar de Rijn en bedreigden de koning van Keulen, van de Ripuarische Franken. De Keulse koning roept de hulp in van de Salische Franken en Clovis vertrekt met een leger van Doornik, over de heerbaan Bavay - Tongeren - Keulen. Aan het kruispunt van de heerbanen Bavay - Keulen, en Straatsburg - Keulen, komt het nabij bij Tolbiac, nu Zülpich, tot een treffen. De Alemannen vallen de Franken massaal hevig aan. De Franken die wat moe waren van de lange dagmarsen, begonnen hier en daar te verliezen. Zijn vrouw Clothilde was voor hem al een christen, en volgens de legende is het als volgt gegaan: toen hij bij de Slag bij Tolbiac, tegen de middag aan het verliezen was, riep hij tot Wodan om een overwinning. Maar de Frankische verliezen bleven doorgaan. Toen dacht hij aan zijn christelijke echtgenote Clothilde, en zei hij het volgende: "God van mijn vrouw: als gij echt zo sterk zijt, als mijn vrouw beweert, kom mij dan helpen en laat mij winnen. Dan zal ik mij tot het christendom bekeren." Het tij keerde als bij een wonder. De Franken herpakten zich en sloegen de overmoedige Alemannen terug de Rijn over, waar ze verder werden nagezeten, tot ver voorbij het oosten van de Rijn. En aangezien hij won, zou hij zich in 496 bekeerd hebben.[3] Hij laat van alle veroverde gebieden de hele mannelijke lijn aan heersers uitroeien, teneinde een onbetwiste heerschappij te verkrijgen. In datzelfde jaar bekeert hij zich uit zuiver opportunistische motieven tot het christendom, zodat zijn brutale optreden de gedoogsteun van de kerk verkrijgt.
*.
De bekering van Clovis.
*.
De doop van Clovis, van een onbekende Franse schilder uit Saint-GillesEen andere verklaring voor de bekering van Clovis is deze. De Elzas, het gebied op de grens van Frankrijk met Duitsland, was eigendom van de Kerk van Rome. Clovis wilde de ariaanse Teutonen (de "Duitsers") bestrijden, maar had niet genoeg manschappen en moest over grondgebied dat niet van hem was. Daarom vroeg hij toestemming en militaire steun aan de bisschop van Rome (de Paus), die toen nog een eigen militaire macht had. De paus stemde toe, op voorwaarde dat Clovis zich tot zijn geloof zou bekeren. Het is echter ook goed mogelijk dat Clovis, zoals veel Germanen in de Romeinse buitengewesten in die tijd, zelf een ariaan was en zijn oorlog slechts een machtsstrijd om Gallië inhield. Ook in dit geval bekeerde hij zich tot het christendom om steun van de bisschop te krijgen. Op Kerstdag 496 werd Clovis te Reims gedoopt. Het jaar van zijn doop is echter omstreden en ook 497, 498, 499, 507 en 508 worden als mogelijkheid genoemd.[4].
*.
De heilige Remigius of St. Remi, en tevens zijn vriend, doopte hem. Zijn twee zusters, Abboflede en Lantechilde, en volgens Gregorius 3000 van zijn krijgers, volgden zijn voorbeeld. Dit aantal lijkt echter meer geïnspireerd door het Bijbelboek Handelingen 2:41, waar ook ongeveer drieduizend bekeerlingen genoemd worden. Een leger van bisschoppen en priesters zou hen allen hebben gedoopt. Onder het goedkeurend oog van de kerkelijke macht in Rome, dat door de Visigoten ernstig bedreigd werd, vergrootte hij nu ook zijn rijk in zuidelijke richting.
*.
De Visigoten.
In 500 versloeg Clovis de Bourgondiërs en in 507 de Visigotische koning Alarik II in de Slag van Vouillé.[5] Daarmee bracht hij heel Gallië onder zijn gezag. Clovis drong verder door tot in Bordeaux en wilde de Middellandse Zee bereiken, doch allerlei moeilijkheden beletten hem dat. Septimanië bleef in Gotische handen. Zijn status werd verder vergroot doordat hij van keizer Anastasios I, die Clovis als bondgenoot aan zich wilde binden in de strijd tegen de Ostrogoten, een diadeem en mantel geschonken kreeg, hetgeen hem ook in de ogen van zijn Gallo-Romeinse onderdanen een zekere mate van legitimiteit verschafte.
*.
Koning van alle Franken.
Na zijn verovering van het Gallo-Romeinse Rijk ruimde Clovis alle Salische vorsten uit de weg die hem niet gesteund hadden tegen Syagrius, o.a. Chararik.[6] Ook zijn bloedverwanten Ragnachar, Ricchar en Rignomer moesten het ontgelden. Daarna richtte hij zich op de Ripuarische Franken. Uiteindelijk valt in 510 ook het laatste onafhankelijke Ripuarische vorstenhuis, dat van Keulen, in zijn handen, nadat hij door intriges een opstand weet te ontketenen, waarin de oude koning door diens zoon wordt vermoord.
Na zijn dood werd het Frankische Rijk, naar Salisch recht, verdeeld onder zijn mannelijke nakomelingen Theuderik I (Reims), Childebert I (Parijs), Chlodomer (Orléans) en Chlotarius I (Soissons).
*.
Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties:.
1. Gregorius van Tours, II 12, p. 129, p. 246.
2. Gregorius van Tours, II 12, p. 129.
3. De historicus Ian N. Wood suggereert dat Clovis pas in 508 werd bekeerd (I.N. Wood, p. 48.). Ook Danuta Shanzer vindt hier bij Avitus van Vienne sterke aanwijzingen voor(Shanzer, D, p. 29-57).
4. Shanzer, D, p. 29-57.
5. Gregorius van Tours, II 37, pp. 153-154. Cf. I.N. Wood, p. 46.
6. Gregorius van Tours, II 40, 41, pp. 155-156.
Historische bronnen:.
- Avitus van Vienne.
- Gregorius van Tours, II 12, Liber Historiæ Francorum 6, B. Krusch (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores rerum Merovingicarum, II, Hanover, 1888 .
Literatuur:.
- Amalvi, C. (1989): Le baptême de Clovis: heurs et malheurs d'un mythe fondateur de la France contemporaine, 1814-1914, in Bibliothèque de l'école des chartes lien 147, pp. 583-610.
- Bautz, F.W. (1990): Chlodwig I, Frankenkönig (466-511), in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon I, pp. 996-997.
- Cawley, C. (2006-2007): Franks, Merovingian Kings.
- Ewig, E. (1983): Chlodwig I. (Chlodovechus), in Lexikon des Mittelalters II, coll. 1863-1868.
- Wilson, E. (1998): The rise of the Carolingians or the decline of the Merovingians?, in Access: History 2, pp. 4-24.
- Shanzer, D. (maart 1998): Dating the baptism of Clovis: the bishop of Vienne vs the bishop of Tours in Early Medieval Europe, Volume 7 Issue 1, pp. 29-57, ISSN 0963-9462.
- Wood, I.N. (1994): The Merovingian Kingdoms, 450-751, Londen, ISBN 0582218780.

Uit dit huwelijk 5 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Koning Chlowdig I	*495		†524		29	1	0
2	koning Chlotarius I	*497		†561	Soissons-Aisne [Fra]	64	6	9
3	Childebert I	*496	Reims	†558		62	1	2
4	Ingomer						0	0
5	Chrodechilde (Clotilde)						0	0

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia

Childerik I von Franken
Childerik I (Childerich I) (der Franken)1, geb. 1 in 4361,1,1, generaal oder de Romeinse keizer Marjorianus, koning (hertog) van de Salische Franken van 458 tot 481, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) 1 op dinsdag 26 nov 4811 Elders wordt 482 genoemd1, begr. te Tournai [Fra] St. Bricticus1.

Aantekeningen bij Childerik I (der Franken).
Childerik I (ca. 436-481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik. Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en Paulus.
*.
Geschiedenis.
Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rond om de stad Doornik, en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.
Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Angelsaksen in Angers in 464. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker was mogelijk in Angers nog Childeriks tegenstander, al is het waarschijnlijker dat het om twee verschillende personen met dezelfde of op elkaar lijkende namen gaat.
Childerik zou op een zeker moment door zijn volk zijn verstoten wegens buitensporig seksueel gedrag en 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd voordat hij kon terugkeren en het koningschap kon aanvaarden. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende.
*.
Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond Doornik en ten noorden daarvan.
Childerik had vier kinderen, zijn zoon Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audoflede (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.
Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.
*.
Overige.
Gouden bijen uit het graf van ChilderikHet graf van Childerik in Doornik werd in 1653 ontdekt, en geldt als het rijkste Frankische koningsgraf dat ooit is gevonden. Het grootste deel van de schat werd in 1831 gestolen, maar de oorspronkelijke beschrijvingen van de voorwerpen zijn bewaard gebleven.
*.
Bronnen en Literatuur:.
- Gregorius van Tours, Gallische bisschop.
- Edward James, De Franken.

Vader: Merovech I 1, zn. van Chlodio (Chlodian VI) en Nn, geb. circa 4111,1,1, koning van de Salische Franken van 447 tot 458, ovl. (ongeveer 47 jaar oud) 1 circa 4581,1, tr. (ongeveer 24 jaar oud) in 435.

• Moeder:
  Verica ^2,1.

tr.
met

Basina Andovera (von Thüringen, van Thuringen)^2,1,2, dr. van Banin von Thüringen en Nn, geb. in 435^2,2,2.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:^2,1

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Clovis I (Chlodovech)	*466	Doornik	†511	Parijs	45	2	6
2	Lantechilde	*465		†500		35	0	0
3	Audoflede	*470		†526		56	1	1
4	Abboblede						0	0
5	Audofleda						0	0
6	Lantechild						0	0

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:

• Vader:
  Banin von Thüringen, zn. van Wedelphus (van Thüringen) en Nn, geb. circa 395, prins van Thüringen, tr.

• Moeder:
  Nn .

tr.
met

Childerik I (Childerich I) (der Franken)2, zn. van Merovech I en Verica, geb. 2 in 4362,2,2, generaal oder de Romeinse keizer Marjorianus, koning (hertog) van de Salische Franken van 458 tot 481, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) 2 op dinsdag 26 nov 4812 Elders wordt 482 genoemd2, begr. te Tournai [Fra] St. Bricticus2.

Aantekeningen bij Childerik I (der Franken).
Childerik I (ca. 436-481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik. Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en Paulus.
*.
Geschiedenis.
Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rond om de stad Doornik, en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.
Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Angelsaksen in Angers in 464. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker was mogelijk in Angers nog Childeriks tegenstander, al is het waarschijnlijker dat het om twee verschillende personen met dezelfde of op elkaar lijkende namen gaat.
Childerik zou op een zeker moment door zijn volk zijn verstoten wegens buitensporig seksueel gedrag en 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd voordat hij kon terugkeren en het koningschap kon aanvaarden. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende.
*.
Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond Doornik en ten noorden daarvan.
Childerik had vier kinderen, zijn zoon Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audoflede (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.
Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.
*.
Overige.
Gouden bijen uit het graf van ChilderikHet graf van Childerik in Doornik werd in 1653 ontdekt, en geldt als het rijkste Frankische koningsgraf dat ooit is gevonden. Het grootste deel van de schat werd in 1831 gestolen, maar de oorspronkelijke beschrijvingen van de voorwerpen zijn bewaard gebleven.
*.
Bronnen en Literatuur:.
- Gregorius van Tours, Gallische bisschop.
- Edward James, De Franken.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:^1,2

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Clovis I (Chlodovech)	*466	Doornik	†511	Parijs	45	2	6
2	Lantechilde	*465		†500		35	0	0
3	Audoflede	*470		†526		56	1	1
4	Abboblede						0	0
5	Audofleda						0	0
6	Lantechild						0	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Merovech I
Merovech I 1, geb. circa 4111,1,1, koning van de Salische Franken van 447 tot 458, ovl. (ongeveer 47 jaar oud) 1 circa 4581,1.

Aantekeningen bij Merovech I .
De afkomst van de Merovingische koningen is door mythen omgeven. Merovech (Meroveus) zou tussen 411 en 515 geboren zijn als zoon van Chlodion, bijgenaamd 'de langharige'. Het is daarom dat de Merovingers uit dit geslacht ook wel worden aangeduid met 'de langharige koningen'. Deze koningen werden verondersteld hun macht te ontlenen aan hun lange rode haar. Het knippen van hun haar stond gelijk aan een verlies van macht. Van Chlodion (en diens vader Pharamond), wordt aangenomen dat ze uit legenden zijn voortgekomen en niet werkelijk bestaan hebben. Ook van Merovech is niet met 100% zekerheid vast te stellen dat hij werkelijk geleefd heeft.
De figuur van Merovech heeft in de loop der tijden mythische vormen aangenomen. Zo wordt van hem verteld dat hij geboren is uit twee vaders. Toen zijn moeder zwanger van hem was, ging ze zwemmen in de oceaan. Eenmaal in het water, werd ze verleid dan wel verkracht (al naargelang de versie van het verhaal) door een onbekend zeemonster, "bestea Neptuni Quinotauri similis". Dat wil zeggen een beest van Neptunus gelijkend op een Quinotaurus. Door dit creatuur, half zeemonster en half stier, werd de zwangere koningin een tweede maal bevrucht. Toen Merovech geboren werd, stroomden er twee soorten bloed door zijn anderen: dat van de Frankische koningen en dat van een zeemonster. De uitdrukking 'blauw bloed in de aderen hebben' is hiervan afgeleid (zeedieren als bijvoorbeeld kreeft en inktvis hebben blauw bloed). Er wordt ook wel beweerd dat Merovech een rechtstreekse afstammeling is van Jezus Christus wiens bloedlijn (via Maria Magdalena) door de tempelridders naar Europa gebracht zou zijn. De heilige bloedlijn van Jezus is in deze theorie "de graal".
Merovech trouwt in 435 met Verica, afkomstig uit Westfalen (Duitsland). Men zou op basis hiervan wellicht aannemen dat de Frankische koningen monogaam waren. Niets is echter minder waar! Sommigen hielden er, naar Oosters voorbeeld, zelfs een complete harem op na. Ook na hun bekering tot het Christendom houden zij vast aan hun concubines. Zelfs als de aristocratie, onder druk van de kerk, de (openlijke) polygamie reeds lang heeft opgegeven.
In 448 wordt Merovech uitgeroepen tot koning, hij wordt hiermee de eerste koning uit het geslacht van de Merovingers. Merovech is vooral bekend geworden door zijn strijd tegen de Hunnen. Hij helpt in 451 de Romeinse legeraanvoerder Aetius en Theodorik, koning van de Gothen, om de opmars van Attila de Hun te stoppen. De Hunnen richten grote schade aan. Als ze Parijs naderen wil de bevolking vluchten. De heilige Geneviève houdt de uittocht een halt toe door de Parijzenaars te verzekeren dat hun stad gespaard zal blijven. Merovech valt de Hunnen aan, ergens tussen Châlons sur Marne en Méry sur Seine (nabij Troyes). Na een verschrikkelijke veldslag worden de Hunnen teruggedreven. Deze gedenkwaardige slag op Catalunische velden (451) was evenwel niet beslissend want Atilla kon zich terugtrekken aan de overzijde van de Rijn.
Merovech sterft in 458. Hij wordt opgevolgd door zijn zoon Childerik I . Het merovingische geslacht is naar hem genoemd. Aangenomen wordt dat alle koningshuizen afstammen van de bloedlijn van de Merovingen. Ook zou de afstamming van 34 presidenten terug te voeren zijn op Merovech.
Bronnen: www.badenhausen.net; Edward James: De Franken.

Vader: Chlodio (Chlodian VI) Ook: Chlodian; Chlodion Merowech von Franken (Bron: B.J. Jansen). Hij geeft aan dat Chodio een zoon is van Theodemer von Franken en Bleselinde. Bleselinde is afkomstig van de Alemaniërs (met als stamvader Waldomar) en Theodemer is een zoon van Richomer von Franken (consul circa 384) en Ascyla (onthoofd in 413) 2,1, zn. van Pharamond en Nn, geb. na 4001,1,1, krijgsheer van de Salische Franken circa 428, ovl. (hoogstens 50 jaar oud) 1 circa 4501,1, tr.

• Moeder:
  Nn ¹.

tr. (ongeveer 24 jaar oud) in 435
met

Verica ^2,1.

Uit dit huwelijk een zoon:^2,1

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Childerik I	*436		†481	Tournai [Fra]	45	1	6

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:

tr. (Merovech I ongeveer 24 jaar oud) in 435
met

Merovech I 2, zn. van Chlodio (Chlodian VI) en Nn, geb. circa 4112,2,2, koning van de Salische Franken van 447 tot 458, ovl. (ongeveer 47 jaar oud) 2 circa 4582,2.

Aantekeningen bij Merovech I .
De afkomst van de Merovingische koningen is door mythen omgeven. Merovech (Meroveus) zou tussen 411 en 515 geboren zijn als zoon van Chlodion, bijgenaamd 'de langharige'. Het is daarom dat de Merovingers uit dit geslacht ook wel worden aangeduid met 'de langharige koningen'. Deze koningen werden verondersteld hun macht te ontlenen aan hun lange rode haar. Het knippen van hun haar stond gelijk aan een verlies van macht. Van Chlodion (en diens vader Pharamond), wordt aangenomen dat ze uit legenden zijn voortgekomen en niet werkelijk bestaan hebben. Ook van Merovech is niet met 100% zekerheid vast te stellen dat hij werkelijk geleefd heeft.
De figuur van Merovech heeft in de loop der tijden mythische vormen aangenomen. Zo wordt van hem verteld dat hij geboren is uit twee vaders. Toen zijn moeder zwanger van hem was, ging ze zwemmen in de oceaan. Eenmaal in het water, werd ze verleid dan wel verkracht (al naargelang de versie van het verhaal) door een onbekend zeemonster, "bestea Neptuni Quinotauri similis". Dat wil zeggen een beest van Neptunus gelijkend op een Quinotaurus. Door dit creatuur, half zeemonster en half stier, werd de zwangere koningin een tweede maal bevrucht. Toen Merovech geboren werd, stroomden er twee soorten bloed door zijn anderen: dat van de Frankische koningen en dat van een zeemonster. De uitdrukking 'blauw bloed in de aderen hebben' is hiervan afgeleid (zeedieren als bijvoorbeeld kreeft en inktvis hebben blauw bloed). Er wordt ook wel beweerd dat Merovech een rechtstreekse afstammeling is van Jezus Christus wiens bloedlijn (via Maria Magdalena) door de tempelridders naar Europa gebracht zou zijn. De heilige bloedlijn van Jezus is in deze theorie "de graal".
Merovech trouwt in 435 met Verica, afkomstig uit Westfalen (Duitsland). Men zou op basis hiervan wellicht aannemen dat de Frankische koningen monogaam waren. Niets is echter minder waar! Sommigen hielden er, naar Oosters voorbeeld, zelfs een complete harem op na. Ook na hun bekering tot het Christendom houden zij vast aan hun concubines. Zelfs als de aristocratie, onder druk van de kerk, de (openlijke) polygamie reeds lang heeft opgegeven.
In 448 wordt Merovech uitgeroepen tot koning, hij wordt hiermee de eerste koning uit het geslacht van de Merovingers. Merovech is vooral bekend geworden door zijn strijd tegen de Hunnen. Hij helpt in 451 de Romeinse legeraanvoerder Aetius en Theodorik, koning van de Gothen, om de opmars van Attila de Hun te stoppen. De Hunnen richten grote schade aan. Als ze Parijs naderen wil de bevolking vluchten. De heilige Geneviève houdt de uittocht een halt toe door de Parijzenaars te verzekeren dat hun stad gespaard zal blijven. Merovech valt de Hunnen aan, ergens tussen Châlons sur Marne en Méry sur Seine (nabij Troyes). Na een verschrikkelijke veldslag worden de Hunnen teruggedreven. Deze gedenkwaardige slag op Catalunische velden (451) was evenwel niet beslissend want Atilla kon zich terugtrekken aan de overzijde van de Rijn.
Merovech sterft in 458. Hij wordt opgevolgd door zijn zoon Childerik I . Het merovingische geslacht is naar hem genoemd. Aangenomen wordt dat alle koningshuizen afstammen van de bloedlijn van de Merovingen. Ook zou de afstamming van 34 presidenten terug te voeren zijn op Merovech.
Bronnen: www.badenhausen.net; Edward James: De Franken.

Uit dit huwelijk een zoon:^1,2

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Childerik I	*436		†481	Tournai [Fra]	45	1	6

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Vader: Chlotarius I Ook: Chlotarius I de Oude; Chlotachar der Franken1, zn. van Clovis I (Chlodovech) en Chlotilde van Bourgondië, geb. 1 circa 4971 Elders wordt 511 gevonden1,1, koning te Soissons [Fra] tussen 511 en 561, koning te Orléans [Fra] van 524 tot 561, koning te Reims van 555 tot 561, koning te Parijs van 558 tot 561, koning van het hele Frankische rijk in 558, ovl. (ongeveer 64 jaar oud) te Soissons-Aisne [Fra]1 op 10 nov 5611,1, begr. te Soissons [Fra]1, tr. (1) met Guntheuca Nn2. Uit dit huwelijk geen kinderen2, tr. (2) met Chunsena Nn2. Uit dit huwelijk een zoon2, tr. (3) met Chrodigilde 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Arnegunde van Thuringen2,1. Uit dit huwelijk een zoon2,1, tr. (5) met Radegunde van Thüringen2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (ongeveer 14 jaar oud) (6) circa 511.

• Moeder:
  Waltrade (Walderada, Waltrada, Waldrada) van Lombardije^2,1 (Nn), dr. van Wacho en Austrigusa, geb. ¹ circa 531¹ (tussen 525 en 530)^1,1, ovl. (ongeveer 41 jaar oud) ¹ circa 572¹ (na 570)¹, tr. (2) met Garibald I van Beieren². Uit dit huwelijk 7 kinderen, tr. (3) met Theudebald van Beieren². Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Theudowald . Uit dit huwelijk geen kinderen.

tr. (1)
met

Ingoberga van Austrasië¹, dr. van Nn van Austrasië en Nn van Thüringen, geb. in 535, ovl. (ongeveer 53 jaar oud) te Tours in 588 Door B.J. Jansen wordt 589 genoemd.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Bertha	*560					1	1

tr. (2)
met

Merofledis ¹.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Berthefleidis						0	0

tr. (3)
met

Theudechildis ^2,1, geb. in 530^2,2,2, dochter van een schaapsherder, wordt een non te Arles [Fra] na 567, ovl. (ongeveer 46 jaar oud) te Arles [Fra]² in 576^2,2.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Chlotilde						0	0

tr. (4)
met

Merofledis Zij wordt door B.J. Jansen Markovefa genoemd ¹, geb. in 567.


Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

')}