Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Cornelia Scipio
Cornelia Scipio.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Gaius Octavius Lulius Caesar Augustus
 
Gaius Octavius Lulius Caesar (Imperator Caesar Augustus. Gaius Julius Caesar Octavianus.) Augustus1,2, geb. te Rome op 22 sep 63 BC1,1,1,2, keizer te Rome, ovl. (76 jaar oud) te Nola [Ita]1 op 19 aug 141,1, begr. te Rome Augustusmausoleum1,1.

  • Vader:
    Gaius Octavius1,2, zn. van Gaius Octavius en Nn, geb. in 100 BC2,1,2,1,2, 2 x trib. mil. quast. in 66 BC, aedil in 63 BC, praetor in 61 BC, propr. te Macedonië [Gri] in 60 BC, ovl. (ongeveer 41 jaar oud) te Nola [Ita] in 59 BC2,2, tr. (2) met Lucius Marcius Philippus2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).
 

tr. (1), (gesch. in 39)
met

Scribonia , dr. van Lucius Scribonius Libo en Sentia, geb. te Rome circa 70 BC, ovl. (ongeveer 85 jaar oud) in 16, tr. (1) met Gnaus Cornelius Lentulus Marcellinus2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Lucius Cornelius Lentulus2. Uit dit huwelijk een dochter.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lulia     

otr. (resp. ongeveer 20 en ongeveer 12 jaar oud) (2) in 43 BC, (gesch. na 36)
met

Clodia Pulchra1,2, dr. van Publius Clodius Pulcher en Fulvia Flacca Bambula, geb. 1 circa 55 BC1,1, ovl. (minstens 90 jaar oud) 1 na 361,1.


Aantekeningen bij Clodia Pulchra.
•.
Clodia of Claudia (* 54 v.Chr.) was de eerste vrouw van Octavianus, die later als Imperator Caesar Augustus de eerste princeps van Rome zou worden.
•.
Leven.
Clodia was de dochter van de beruchte populares-politicus Publius Clodius Pulcher en de geëmancipeerde Fulvia.[1] Waar Plutarchus haar Clodia noemt, treffen we bij Suetonius de naam Claudia aan. Zich beroepend op deze laatste en de epigrafisch geattesteerde naam Claudius voor haar broer[2], noemen veel moderne historici haar Claudia. Daar haar broer in een brief van Marcus Antonius de naam Claudius, maar in een brief van Cicero echter de naam Clodius draagt[3], moeten beide vormen voor de kinderen van Clodius gangbaar geweest zijn. Formeel correct is echter voor Fulvia's dochter waarschijnlijk de vorm Clodia, daar haar vader op het tijdstip van haar geboorte zijn nomen gentile reeds in Clodius had veranderd.[4].
Na de dood van Clodius († 52 v. Chr.) huwde Fulvia de Caesaraanhanger Marcus Antonius, die eind 43 v.Chr. met Octavianus en Marcus Aemilius Lepidus het tweede triumviraat sloot. Om dit bondgenootschap ook door verwantschapsbanden te versterken, huwde Octavianus - naar wens van de soldaten en Antonius - ondanks een reeds eerder aangegane verloving met een andere vrouw, met Clodia, die nu een stiefdochter van Antonius was.[5] Deze had volgens Suetonius reeds de huwelijksgerechtigde leeftijd bereikt, wat volgens de toenmalige Romeinse normen twaalf jaar was.
Toen Octavianus na de succesrijke campagne tegen de Caesarmoordenaars naar Italia terugkeerde, raakte hij al snel met Antonius’ vrouw Fulvia (tevens zijn eigen schoonmoeder) in conflict, wat op de oorlog van Perusia zou uitlopen (41 v.Chr.). Voordien had Octavianus zich echter al van Clodia laten scheiden, waarbij hij onder ede verklaarde, dat zij noch steeds een maagd was[6]; waarschijnlijk was ze nog te jong geweest om het huwelijk te consummeren.[7] Over haar latere leven wordt in de (ons overgeleverde) bronnen niet meer meegedeeld.
•.
Noten.
1. Suetonius, Vita divi Augusti 62.1, Plutarchus, Antonius 20.
2. CIL VI 1282.
3. Cicero, ad Atticum XIV 13a.3, 13b.4.
4. Aldus J. Bleicken, Augustus: Eine Biographie, Berlijn, 1998, p. 707; of de verandering van zijn naam in directe samenhang met Clodius' toetreden tot het plebs in 59 v.Chr. stond, is in het historisch onderzoek omstreden.
5. Velleius Paterculus, Historia Romana II 65.2, Suet, Aug. 62.1, Plut, Ant. 20, Cassius Dio, XLVI 56.3.
6. Suet, Augustus 62.1; Cass. Dio, XLVIII 5.3.
7. Hoewel Romeinse meisjes op jonge leeftijd trouwden, werd het huwelijk meestal pas op latere leeftijd echt geconsummeerd.
•.
Ref./bronnen:.
- Dit artikel is sinds 4 september 2008 gebaseerd op Oskar71 (ed.), art. Clodia (Gattin des Augustus), de.Wikipedia.org (2007-2008) (vergelijk met de huidige versie).
- J. Bleicken, Augustus: Eine Biographie, Berlijn, 1998, pp. 141, 706–707. ISBN 3828600271.
- E. Stein, art. Claudius (390), in RE III 2 (1898), coll. 2886-2887.
•.

tr. (3)
met

Livia Drusilla2, geb. op 30 jan 58 BC2,2, ovl. (ongeveer 86 jaar oud) in 292,2, begr. te Rome Augustusmausoleum2,2, tr. (1), (gesch. in 38 BC) met Tiberius Claudius Nero1,2, zn. van Tiberius Claudius Nero en Nn, geb. circa 85 BC2,2,2,

quaest 48, proquaest. Alexandria 47, leg. Gallia 46-45, praet. 42, pripraet. 41-40, leg. 35, pontifex 46-33
Ovl. (Ongeveer 52 jaar oud) in 33 BC2,2. Uit dit huwelijk 2 zonen2.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:


Lulia Augusta
Lulia Augusta.

  • Vader:
    Gaius Octavius Lulius Caesar (Imperator Caesar Augustus. Gaius Julius Caesar Octavianus.) Augustus1,2, zn. van Gaius Octavius en Atia Balba Caesionia, geb. te Rome op 22 sep 63 BC1,1,1,2, keizer te Rome, ovl. (76 jaar oud) te Nola [Ita]1 op 19 aug 141,1, begr. te Rome Augustusmausoleum1,1, tr. (2) met Clodia Pulchra1,2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Livia Drusilla2. Uit dit huwelijk geen kinderen2, tr. (1), (gesch. in 39).
 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Clodia Pulchra
Clodia Pulchra1,2, geb. 1 circa 55 BC1,1, ovl. (minstens 90 jaar oud) 1 na 361,1.


Aantekeningen bij Clodia Pulchra.
•.
Clodia of Claudia (* 54 v.Chr.) was de eerste vrouw van Octavianus, die later als Imperator Caesar Augustus de eerste princeps van Rome zou worden.
•.
Leven.
Clodia was de dochter van de beruchte populares-politicus Publius Clodius Pulcher en de geëmancipeerde Fulvia.[1] Waar Plutarchus haar Clodia noemt, treffen we bij Suetonius de naam Claudia aan. Zich beroepend op deze laatste en de epigrafisch geattesteerde naam Claudius voor haar broer[2], noemen veel moderne historici haar Claudia. Daar haar broer in een brief van Marcus Antonius de naam Claudius, maar in een brief van Cicero echter de naam Clodius draagt[3], moeten beide vormen voor de kinderen van Clodius gangbaar geweest zijn. Formeel correct is echter voor Fulvia's dochter waarschijnlijk de vorm Clodia, daar haar vader op het tijdstip van haar geboorte zijn nomen gentile reeds in Clodius had veranderd.[4].
Na de dood van Clodius († 52 v. Chr.) huwde Fulvia de Caesaraanhanger Marcus Antonius, die eind 43 v.Chr. met Octavianus en Marcus Aemilius Lepidus het tweede triumviraat sloot. Om dit bondgenootschap ook door verwantschapsbanden te versterken, huwde Octavianus - naar wens van de soldaten en Antonius - ondanks een reeds eerder aangegane verloving met een andere vrouw, met Clodia, die nu een stiefdochter van Antonius was.[5] Deze had volgens Suetonius reeds de huwelijksgerechtigde leeftijd bereikt, wat volgens de toenmalige Romeinse normen twaalf jaar was.
Toen Octavianus na de succesrijke campagne tegen de Caesarmoordenaars naar Italia terugkeerde, raakte hij al snel met Antonius’ vrouw Fulvia (tevens zijn eigen schoonmoeder) in conflict, wat op de oorlog van Perusia zou uitlopen (41 v.Chr.). Voordien had Octavianus zich echter al van Clodia laten scheiden, waarbij hij onder ede verklaarde, dat zij noch steeds een maagd was[6]; waarschijnlijk was ze nog te jong geweest om het huwelijk te consummeren.[7] Over haar latere leven wordt in de (ons overgeleverde) bronnen niet meer meegedeeld.
•.
Noten.
1. Suetonius, Vita divi Augusti 62.1, Plutarchus, Antonius 20.
2. CIL VI 1282.
3. Cicero, ad Atticum XIV 13a.3, 13b.4.
4. Aldus J. Bleicken, Augustus: Eine Biographie, Berlijn, 1998, p. 707; of de verandering van zijn naam in directe samenhang met Clodius' toetreden tot het plebs in 59 v.Chr. stond, is in het historisch onderzoek omstreden.
5. Velleius Paterculus, Historia Romana II 65.2, Suet, Aug. 62.1, Plut, Ant. 20, Cassius Dio, XLVI 56.3.
6. Suet, Augustus 62.1; Cass. Dio, XLVIII 5.3.
7. Hoewel Romeinse meisjes op jonge leeftijd trouwden, werd het huwelijk meestal pas op latere leeftijd echt geconsummeerd.
•.
Ref./bronnen:.
- Dit artikel is sinds 4 september 2008 gebaseerd op Oskar71 (ed.), art. Clodia (Gattin des Augustus), de.Wikipedia.org (2007-2008) (vergelijk met de huidige versie).
- J. Bleicken, Augustus: Eine Biographie, Berlijn, 1998, pp. 141, 706–707. ISBN 3828600271.
- E. Stein, art. Claudius (390), in RE III 2 (1898), coll. 2886-2887.
•.

  • Moeder:
    Fulvia Flacca (Nn) Bambula1,2, dr. van Marcus Fulvius Flaccus Bambalio en Sempronia, geb. 1 circa 83 BC1,1, ovl. (ongeveer 43 jaar oud) te Sikyon [Gri]1 Sikyon ligt bij Korinthe waar zij sterft tijdens haar verbanning aldaar in 40 BC1,1, tr. (2) met Gaius Scibonius Curio2, ovl. in 49 BC Hij sterft tijdens een burgeroorlog. Uit dit huwelijk geen kinderen1, tr. (3) met haar achterneef Marcus (Mark) (Marcus) (Antonius (Antony))1,2,, . Uit dit huwelijk 2 zonen1.
 

otr. (resp. ongeveer 12 en ongeveer 20 jaar oud) in 43 BC, (gesch. na 36)
met

Gaius Octavius Lulius Caesar (Imperator Caesar Augustus. Gaius Julius Caesar Octavianus.) Augustus1,2, zn. van Gaius Octavius en Atia Balba Caesionia, geb. te Rome op 22 sep 63 BC1,1,1,2, keizer te Rome, ovl. (76 jaar oud) te Nola [Ita]1 op 19 aug 141,1, begr. te Rome Augustusmausoleum1,1, tr. (1) met Scribonia . Uit dit huwelijk een dochter, tr. (3) met Livia Drusilla2. Uit dit huwelijk geen kinderen2.

 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Publius Clodius Pulcher
Publius Clodius (Publius Claudius) Pulcher1, geb. in 92 BC,
Volksheld, politicus en bendeleider in 58 BC,
leg. 68-67, qaest. Sicilia 61-60, trib. bleb. 59, curul. aedil 56, zet in 58 de verbanning van Ciceros door, hij legt in de jaren erop het politieke leven van Rome regelmatig volkomen lam.
Ovl. (Ongeveer 40 jaar oud) in 52 BC Hij wordt gedood door de slaven die voor Titus Annius Milo in een gevecht optreden als bodyquards buiten de stad Rome aan de Via Appia. Zijn lijk wordt door zijn aanhangers in de Curia Hostillia op het Forum Romanum gebracht en verbrand, begr. te Bovillae [Ita].


Aantekeningen bij Publius Clodius Pulcher.
Publius Clodius Pulcher was een berucht Romeinse politicus, voorvechter van de populares, agitator en bendeleider uit de 1e eeuw v.Chr.
*.
Van huis uit behoorde Clodius tot het Romeinse adellijke geslacht der Claudii, maar toen hij overliep naar de populares veranderde hij zijn familienaam Claudius in Clodius, om hem "minder adellijk" te laten lijken. Zijn broer Appius Claudius Pulcher was consul in 54 v.Chr, en zijn zuster Clodia genoot een twijfelachtige reputatie.
*.
In 68 v.Chr. zette Clodius de troepen van Lucullus aan tot muiterij, en in 64 steunde hij heimelijk de staatsgreep van Catilina. In december 62 verwekte Clodius een groot schandaal te Rome. Verkleed als muzikante drong hij binnen in de ambtswoning van Julius Caesar, die toen Pontifex Maximus (d.i. hogepriester) was, en op die manier woonde hij het zgn. feest van Bona Dea bij, een plechtigheid waarbij de aanwezigheid van mannen verboden was. Wellicht kon hij op die manier stiekem Caesars vrouw Pompeia ontmoeten, met wie hij een relatie had. Hij werd echter op heterdaad betrapt door Caesars moeder, er volgde een aanklacht en een proces wegens heiligschennis. Clodius werd echter vrijgesproken, omdat hij bleef liegen en waarschijnlijk de rechters had omgekocht. Cicero ontzenuwde echter Clodius' alibi, waarmee hij voorgoed diens haatgevoelens wekte. Caesar liet zijn huwelijk met Pompeia ontbinden, omdat de vrouw van de Pontifex Maximus boven alle verdenking hoorde te staan.
*.
In 58 v.Chr. verwierf Clodius, die met de steun van Caesar tribunus plebis was geworden, de gunst van het volk door gratis graanuitdelingen te organiseren. Tegelijk diende hij een wetsvoorstel in om iedereen buiten de wet te stellen die een Romeins burger zonder geldig proces ter dood had laten brengen. Deze maatregel was in de eerste plaats gericht tegen zijn aartsvijand Cicero, die tijdens zijn consulaat in 63 v.Chr. de medeplichtigen aan de staatsgreep van Catilina had laten ombrengen na een vluchtig proces dat niet helemaal volgens de regels was verlopen. Er zat voor Cicero niets anders op dan in ballingschap te gaan. Clodius ontpopte zich vanaf dat moment als een geduchte bendeleider. Aan het hoofd van zijn gewapende bende terroriseerde hij het openbare leven in de stad Rome, hierin slechts tegengewerkt door de rivaliserende bende van Titus Annius Milo, die erin slaagde Cicero uit ballingschap te laten terugkeren.
*.
Na hun overleg in Luca in 56 v.Chr, waar de triumviri hun onderlinge afspraken vernieuwden, verloor Clodius de steun van Caesar, waardoor hij het de volgende jaren moeilijk kreeg het hoofd te bieden tegen rivaliserende benden zoals die van Milo, die door Pompeius werd gesteund. Op 18 januari 52 v.Chr. kwam het bij het plaatsje Bovillae (ca. 15 km zuidwaarts van Rome, aan de Via Appia) tot een treffen tussen beide benden, waarbij Clodius dodelijk verwond werd en even later overleed. Omdat Milo kandidaat-consul was, bracht dit feit heel wat commotie op gang: het plebs van Rome, dat in Clodius zijn voorvechter zag, stak het Senaatsgebouw in brand, en Milo werd enkele maanden later veroordeeld.
*.
Bronnen.
art. Clodius Pulcher, Publius, in OCD³ (1996), pp. 350-351.
W.J. Tatum, The Patrician Tribune. Publius Clodius Pulcher, Chapel Hill 1999.
L. Fezzi, Il tribuno Clodio, Roma-Bari 2008.
*.
Links.
W. Smith, art. Claudius (40), in W. Smith (ed.), A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, I, Londen, 1870, pp. 771 - 774.
Bibliografie voor Publius Clodius Pulcher.

tr.
met

Fulvia Flacca (Nn) Bambula2,1, dr. van Marcus Fulvius Flaccus Bambalio en Sempronia, geb. 2 circa 83 BC2,2, ovl. (ongeveer 43 jaar oud) te Sikyon [Gri]2 Sikyon ligt bij Korinthe waar zij sterft tijdens haar verbanning aldaar in 40 BC2,2, tr. (2) met Gaius Scibonius Curio1. Uit dit huwelijk geen kinderen2, tr. (3) met haar achterneef Marcus (Mark) (Marcus) (Antonius (Antony))2,1,, . Uit dit huwelijk 2 zonen2.

 



Aantekeningen bij Fulvia Flacca Bambula.
De gens Fulvia was een plebeïsche familie uit de Romeinse oudheid, die oorspronkelijk uit Tusculum kwam. Hun nomen gentile was Fulvius (vrouwelijk: Fulvia). Ze erft een vermogen van de Gracchen en is de eerste niet mythologische vrouw die op Romeinse munten staat afgebeeld.
*.
Lucius Fulvius Curvus, de eerste van deze gens, was consul in 322 v.Chr. en onder het patronaat van de Fabii speelden vele andere Fulvii een invloedrijke rol in de staat. Belangrijke cognomina van de familie zijn Flaccus en Nobilioris.
*.
Fulvia Flacca Bambula heeft geen zin in het spinnen of de huishouding, maar heeft wel ambitie voor het publieke leven. Ze wil regeren en het liefst daarin zelf de baas zijn. Ze wordt geboren en Rome of Tusculum in Italië en huwt drie keer. Het eerste huwelijk is met Publius Clodius Pulcher en daarna met Gaius Scribonius Curio een invloedrijk persoon die in 49 BC tijdens een burgeroorlog om het leven komt. Haar derde huwelijk is die met Mark Antony. Uit dit laatste huwelijk worden twee zoons geboren. Later wordt zij verbannen naar Sikyon en als Antony haar daar wil opzoeken sterft ze plotseling aan een onbekende ziekte (Bronnen: Iullus Antonius, Women in Rome, Scipio-Paullus-Gracchus family tree).

Uit dit huwelijk 3 kinderen:2

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Clodia*-55  †36  90
Publius Claudius     
Appius Claudius     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Fulvia Flacca Bambula
 
Fulvia Flacca (Nn) Bambula1,2, geb. 1 circa 83 BC1,1, ovl. (ongeveer 43 jaar oud) te Sikyon [Gri]1 Sikyon ligt bij Korinthe waar zij sterft tijdens haar verbanning aldaar in 40 BC1,1.



Aantekeningen bij Fulvia Flacca Bambula.
De gens Fulvia was een plebeïsche familie uit de Romeinse oudheid, die oorspronkelijk uit Tusculum kwam. Hun nomen gentile was Fulvius (vrouwelijk: Fulvia). Ze erft een vermogen van de Gracchen en is de eerste niet mythologische vrouw die op Romeinse munten staat afgebeeld.
*.
Lucius Fulvius Curvus, de eerste van deze gens, was consul in 322 v.Chr. en onder het patronaat van de Fabii speelden vele andere Fulvii een invloedrijke rol in de staat. Belangrijke cognomina van de familie zijn Flaccus en Nobilioris.
*.
Fulvia Flacca Bambula heeft geen zin in het spinnen of de huishouding, maar heeft wel ambitie voor het publieke leven. Ze wil regeren en het liefst daarin zelf de baas zijn. Ze wordt geboren en Rome of Tusculum in Italië en huwt drie keer. Het eerste huwelijk is met Publius Clodius Pulcher en daarna met Gaius Scribonius Curio een invloedrijk persoon die in 49 BC tijdens een burgeroorlog om het leven komt. Haar derde huwelijk is die met Mark Antony. Uit dit laatste huwelijk worden twee zoons geboren. Later wordt zij verbannen naar Sikyon en als Antony haar daar wil opzoeken sterft ze plotseling aan een onbekende ziekte (Bronnen: Iullus Antonius, Women in Rome, Scipio-Paullus-Gracchus family tree).

tr. (1)
met

Publius Clodius (Publius Claudius) Pulcher2, zn. van Appius Claudius Pulcher en Metella, geb. in 92 BC,
Volksheld, politicus en bendeleider in 58 BC,
leg. 68-67, qaest. Sicilia 61-60, trib. bleb. 59, curul. aedil 56, zet in 58 de verbanning van Ciceros door, hij legt in de jaren erop het politieke leven van Rome regelmatig volkomen lam.
Ovl. (Ongeveer 40 jaar oud) in 52 BC Hij wordt gedood door de slaven die voor Titus Annius Milo in een gevecht optreden als bodyquards buiten de stad Rome aan de Via Appia. Zijn lijk wordt door zijn aanhangers in de Curia Hostillia op het Forum Romanum gebracht en verbrand, begr. te Bovillae [Ita].


Aantekeningen bij Publius Clodius Pulcher.
Publius Clodius Pulcher was een berucht Romeinse politicus, voorvechter van de populares, agitator en bendeleider uit de 1e eeuw v.Chr.
*.
Van huis uit behoorde Clodius tot het Romeinse adellijke geslacht der Claudii, maar toen hij overliep naar de populares veranderde hij zijn familienaam Claudius in Clodius, om hem "minder adellijk" te laten lijken. Zijn broer Appius Claudius Pulcher was consul in 54 v.Chr, en zijn zuster Clodia genoot een twijfelachtige reputatie.
*.
In 68 v.Chr. zette Clodius de troepen van Lucullus aan tot muiterij, en in 64 steunde hij heimelijk de staatsgreep van Catilina. In december 62 verwekte Clodius een groot schandaal te Rome. Verkleed als muzikante drong hij binnen in de ambtswoning van Julius Caesar, die toen Pontifex Maximus (d.i. hogepriester) was, en op die manier woonde hij het zgn. feest van Bona Dea bij, een plechtigheid waarbij de aanwezigheid van mannen verboden was. Wellicht kon hij op die manier stiekem Caesars vrouw Pompeia ontmoeten, met wie hij een relatie had. Hij werd echter op heterdaad betrapt door Caesars moeder, er volgde een aanklacht en een proces wegens heiligschennis. Clodius werd echter vrijgesproken, omdat hij bleef liegen en waarschijnlijk de rechters had omgekocht. Cicero ontzenuwde echter Clodius' alibi, waarmee hij voorgoed diens haatgevoelens wekte. Caesar liet zijn huwelijk met Pompeia ontbinden, omdat de vrouw van de Pontifex Maximus boven alle verdenking hoorde te staan.
*.
In 58 v.Chr. verwierf Clodius, die met de steun van Caesar tribunus plebis was geworden, de gunst van het volk door gratis graanuitdelingen te organiseren. Tegelijk diende hij een wetsvoorstel in om iedereen buiten de wet te stellen die een Romeins burger zonder geldig proces ter dood had laten brengen. Deze maatregel was in de eerste plaats gericht tegen zijn aartsvijand Cicero, die tijdens zijn consulaat in 63 v.Chr. de medeplichtigen aan de staatsgreep van Catilina had laten ombrengen na een vluchtig proces dat niet helemaal volgens de regels was verlopen. Er zat voor Cicero niets anders op dan in ballingschap te gaan. Clodius ontpopte zich vanaf dat moment als een geduchte bendeleider. Aan het hoofd van zijn gewapende bende terroriseerde hij het openbare leven in de stad Rome, hierin slechts tegengewerkt door de rivaliserende bende van Titus Annius Milo, die erin slaagde Cicero uit ballingschap te laten terugkeren.
*.
Na hun overleg in Luca in 56 v.Chr, waar de triumviri hun onderlinge afspraken vernieuwden, verloor Clodius de steun van Caesar, waardoor hij het de volgende jaren moeilijk kreeg het hoofd te bieden tegen rivaliserende benden zoals die van Milo, die door Pompeius werd gesteund. Op 18 januari 52 v.Chr. kwam het bij het plaatsje Bovillae (ca. 15 km zuidwaarts van Rome, aan de Via Appia) tot een treffen tussen beide benden, waarbij Clodius dodelijk verwond werd en even later overleed. Omdat Milo kandidaat-consul was, bracht dit feit heel wat commotie op gang: het plebs van Rome, dat in Clodius zijn voorvechter zag, stak het Senaatsgebouw in brand, en Milo werd enkele maanden later veroordeeld.
*.
Bronnen.
art. Clodius Pulcher, Publius, in OCD³ (1996), pp. 350-351.
W.J. Tatum, The Patrician Tribune. Publius Clodius Pulcher, Chapel Hill 1999.
L. Fezzi, Il tribuno Clodio, Roma-Bari 2008.
*.
Links.
W. Smith, art. Claudius (40), in W. Smith (ed.), A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, I, Londen, 1870, pp. 771 - 774.
Bibliografie voor Publius Clodius Pulcher.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Clodia*-55  †36  90
Publius Claudius     
Appius Claudius     

tr. (2)
met

Gaius Scibonius Curio2, ovl. in 49 BC Hij sterft tijdens een burgeroorlog.

tr. (3)
met

Marcus (Mark) (Marcus) (Antonius (Antony))1,2,, , zn. van Marcus Antonius Creticus en Lulia Antonia, geb. circa 82 BC1,1,1,
Staatsman,
praef. equ. 57-55, Quaest. 52, leg. 52-50, Augur 50-30, trib pleb. 49, mag. equ. 48/47, cos. 44 (met Caesar), III.vir 48-43, cos. ord. II. 34
Ovl. (Ongeveer 52 jaar oud) te Alexandrië [Ita] in 30 BC1 Hij pleegt zelfmoord1, tr. (1) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Octavia Thurina (Octavia) Minor1, dr. van Gaius Octavius en Atia Balba Caesionia, geb. in 69 BC1 (circa 70 BC)1,1, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 11 BC1,1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (5) met Kleopatra VII van Egypte1,2. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

 



Aantekeningen bij Marcus (Mark) (Antonius (Antony)).
Marcus Antonius (ca. 83 v.Chr. - 30 v.Chr.) was magister equitum (Zie onder) van Caesar tot diens dood in 44 v.Chr. Vanaf 43 v.Chr. vormde hij samen met Lepidus en Octavianus (later Augustus) een nieuw triumviraat (driemanschap), ook wel het tweede triumviraat genoemd. Dit driemanschap vormde de leiding van Rome en het Romeinse Rijk. Hij was de zoon van de praetor Marcus Antonius Creticus en Julia Antonia. Langs moederszijde was hij een verre neef van Caesar. In het driemanschap was Marcus Antonius aanvankelijk de sterkste, Lepidus heeft altijd een ondergeschikte rol gespeeld; Octavianus kwam echter als winnaar uit de onderlinge machtsstrijd. Deze had dit vooral te danken aan enkele ernstige politieke blunders van Marcus Antonius: hij schonk provinciae aan een Egyptische koningin, de titel van "koning" verlenen aan zijn kinderen bij haar, alsook die van "koning der koningen" en "koningin der koningen" aan respectievelijk Caesarion en Cleopatra, ook al was dit slechts bedoeld als een gebaar tegen de Parthen.
*.
Octavianus' was een politiek genie; hij liet Antonius' scheidingsbrief aan Octavia publiek bekend maken, tezamen met diens testament dat in bewaring gegeven was bij de Vestaalse maagden. In de senaat werd Marcus Antonius tot een vijand van Rome verklaard.
*.
Marcus Antonius zette een grote expeditie op tegen de Parthen die in 36 v.Chr. uitliep op een grote nederlaag. Hij kwam in de ban van Cleopatra VII, koningin van Ptolemaeïsch Egypte, die gehuwd was geweest met Julius Caesar. Later huwde hij Cleopatra waarbij hij drie kinderen kreeg: Ptolemaeus Philadelfia en een tweeling, Cleopatra Selena II en Alexander Helios. Hij riep hiermee het schrikbeeld op van Egyptisch-Oosterse despotie, die het gevolg zou kunnen zijn van een machtsovername door hem met Cleopatra aan zijn zijde. Octavianus profiteerde hiervan en versloeg het koppel in de slag bij Actium, waarop zij beiden zelfmoord pleegden. Cleopatra pleegde zelfmoord nadat zij het (onjuiste) bericht kreeg dat Marcus Antonius in de strijd was omgekomen. Toen hij dat hoorde pleegde Marcus Antonius op zijn beurt zelfmoord.
*.
Magister equitum.
De magister equitum (meester van de paarden, meester van de ruiterij) was zowel de secondant van een Romeins dictator als diens ritmeester. De ander titel van een dictator was trouwens magister populi (meester van het volk).
*.
Het was een oud Romeins ambt dat nog dateerde uit de tijd van het Romeinse koninkrijk. Destijds vochten de Romeinen als hoplieten en moest de dictator volgens de wet te voet vechten met de mannen, terwijl de magister equitum leiding gaf aan de cavalerie. De magister equitum had een imperium pro praetore en zes lictoren als lijfwacht. Hij mocht net als de dictator op een sella curulis plaatsnemen in de curia (Bron: woordenboek Latijn/Nederlands).

Uit dit huwelijk 2 zonen:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Marcus Antonius Antyllus*-47  †-30  16
Lullus Antonius*-45  †-2  43



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:


Appius Claudius Pulcher
Appius Claudius Pulcher1, geb. in 139 BC1,1,1, consul quaest. 99, aedil um 91, praet. 89, cos. 79, interrex 78, procos. Maced. 77-76, ovl. (ongeveer 63 jaar oud) in 76 BC1,1.

tr.
met

Metella .

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Publius Clodius*-92  †-52 Bovillae [Ita] 40
Clodia*-95     
Appius Claudius     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Metella
Metella .

tr.
met

Appius Claudius Pulcher1, zn. van Appius Claudius Pulcher en Antistia, geb. in 139 BC1,1,1, consul quaest. 99, aedil um 91, praet. 89, cos. 79, interrex 78, procos. Maced. 77-76, ovl. (ongeveer 63 jaar oud) in 76 BC1,1.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Publius Clodius*-92  †-52 Bovillae [Ita] 40
Clodia*-95     
Appius Claudius     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Marcus Fulvius Flaccus Bambalio
Marcus Fulvius Flaccus Bambalio1, geb. circa 125 BC1.

tr.
met

Sempronia 1, dr. van Sempronius Tuditantus en Nn, geb. circa 115 BC1,1, ovl. (minstens 63 jaar oud) na 52 BC1,1.

Uit dit huwelijk een dochter:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Fulvia Flacca*-83  †-40 Sikyon [Gri] 43



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Sempronia
Sempronia 1, geb. circa 115 BC1,1, ovl. (minstens 63 jaar oud) na 52 BC1,1.

tr.
met

Marcus Fulvius Flaccus Bambalio1, zn. van Marcus Fulvius Flaccus en Nn, geb. circa 125 BC1.

Uit dit huwelijk een dochter:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Fulvia Flacca*-83  †-40 Sikyon [Gri] 43



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Appius Claudius Pulcher
Appius Claudius Pulcher.

tr.
met

Antistia .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Appius Claudius*-139  †-76  63


Antistia
Antistia .

tr.
met

Appius Claudius Pulcher, zn. van Gaius Claudius Pulcher en Nn.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Appius Claudius*-139  †-76  63


Gaius Claudius Pulcher
Gaius Claudius Pulcher.

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Appius Claudius     


Nn
Nn .

tr.
met

Gaius Claudius Pulcher, zn. van Appius Claudius Pulcher en Nn.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Appius Claudius     


Appius Claudius Pulcher
Appius Claudius Pulcher.

 

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gaius Claudius     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Nn
Nn .

tr.
met

Appius Claudius Pulcher, zn. van Publius Clodius Pulcher en Fulvia Flacca Bambula.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gaius Claudius     


Willem Coenders van Helpen
in
Genealogie van Abel Tamminga.
Parenteel van Abel Tamminga.
Parenteel van Lubbert Lewe.
Parenteel van Rypert Ripperda.

Willem Coenders van Helpen.


Hendrick Coenders van Helpen
in
Genealogie van Lubbert Lewe.
Parenteel van Lubbert Lewe.

Hendrick (Henricus) Coertsz Coenders van Helpen, geb. te Dokkum [Fr] circa 1445, brewer te Dokkum [Fr], brewer te Groningen [Gr], ovl. (hoogstens 66 jaar oud) te Groningen [Gr] voor 1511.

tr.
met

Oede (Odeke, Odilla) Lewe, dr. van Nn Lewe en Ghese Wigboldes, geb. te Groningen [Gr] circa 1449, ovl. (ongeveer 30 jaar oud) te Groningen [Gr] circa 1479.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Evert Hendricks*1472 Groningen [Gr] †1535 Groningen [Gr] 63
Gese Hendricks*1470  †1495  25
Evert*1472     
Gesina*1460     


Appius Claudius Caecus
 
Appius Claudius Caecus1,2,, , geb. circa 340 BC1,2,, ,1,2,, ,1,2,, ,
Dictator tussen 292 BC en 285,
B.J. Jansen schrijft over hem: ".quaest. um 316, curul. aedil I. um 313, cens. 316, cos. I. 307, curul. aedil II. um 305, interrex 298, praet. I. vor 297, cos. II. 296, praet. II. 295, dictator 292-285, Erbauer der Via Appia un der Aqua Appia, berühmter Jurist u. Redner.".
Consul,
quaest. um 316, curul. aedil I. um 313, cens. 316, cos. I. 307, curul. aedil II. um 305, interrex 298, praet. I. vor 297, cos. II. 296, praet. II. 295, dictator 292-285, bouwer van de Via Appia en van de Aqua Appia, beroemde Jurist en spreker
Ovl. (Ongeveer 67 jaar oud) in 273 BC1,2,, ,1,2,, .



Aantekeningen bij Appius Claudius Caecus.
Appius Claudius Caecus ("Appius Claudius de Blinde", ca. 340 v.Chr.-273 v.Chr.) was een Romeinse politicus uit een rijke familie van patriciërs.
*.
Hij was een censor in 312 v.Chr. tijdens de Tweede Samnitische Oorlog. Hij zocht steun van de lagere klassen door het mogelijk te maken voor zonen van bevrijde slaven om lid te worden van de Senaat, en met de uitbreiding van de stemrechten voor mannen uit stammen van het platteland, die zelf geen land bezaten. Tijdens de oorlog pleitte hij voor stichting van Romeinse kolonies in heel Latium en Campania als fortificaties tegen de Samnieten en Etrusken.
Gedurende zijn tijd als censor bouwde hij de Via Appia, een belangrijke en beroemde weg tussen Rome en Capua, evenals de eerste aquaduct in Rome, de Aqua Appia. Hij publiceerde tevens voor het eerst een lijst van juridische procedures en de juridische kalender. De exclusieve kennis hierover was voorheen toebedeeld aan de "pontifices", de priesters. Hij hield zich ook bezig met literatuur en retoriek en introduceerde hervormingen in de Latijnse orthografie.
Later diende hij tweemaal als consul, in 307 v.Chr. en 296 v.Chr, en in 292 v.Chr. en 285 v.Chr. was hij benoemd tot dictator. In 280 v.Chr, nadat hij blind geworden was (volgens Livius door een vloek), gaf hij een beroemde rede tegen Cineas, een gezant van Pyrrhus van Epirus, waarin hij duidelijk maakte dat Rome zich nooit zou overgeven. dit is de eerste beschrijving van een politieke rede in het Latijns, en is de bron van het spreekwoord "iedere man is de architect van zijn eigen lot".
Appius Claudius Caecus wordt gebruikt in Cicero's Pro Caelio als een strenge en afkeurende voorouder van Clodia. Cicero spreekt over Caecus in een vernietigend prosopopoeia, waarin hij in toorn ontstoken is over haar associatie met Caelius, een middelmatig lid van de equestrische klasse, in plaats van de hogere patricische klasse. Caecus' verdiensten, zoals het bouwen van de Via Appia en de Aqua Appia, noemt Cicero bezoedeld door Clodia's acties.
Zijn zoon was de consul Publius Claudius Pulcher, zijn kleinzoon was de consul Appius Claudius Caudex.
*.
Via Appia.
De Via Appia (De weg van Appius) is, samen met de Via Latina (de weg naar Latium), Via Flaminia (de weg van Flaminius) en de Via Salaria (de zoutweg), een van de belangrijkste oude Romeinse wegen. De weg liep van de hoofdstad Rome, dichtbij de westkust van het Apennijns Schiereiland, tot aan Brindisium (het huidige Brindisi) aan de zuidoostkust hiervan. Het uiteindelijke traject is op een goede Italiaanse wegenkaart nog redelijk te volgen.
*.
Geschiedenis.
Aan de bouw van de Via Appia werd in 312 v.Chr. begonnen op initiatief van Appius Claudius Caecus, naar wie de weg ook werd genoemd. De weg werd aangelegd om een snelle troepenverplaatsing mogelijk te maken, maar hij kreeg ook een enorm economisch belang, voor vervoer van goederen en personen tussen Rome en Campanië en verder. De weg liep aanvankelijk tot Capua, later is hij doorgetrokken naar Brindisium.
Vanwege het belang van de weg kreeg hij de bijnaam regina viarum (koningin der wegen). De landschappelijke schoonheid van het traject kan hierbij echter eveneens een rol hebben gespeeld. Zeker is dat de weg zeer druk begaan werd door zwaar beladen karren, want de sporen vindt men over de gehele route in het wegdek terug.
*.
De weg.
De Via Appia Antica, zoals de oude Romeinse weg nu genoemd wordt, loopt door het Parco Appia Antica. Vanuit de stad begint de weg bij de Porta San Sebastiano, vroeger Porta Appia genaamd.
Rechts, half in een muur gemetseld, vindt men de eerste mijlsteen buiten Rome, gewijd door Nerva en Vespasianus. Even verderop, aan de rechterhand staan de grafmonumenten van Orazius en Geta, en aan de linkerhand een Romeinse mansio (pleisterplaats), de eerste buiten de stadsmuren, en het graf van Priscilla.
*.
Domine Quo Vadis.
Iets verderop staat de kerk Domine Quo Vadis, waar volgens de legende Petrus een ontmoeting had met Jezus. Toen Petrus vroeg 'Heer, waar gaat u naar toe', antwoordde Jezus 'Ik ga naar Rome om opnieuw gekruisigd te worden'. Petrus bedacht zich, en keerde naar Rome terug, waar hij in het Tullianum gevangen werd gezet en ondersteboven werd gekruisigd in het Circus van Nero. De kerk bevat een steen waarin de voetafdruk van Jezus te zien zou zijn.
*.
Catacombes.
Verderop zijn de catacomben van S. Callisto en S. Sebastiano te vinden, waarvan er een is opengesteld onder leiding van een gids. Op de tocht naar Quattro Miglia, vier mijl buiten de stad, zijn vele monumenten te bewonderen, evanals het naastgelegen Parco Appia Antica. Hier bevindt zich de "Ninfeo d'Egeria" (bron van Egeria) en een goed bewaard gebleven grafmonument van Annia Regilla uit het midden van de tweede eeuw.
*.
Circus van Maxentius.
Het best bewaard gebleven gedeelte van de Via Appia is ongeveer 2 kilometer buiten de stadsmuur gelegen. Hier staan de restanten van het Circus van Maxentius, een renbaan zoals het Circus Maximus, maar beter bewaard gebleven.
*.
Graftombes.
Verderop langs de weg vindt men niet alleen de catacomben, maar ook vele Romeinse grafmonumenten. Het was immers verboden lijken binnen de stadsmuren te begraven en de plaatsen vlakbij de stad zullen ongetwijfeld veel duurder zijn geweest dan die verderop. Vele van deze grafmonumenten dragen nog steeds leesbare inscripties en beelden van degenen die er begraven liggen, zoals C. Rabirius Hermodorus, zijn (waarschijnlijke) vrouw Rabiria Demaris en Usia Prima, Sac(erdota) Isidis (priesteres van Isis), afgebeeld met een ratel en een offerbrood(?). De originelen van deze teksten zijn te vinden in het Museo Epigrafico. Een van de bekendste graftombes is die van Caecilia Metella, 5 km. buiten Rome.
•.
Appius Claudius Caecus ("Appius Claudius de Blinde", ca. 340 v.Chr.-273 v.Chr.) was een Romeinse politicus uit een rijke familie van patriciërs.
Hij was een censor in 312 v.Chr. tijdens de Tweede Samnitische Oorlog. Hij zocht steun van de lagere klassen door het mogelijk te maken voor zonen van bevrijde slaven om lid te worden van de Senaat, en met de uitbreiding van de stemrechten voor mannen uit stammen van het platteland, die zelf geen land bezaten. Tijdens de oorlog pleitte hij voor stichting van Romeinse kolonies in heel Latium en Campania als fortificaties tegen de Samnieten en Etrusken.
Gedurende zijn tijd als censor bouwde hij de Via Appia, een belangrijke en beroemde weg tussen Rome en Capua, evenals de eerste aquaduct in Rome, de Aqua Appia. Hij publiceerde tevens voor het eerst een lijst van juridische procedures en de juridische kalender. De exclusieve kennis hierover was voorheen toebedeeld aan de "pontifices", de priesters. Hij hield zich ook bezig met literatuur en retoriek en introduceerde hervormingen in de Latijnse orthografie.
Later diende hij tweemaal als consul, in 307 v.Chr. en 296 v.Chr, en in 292 v.Chr. en 285 v.Chr. was hij benoemd tot dictator. In 280 v.Chr, nadat hij blind geworden was (volgens Livius door een vloek), gaf hij een beroemde rede tegen Cineas, een gezant van Pyrrhus van Epirus, waarin hij duidelijk maakte dat Rome zich nooit zou overgeven. dit is de eerste beschrijving van een politieke rede in het Latijns, en is de bron van het spreekwoord "iedere man is de architect van zijn eigen lot".
Appius Claudius Caecus wordt gebruikt in Cicero's Pro Caelio als een strenge en afkeurende voorouder van Clodia. Cicero spreekt over Caecus in een vernietigend prosopopoeia, waarin hij in toorn ontstoken is over haar associatie met Caelius, een middelmatig lid van de equestrische klasse, in plaats van de hogere patricische klasse. Caecus' verdiensten, zoals het bouwen van de Via Appia en de Aqua Appia, noemt Cicero bezoedeld door Clodia's acties.
Zijn zoon was de consul Publius Claudius Pulcher, zijn kleinzoon was de consul Appius Claudius Caudex.
•.

tr. (1)
met

Nn 2.

Uit dit huwelijk een zoon:2

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Tiberius Claudius*-290     

relatie (2)
met

Nn .

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Publius Claudius*-290  †-249  41



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:


Nn
Nn 1.

tr.
met

Appius Claudius Caecus2,1,, , zn. van Gaius Claudius Inregillensis en Nn, geb. circa 340 BC2,1,, ,2,1,, ,2,1,, ,
Dictator tussen 292 BC en 285,
B.J. Jansen schrijft over hem: "..quaest. um 316, curul. aedil I. um 313, cens. 316, cos. I. 307, curul. aedil II. um 305, interrex 298, praet. I. vor 297, cos. II. 296, praet. II. 295, dictator 292-285, Erbauer der Via Appia un der Aqua Appia, berühmter Jurist u. Redner..".
Consul,
quaest. um 316, curul. aedil I. um 313, cens. 316, cos. I. 307, curul. aedil II. um 305, interrex 298, praet. I. vor 297, cos. II. 296, praet. II. 295, dictator 292-285, bouwer van de Via Appia en van de Aqua Appia, beroemde Jurist en spreker
Ovl. (Ongeveer 67 jaar oud) in 273 BC2,1,, ,2,1,, , relatie (2) met Nn . Uit deze relatie een zoon.

 



Aantekeningen bij Appius Claudius Caecus.
Appius Claudius Caecus ("Appius Claudius de Blinde", ca. 340 v.Chr.-273 v.Chr.) was een Romeinse politicus uit een rijke familie van patriciërs.
*.
Hij was een censor in 312 v.Chr. tijdens de Tweede Samnitische Oorlog. Hij zocht steun van de lagere klassen door het mogelijk te maken voor zonen van bevrijde slaven om lid te worden van de Senaat, en met de uitbreiding van de stemrechten voor mannen uit stammen van het platteland, die zelf geen land bezaten. Tijdens de oorlog pleitte hij voor stichting van Romeinse kolonies in heel Latium en Campania als fortificaties tegen de Samnieten en Etrusken.
Gedurende zijn tijd als censor bouwde hij de Via Appia, een belangrijke en beroemde weg tussen Rome en Capua, evenals de eerste aquaduct in Rome, de Aqua Appia. Hij publiceerde tevens voor het eerst een lijst van juridische procedures en de juridische kalender. De exclusieve kennis hierover was voorheen toebedeeld aan de "pontifices", de priesters. Hij hield zich ook bezig met literatuur en retoriek en introduceerde hervormingen in de Latijnse orthografie.
Later diende hij tweemaal als consul, in 307 v.Chr. en 296 v.Chr, en in 292 v.Chr. en 285 v.Chr. was hij benoemd tot dictator. In 280 v.Chr, nadat hij blind geworden was (volgens Livius door een vloek), gaf hij een beroemde rede tegen Cineas, een gezant van Pyrrhus van Epirus, waarin hij duidelijk maakte dat Rome zich nooit zou overgeven. dit is de eerste beschrijving van een politieke rede in het Latijns, en is de bron van het spreekwoord "iedere man is de architect van zijn eigen lot".
Appius Claudius Caecus wordt gebruikt in Cicero's Pro Caelio als een strenge en afkeurende voorouder van Clodia. Cicero spreekt over Caecus in een vernietigend prosopopoeia, waarin hij in toorn ontstoken is over haar associatie met Caelius, een middelmatig lid van de equestrische klasse, in plaats van de hogere patricische klasse. Caecus' verdiensten, zoals het bouwen van de Via Appia en de Aqua Appia, noemt Cicero bezoedeld door Clodia's acties.
Zijn zoon was de consul Publius Claudius Pulcher, zijn kleinzoon was de consul Appius Claudius Caudex.
*.
Via Appia.
De Via Appia (De weg van Appius) is, samen met de Via Latina (de weg naar Latium), Via Flaminia (de weg van Flaminius) en de Via Salaria (de zoutweg), een van de belangrijkste oude Romeinse wegen. De weg liep van de hoofdstad Rome, dichtbij de westkust van het Apennijns Schiereiland, tot aan Brindisium (het huidige Brindisi) aan de zuidoostkust hiervan. Het uiteindelijke traject is op een goede Italiaanse wegenkaart nog redelijk te volgen.
*.
Geschiedenis.
Aan de bouw van de Via Appia werd in 312 v.Chr. begonnen op initiatief van Appius Claudius Caecus, naar wie de weg ook werd genoemd. De weg werd aangelegd om een snelle troepenverplaatsing mogelijk te maken, maar hij kreeg ook een enorm economisch belang, voor vervoer van goederen en personen tussen Rome en Campanië en verder. De weg liep aanvankelijk tot Capua, later is hij doorgetrokken naar Brindisium.
Vanwege het belang van de weg kreeg hij de bijnaam regina viarum (koningin der wegen). De landschappelijke schoonheid van het traject kan hierbij echter eveneens een rol hebben gespeeld. Zeker is dat de weg zeer druk begaan werd door zwaar beladen karren, want de sporen vindt men over de gehele route in het wegdek terug.
*.
De weg.
De Via Appia Antica, zoals de oude Romeinse weg nu genoemd wordt, loopt door het Parco Appia Antica. Vanuit de stad begint de weg bij de Porta San Sebastiano, vroeger Porta Appia genaamd.
Rechts, half in een muur gemetseld, vindt men de eerste mijlsteen buiten Rome, gewijd door Nerva en Vespasianus. Even verderop, aan de rechterhand staan de grafmonumenten van Orazius en Geta, en aan de linkerhand een Romeinse mansio (pleisterplaats), de eerste buiten de stadsmuren, en het graf van Priscilla.
*.
Domine Quo Vadis.
Iets verderop staat de kerk Domine Quo Vadis, waar volgens de legende Petrus een ontmoeting had met Jezus. Toen Petrus vroeg 'Heer, waar gaat u naar toe', antwoordde Jezus 'Ik ga naar Rome om opnieuw gekruisigd te worden'. Petrus bedacht zich, en keerde naar Rome terug, waar hij in het Tullianum gevangen werd gezet en ondersteboven werd gekruisigd in het Circus van Nero. De kerk bevat een steen waarin de voetafdruk van Jezus te zien zou zijn.
*.
Catacombes.
Verderop zijn de catacomben van S. Callisto en S. Sebastiano te vinden, waarvan er een is opengesteld onder leiding van een gids. Op de tocht naar Quattro Miglia, vier mijl buiten de stad, zijn vele monumenten te bewonderen, evanals het naastgelegen Parco Appia Antica. Hier bevindt zich de "Ninfeo d'Egeria" (bron van Egeria) en een goed bewaard gebleven grafmonument van Annia Regilla uit het midden van de tweede eeuw.
*.
Circus van Maxentius.
Het best bewaard gebleven gedeelte van de Via Appia is ongeveer 2 kilometer buiten de stadsmuur gelegen. Hier staan de restanten van het Circus van Maxentius, een renbaan zoals het Circus Maximus, maar beter bewaard gebleven.
*.
Graftombes.
Verderop langs de weg vindt men niet alleen de catacomben, maar ook vele Romeinse grafmonumenten. Het was immers verboden lijken binnen de stadsmuren te begraven en de plaatsen vlakbij de stad zullen ongetwijfeld veel duurder zijn geweest dan die verderop. Vele van deze grafmonumenten dragen nog steeds leesbare inscripties en beelden van degenen die er begraven liggen, zoals C. Rabirius Hermodorus, zijn (waarschijnlijke) vrouw Rabiria Demaris en Usia Prima, Sac(erdota) Isidis (priesteres van Isis), afgebeeld met een ratel en een offerbrood(?). De originelen van deze teksten zijn te vinden in het Museo Epigrafico. Een van de bekendste graftombes is die van Caecilia Metella, 5 km. buiten Rome.
•.
Appius Claudius Caecus ("Appius Claudius de Blinde", ca. 340 v.Chr.-273 v.Chr.) was een Romeinse politicus uit een rijke familie van patriciërs.
Hij was een censor in 312 v.Chr. tijdens de Tweede Samnitische Oorlog. Hij zocht steun van de lagere klassen door het mogelijk te maken voor zonen van bevrijde slaven om lid te worden van de Senaat, en met de uitbreiding van de stemrechten voor mannen uit stammen van het platteland, die zelf geen land bezaten. Tijdens de oorlog pleitte hij voor stichting van Romeinse kolonies in heel Latium en Campania als fortificaties tegen de Samnieten en Etrusken.
Gedurende zijn tijd als censor bouwde hij de Via Appia, een belangrijke en beroemde weg tussen Rome en Capua, evenals de eerste aquaduct in Rome, de Aqua Appia. Hij publiceerde tevens voor het eerst een lijst van juridische procedures en de juridische kalender. De exclusieve kennis hierover was voorheen toebedeeld aan de "pontifices", de priesters. Hij hield zich ook bezig met literatuur en retoriek en introduceerde hervormingen in de Latijnse orthografie.
Later diende hij tweemaal als consul, in 307 v.Chr. en 296 v.Chr, en in 292 v.Chr. en 285 v.Chr. was hij benoemd tot dictator. In 280 v.Chr, nadat hij blind geworden was (volgens Livius door een vloek), gaf hij een beroemde rede tegen Cineas, een gezant van Pyrrhus van Epirus, waarin hij duidelijk maakte dat Rome zich nooit zou overgeven. dit is de eerste beschrijving van een politieke rede in het Latijns, en is de bron van het spreekwoord "iedere man is de architect van zijn eigen lot".
Appius Claudius Caecus wordt gebruikt in Cicero's Pro Caelio als een strenge en afkeurende voorouder van Clodia. Cicero spreekt over Caecus in een vernietigend prosopopoeia, waarin hij in toorn ontstoken is over haar associatie met Caelius, een middelmatig lid van de equestrische klasse, in plaats van de hogere patricische klasse. Caecus' verdiensten, zoals het bouwen van de Via Appia en de Aqua Appia, noemt Cicero bezoedeld door Clodia's acties.
Zijn zoon was de consul Publius Claudius Pulcher, zijn kleinzoon was de consul Appius Claudius Caudex.
•.

Uit dit huwelijk een zoon:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Tiberius Claudius*-290     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
')}