tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Maria						1	2

tr.
met

Hendrik de la Trémouille.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Maria						1	2

• Vader:
  Bernhard van Saksen-Jena, zn. van Willem IV en Eleonora Dorothea van Anhalt, geb. te Weimar, Dld. in 1638, opvolger van Willem IV als Hertog van Saksen-Jena van 1672 tot 1678, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) in 1678, tr.

• Moeder:
  Maria de la Trémouille, dr. van Hendrik de la Trémouille en Nn.

• Vader:
  Bernhard van Saksen-Jena, zn. van Willem IV en Eleonora Dorothea van Anhalt, geb. te Weimar, Dld. in 1638, opvolger van Willem IV als Hertog van Saksen-Jena van 1672 tot 1678, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) in 1678, tr.

• Moeder:
  Maria de la Trémouille, dr. van Hendrik de la Trémouille en Nn.

tr. (1)
met

Dorothea Maria , dr. van Willem IV en Eleonora Dorothea van Anhalt, geb. in 1641, ovl. (ongeveer 34 jaar oud) in 1675.

tr. (2)
met

Sophia Hedwig , dr. van Filips van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg en Nn, geb. in 1630, ovl. (ongeveer 22 jaar oud) in 1652.

tr. (3)
met

Sophia Elisabeth , dr. van Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg en Nn, geb. in 1653, ovl. (ongeveer 31 jaar oud) in 1684.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Maurits Willem	*1654		†1718		64	0	0
2	Christiaan August	*1666		†1725		59	0	0
3	Frederik Hendrik	*1668		†1713		45	0	0

• Vader:
  Filips van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, tr.

• Moeder:
  Nn .

tr.
met

Maurits van Saksen-Zeitz, geb. te Dresden [Dld] op donderdag 28 mrt 1619, opvolger van Johan George I als Hertog van Saksen-Zeitz van 1656 tot 1681, ovl. (62 jaar oud) op donderdag 4 dec 1681, tr. (1) met Dorothea Maria . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Sophia Elisabeth . Uit dit huwelijk 3 zonen.


Aantekeningen bij Maurits van Saksen-Zeitz.
Maurits van Saksen-Zeitz (Dresden, 28 maart 1619 - Zeitz, 4 december 1681) is een jongere zoon van hertog Johan George I van Saksen en Magdalena Sybilla van Brandenburg. In 1650 krijgt hij het gezag over het district Thüringen van de Duitse Orde. Overeenkomstig het testament van zijn vader, wordt hij na diens overlijden hertog van Saksen-Zeitz. In Zeitz laat hij vervolgens een prachtig kasteel bouwen.

• Vader:
  Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg, tr.

• Moeder:
  Nn .

tr.
met

Maurits van Saksen-Zeitz, geb. te Dresden [Dld] op donderdag 28 mrt 1619, opvolger van Johan George I als Hertog van Saksen-Zeitz van 1656 tot 1681, ovl. (62 jaar oud) op donderdag 4 dec 1681, tr. (1) met Dorothea Maria . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Sophia Hedwig , dr. van Filips van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg en Nn. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Aantekeningen bij Maurits van Saksen-Zeitz.
Maurits van Saksen-Zeitz (Dresden, 28 maart 1619 - Zeitz, 4 december 1681) is een jongere zoon van hertog Johan George I van Saksen en Magdalena Sybilla van Brandenburg. In 1650 krijgt hij het gezag over het district Thüringen van de Duitse Orde. Overeenkomstig het testament van zijn vader, wordt hij na diens overlijden hertog van Saksen-Zeitz. In Zeitz laat hij vervolgens een prachtig kasteel bouwen.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Maurits Willem	*1654		†1718		64	0	0
2	Christiaan August	*1666		†1725		59	0	0
3	Frederik Hendrik	*1668		†1713		45	0	0

• Vader:
  Maurits van Saksen-Zeitz, geb. te Dresden [Dld] op donderdag 28 mrt 1619, opvolger van Johan George I als Hertog van Saksen-Zeitz van 1656 tot 1681, ovl. (62 jaar oud) op donderdag 4 dec 1681, tr. (1) met Dorothea Maria . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Sophia Hedwig . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3).

• Moeder:
  Sophia Elisabeth , dr. van Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg en Nn, geb. in 1653, ovl. (ongeveer 31 jaar oud) in 1684.

• Vader:
  Maurits van Saksen-Zeitz, geb. te Dresden [Dld] op donderdag 28 mrt 1619, opvolger van Johan George I als Hertog van Saksen-Zeitz van 1656 tot 1681, ovl. (62 jaar oud) op donderdag 4 dec 1681, tr. (1) met Dorothea Maria . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Sophia Hedwig . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3).

• Moeder:
  Sophia Elisabeth , dr. van Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg en Nn, geb. in 1653, ovl. (ongeveer 31 jaar oud) in 1684.

• Vader:
  Maurits van Saksen-Zeitz, geb. te Dresden [Dld] op donderdag 28 mrt 1619, opvolger van Johan George I als Hertog van Saksen-Zeitz van 1656 tot 1681, ovl. (62 jaar oud) op donderdag 4 dec 1681, tr. (1) met Dorothea Maria . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Sophia Hedwig . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3).

• Moeder:
  Sophia Elisabeth , dr. van Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg en Nn, geb. in 1653, ovl. (ongeveer 31 jaar oud) in 1684.

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia Hedwig	*1630		†1652		22	1	0

tr.
met

Filips van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia Hedwig	*1630		†1652		22	1	0

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia Elisabeth	*1653		†1684		31	1	3

tr.
met

Filips Lodewijk van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Wiesenburg.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia Elisabeth	*1653		†1684		31	1	3

Maximiliaan Jozef in Beieren
Maximiliaan Jozef in Beieren, geb. te Bamberg op zondag 4 dec 1808, ovl. (79 jaar oud) te München [Deu] op donderdag 15 nov 1888.

Aantekeningen bij Maximiliaan Jozef in Beieren.
Maximiliaan Jozef, hertog in Beieren (Bamberg, 4 december 1808 - München, 15 november 1888) is een hertog uit het geslacht Wittelsbach.
Hij is het enige kind van Pius August in Beieren en prinses Amalia Louise van Arenberg. Hij is getrouwd met Ludovika van Beieren, dochter van koning Maximiliaan I Jozef van Beieren en Caroline van Baden. De bij de Münchener bevolking geliefde hertog Maximiliaan Jozef wordt in de volksmond al gauw hertog Max genoemd.
•.
Opleiding.
Op de leeftijd van negen jaar wordt hij door zijn peetoom, koning Maximilian Joseph, naar het "Königlichen Erziehungsinstitut für Studierende" naar München gehaald, dat in 1574 als Seminarium Gregorianum des Jesuiten door Hertog Albrecht V opgericht is. Max leert niet alleen klassieke talen, Frans en Italiaans, maar ook muziek en tekenen en verdiept zich in de bibliotheek met zijn Latijnse, Griekse en Duitse klassiekers, kaarten en tekeningen. Zijn liefde voor de natuur wordt door dagelijkse gemeenschappelijke wandelingen in de tuinen van het instituut voor de stad en door uitstapjes ontwikkeld. Bij feestdagen ter gelegenheid van de verjaardagen en naamdagen van het koningspaar worden in het instituut theaterstukken opgevoerd. Het huistheater wordt op 28 januari 1822, de naamdag van de evangelische koningin Karoline, geopend. Op Vastenavond 1823 speelt Max een scene uit een stuk zo goed, dat het koningspaar verzoekt het stuk te herhalen.
•.
Studie.
Max bezoekt eerst de universiteit in Landshut en later in München. Hij volgt colleges over geschiedenis, ook de vaderlandse, over kerkgeschiedenis en land- en volkenkunde. Hij bezoekt ook colleges over het Duitse bondsrecht en natuurkunde. Zijn interesses zijn niet alleen veelzijdig, hij leert ook zelf studies uit te voeren. Op vaste avonden in de week verzamelt hij geestelijk hoogstaande Beierse landgenoten en spreekt met hen over wetenschappelijke en algemene vragen van die tijd, maar ook over dichten en muziek. Hij begint een bibliotheek, die aan het eind van zijn leven 27000 boeken omvat. Al op 22-jarige leeftijd stelt hij in 1830 voor het stimuleren van kunst en literatuur gouden en zilveren medailles in, en in 1835 een grote gouden medaille, waarmee Schmeller voor zijn "Beierse dialecten" (1821), Nagler voor zijn kunstenaarslexicon (1835), later ook de dichter Franz von Kobell, Ludwig Steub, Karl Stieler, Hermann Schmid en de jeugdboekenschrijfster Isabella Braun worden onderscheiden.
•.
Huwelijk.
Maximiliaan Jozef in BeierenHet huwelijk is niet zoals het in de Sissi-trilogie wordt voorgeteld een erg gelukkig huwelijk. Zijn grootvader Wilhelm, en koning Maximilian Joseph, beslissen dat Max met zijn achternicht, koningsdochter Ludovika Wilhelmine, zal trouwen. Drie jaar na de dood van koning Maximilian Joseph worden beide in de Schloßkirch in Tegernsee getrouwd. Het huwelijk vindt plaats op 9 september 1828. Het huwelijk wordt niet alleen door kranten en illustraties gevierd. Miesbacher muzikanten treden op, knullen en meisjes staan in vaderlandse feestgewaden in pergola's. Na een tocht met 60 schepen over de Tegernsee wordt de huwelijksreis door het gehele koninkrijk Beieren begonnen. De huwelijksnacht is ook niet bepaald een succes. De onervaren, gevoelige hertogin beleeft de nacht als een nachtmerrie en de door Max uitgeoefende echtelijke plicht voelt aan als een verkrachting. En Max heeft maar weinig begrip voor de angstige verkrampte Ludovika. Tederheid en voorzichtigheid horen niet tot zijn deugden. Er gaat ook een gerucht de ronde dat Ludovika haar nieuwbakken man midden in de nacht heeft opgesloten op het toilet omdat hij als een beest tekeer is gegaan. In ieder geval wordt het seksuele leven van hertog Max en hertogin Ludovika niet meer als een plicht om voor nakomelingen te zorgen, ze krijgen er maar liefst tien.
Het huwelijk tussen Ludovika en Max is nooit echt gelukkig geweest en van liefde is er geen sprake. Toch ontwikkelt zich er bepaalde verstandhouding en acceptatie. En Ludovika legt zich neer bij haar reislustige vreemdgaande man. Kort na hun 50-jarig huwelijk krijgt Max een beroerte en Ludovika zorgt voor hem. Vanaf dat moment beseft Max waarschijnlijk pas echt dat Ludovika meer voor hem betekent dan dat hij ooit heeft gedacht en Max wordt liefdevoller en zorgzamer naar Ludovika toe.
•.
Bezittingen vergaren.
Hoewel de oude koning in 1824 Max de Herzog-Max-Burg als woning aangewezen heeft, bouwt de jonge Max tussen 1828 en 1830 naar de plannen van Klenze in de door Ludwig I begonnen Ludwigstraße het Hertog-Max-Paleis. In de binnenplaats wordt onder deelname van de hertog zelf het kunstrijden getoond en een circus gebouwd. Met zijn jonge familie bezoekt Max de Bogenhauser tuinen, heden het Herzogpark genoemd. De van de moeder geërfde Franse bezittingen worden door hem verkocht en hij verwerft daarvoor de kastelen en landerijen van Possenhofen en Garatshausen. Hij koopt in 1838/39 het oude Wittelsbachse klooster Kühbach en het naburige Schloß Unterwittelsbach.
•.
Militair.
Eerst heeft koning Maximilian Joseph de 16-jarige Max tot luitenant in Chevauxlegerregiment "koning" gemaakt, later tot kolonel van de 9e Linien-infanterieregiment. De 18-jarige wordt op grond van zijn geboorte in 1827 lid van de kamer van de rijksraad en neemt tot in hoge leeftijd regelmatig aan zijn zittingen deel. Zijn zwager koning Ludwig I benoemt hem in 1832 tot commandant van de burgerwacht van de Isargewesten en daarmee tot bevelhebber van ook de landmacht daar en tot commandant van de Gebirchsschützen. In 1837 wordt Max tot generaal-majoor benoemd.
•.
Reislustig.
Al in 1827 begint hij met reizen naar Engeland en Frankrijk, in 1831 ontvangt Paus Gregorius XVI het jonge hertogspaar. De beide jonge Wittelsbachers bewonderen ook de kunstschatten van Rome en nemen aan het carnaval deel. In 1832 gaat het paar naar Napels en Sicilië. Op 20 januari 1838 reist Max na grondige voorbereidingen naar Venetië, Korfu, Patras, Athene en van daaruit naar Alexandria en Caïro in het Heilige Land. Het bezoek in Jeruzalem, Bethlehem en Nazareth doen hem veel. Naast een officier en een arts begeleidt hem de kunstschilder Heinrich von Mayr en de citerspelende kamervirtuoos Johann Petzmayer, die hun leven lang vrienden blijven. Reeds in 1839 publiceert de hertog onder zijn eigen naam een boek Wanderungen nach dem Orient. Daaruit blijkt ook het bijzondere gevoel voor humor van de hertog. In het boek laat hij namelijk opzettelijk een aantal witte plekken vallen, die hij in het voorwoord aankondigt als "gecensureerde passages".
In Caïro koopt Max op de slavenmarkt vier kleine negerjongetjes, die hij mee terugneemt naar zijn vaderland. Geheel München woont de feestelijke doop van de Moren bij. Max geniet van de ophef en de aandacht die hem ten deel valt. In augustus 1852 onderneemt hij met zijn vrouw, zijn zoon Karl Theodor en zijn dochters Helene en Elisabeth, een reis naar Bozen, Triëst en Venetië.
•.
Kunstliefhebber.
Al in 1828 begint Max novellen te schrijven. Verscheidene verschijnen onder de pseudoniem Phantasus sinds 1831 in druk, in 1833 tot uitvoering op de bühne Lucrezia Borgia. In de 1826 opgerichte gezelschap "Altengland" ontwikkelt hij reeds voor zijn officiële intrede in 1845 gezelligheid en humor.
Net als aartshertog Johann (1782-1859) en naar zijn voorbeeld bevordert Max steeds meer het volkslied. Van grote betekenis is zijn rechtstreekse verbondenheid met alle kringen van het volk. Hij zingt en verzamelt volksmuziek en volksmelodieën, hij componeert stukken in een met de volksmuziek verwante melodie en verzorgt volksmuziek en zeden en gewoonten in de Beierse Hoogvlakte, maar ook ergens anders in Beieren, ongeveer in Oberfranken. In 1855 bezoekt hij in Würzburg een opvoering van het "Tannhäuser", maar waardeert "Lohengrin" nog hoger. Hij sluit vriendschap met de Zwabische zanger Justinus Kerner, die de mondtrom bespeelt, wanneer hij in gezellige kring bij de hertog in München ontmoet of wanneer de hertog hem bezocht. Max bevriendt zich van alle met Franz von Kobell, de uit de Pfalzer familie stammende, die oud-Beierse en die Pfalzer dialect overheersende dichter, verzamelaar en zanger, jager en wetenschapper. Sinds 1843 verzamelt Max als "koning Artus" elke week in München een tafelronde van 14 ridders, waarbij o.a. de "kanselier" graaf Franz von Pocci - later de ceremoniemeester en hofmuziekhoofd van koning Max II -, de "meesterzanger" Franz von Kobell zijn.
•.
Chef der Linie en Koninklijke Hoogheid.
In 1834 geeft de 80-jarige hertog Wilhelm in Beieren de titel chef der linie der hertogen in Beieren, niet door aan zijn zoon Pius August, maar aan zijn geliefde kleinzoon hertog Max. Wilhelm acht zijn eigen zoon niet geschikt om chef te zijn, omdat hij hem daar psychisch niet tegen op gewassen lijkt.
In januari 1837 sterf de grootvader van Max, en in augustus zijn vader. Normaal heeft een hertog en hertogin het predicaat Hoogheid. Koning Ludwig I van Beieren acht de persoonlijkheid en het doen van zijn zwager, hertog Max, zo hoog, dat hij de leden van zijn linie in 1845 het predicaat Koninklijke Hoogheid verleent. Daarmee mogen Max en zijn familie zich laten aanspreken met Koninklijke Hoogheid.
•.
Politiek interesses.
Max is geenszins zonder interesse aan politiek en verhalen. Dat blijkt, als hij in zijn novellen en geschiedkundige uiteenzettingen de tijd der reformatie of de revolutie behandelt. Op 2 maart 1848 schrijft hij aan de minister van binnenlandse zaken vorst Ludwig von Öttingen-Wallerstein verbittert over de uitroeping van de republiek in Parijs en biedt zich aan de nog regerende koning Ludwig I aan, die hem tot beschikking staande troepen en ook de Gebirgsschützen tegen alle binnen en buitenlandse vijanden in te zetten. Op 9 maart stelt hij zich aan de koning in München persoonlijk tot beschikking. Met koning Maximiliaan II werkt hij aan dezelfde ideeën van de verzorging van de Beierse zeden en gewoonten en het volkslied. In 1858, als koning Maximiliaan II zijn beroemde voetreis in de Beierse Hoogvlakte maakt, brengt Max zijn Oberbeierse volksliederen opnieuw uit. Hij draagt graag Beierse dracht en voert de "Stopelhut" - de "Hertog-Max-Hütl" weer in.
•.
Melancholisch.
In zijn jonge jaren is hertog Max bij tijd en wijle al erg melancholisch en depressief. Naarmate hij ouder wordt gebeurt dit steeds vaker. In deze periodes van depressiviteit trekt hij zich dan ook volledig terug in zichzelf en heeft dan weinig contact met andere mensen. De depressies komen vaker en langer na zijn eerste beroerte. Er is zelfs een anekdote bekend dat hij eens bij zijn eigen huis voor de deur staat, maar niet binnen wordt gelaten door de portier, omdat deze man hertog Max niet herkent. De melancholie zal niet alleen keizerin Elisabeth erven van haar vader, alle kinderen van Max hebben dit geërfd.
•.
De talrijke echtelijke en buitenechtelijke kinderen.
Hertog Max en zijn vrouw krijgen ondanks hun slechte huwelijk, maar liefst tien kinderen, waarvan er twee op jonge leeftijd overleden. Ludwig, Wilhelm (overlijdt ongeveer 3 maanden oud), Helene (Nené), Elisabeth (Sisi), Karl Theodor (Gäckl), Marie, Mathilde (Spätz), Sophie, Maximilian (waarschijnlijk doodgeboren) en Max Emanuel (Mäpperl). Zijn vrouw begint voor de puberende kinderen, van het nageslacht vaak overschat, van Max op zijn minst gedulde huwelijkspolitiek. Het huwelijk van zijn dochter Elisabeth met keizer Franz Joseph is voorlopig een beslissing van de liefde van de beide, de verloving van zijn dochter Sophie met Ludwig II, een hooggestegen kindervriendschap. Niet alleen heeft hertog Max bij Ludivika kinderen, ook heeft hij kinderen uit buitenechtelijke relaties. Een van zijn lievelingskinderen is de kleine Elisabeth, maar niet helemaal.
"Hertog Max is een levensgenieter en houdt niet zo van het familieleven. Alleen aan een tijdsindeling houdt hij vast: 's Middags is hij nooit te spreken, en al helemaal niet voor zijn vrouw en zijn acht echtelijke kinderen. Want dan eet hij in zijn kamers met zijn beide buitenechtelijke dochters, die hij innig liefheeft", schrijft de historica Brigitte Hamann over het dagelijks leven van de hertog. Terwijl de beide meisjes bij hun vader in- en uitgaan mogen zoals hun het willen, moeten de echtelijke kinderen zich aanmelden. Hertog Max is niet echt een vader, vaak is hij er niet eens. Biograaf Conte Corti meldt: "Vaak verscheen hertog Max onverwacht, precies tijdens de lesuren. Niet om te controleren, oh nee, in tegendeel, hij ontheft de kinderen voor een ogenblik van het leren en trekt met hen onder wild geschreeuw in de tuin, om vruchtbomen te plunderen, of hij brengt een klein orkest mee, en dan is er een concert en een dansfeestje. Is hij in een goede stemming, dan gebruiken de kinderen dat, om het vaderlijke gezag op te roepen, wanneer ze bij de moeder een of andere wens niet konden doorzetten.".
•.
Beroerte.
Kort na zijn 50-jarig huwelijk krijgt Max zijn eerste beroerte. Ongeveer 10 jaar later, in 1888, ongeveer twee weken voor zijn dood, krijgt hij zijn tweede beroerte, die hij dus niet meer te boven komt. Hij sterft op 15 november 1888 op bijna 80-jarige leeftijd. Zijn dochter Elisabeth is niet op de begrafenis aanwezig. Zijn vrouw Ludovika sterft vier jaar later.

• Vader:
  Pius August in Beieren, tr.

• Moeder:
  Amalia Louise van Arenberg.

tr. (1)
met

Marie Ludovika Wilhelmina , dr. van Maximiliaan I Josef in Beieren en Caroline van Baden, geb. te München [Deu] op dinsdag 30 aug 1808, ovl. (83 jaar oud) te München [Deu] op dinsdag 26 jan 1892.

Aantekeningen bij Marie Ludovika Wilhelmina .
Marie Ludovika Wilhelmina (München, 30 augustus 1808 - aldaar, 26 januari 1892), hertogin in Beieren, geboren prinses van Beieren, is de zesde dochter van de Beierse koning Maximiliaan I en koningin Karoline. Ze wordt geboren in München. Zij is de zus van de Oostenrijkse aartshertogin Sophie.
Op 9 november 1828 trouwt ze met haar achterneef hertog Maximiliaan in Beieren (uit het huis Wittelsbach). Het paar woont in de winter in het Herzog-Max-Palais in München en in de zomer woont het paar op Schloß Possenhofen aan de Starnberger See. Ze krijgen tien kinderen, van wie de bekendste, Elisabeth, zal trouwen met de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I.
Op 25 januari 1892 ontvangt keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika heeft longontsteking. Op 26 januari 1892, om vier uur in de ochtend, sterft ze op 83-jarige leeftijd.

Uit dit huwelijk 10 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ludwig Wilhelm	*1831		†1920		89	0	0
2	Wilhelm Karl	*1832		†1833		0	0	0
3	Helene Caroline Therese	*1834		†1890		56	0	0
4	Elisabeth Amalia Eugenie	*1837	München [Deu]	†1898		60	1	4
5	Karl Theodor	*1839		†1909		70	0	0
6	Marie Sophie Amalie	*1841		†1925		83	0	0
7	Mathilde Ludovika	*1843		†1925		81	0	0
8	Maximilian	*1845		†1845		0	0	0
9	Sophie Charlotte Auguste	*1847		†1897		50	0	0
10	Maximiliaan Emanuel	*1849		†1893		43	0	0

relatie (2)
met

Nn .

Dossier:

tr.
met

Amalia Louise van Arenberg.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hertog Maximiliaan Jozef	*1808	Bamberg	†1888	München [Deu]	79	2	10

tr.
met

Pius August in Beieren.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hertog Maximiliaan Jozef	*1808	Bamberg	†1888	München [Deu]	79	2	10

Vader: Maximiliaan Jozef in Beieren, zn. van Pius August in Beieren en Amalia Louise van Arenberg, geb. te Bamberg op zondag 4 dec 1808, ovl. (79 jaar oud) te München [Deu] op donderdag 15 nov 1888, relatie (2) met Nn . Uit deze relatie geen kinderen, tr. (1).

Moeder: Marie Ludovika Wilhelmina , dr. van Maximiliaan I Josef in Beieren en Caroline van Baden, geb. te München [Deu] op dinsdag 30 aug 1808, ovl. (83 jaar oud) te München [Deu] op dinsdag 26 jan 1892.

Vader: Maximiliaan Jozef in Beieren, zn. van Pius August in Beieren en Amalia Louise van Arenberg, geb. te Bamberg op zondag 4 dec 1808, ovl. (79 jaar oud) te München [Deu] op donderdag 15 nov 1888, relatie (2) met Nn . Uit deze relatie geen kinderen, tr. (1).

Moeder: Marie Ludovika Wilhelmina , dr. van Maximiliaan I Josef in Beieren en Caroline van Baden, geb. te München [Deu] op dinsdag 30 aug 1808, ovl. (83 jaar oud) te München [Deu] op dinsdag 26 jan 1892.

Vader: Maximiliaan Jozef in Beieren, zn. van Pius August in Beieren en Amalia Louise van Arenberg, geb. te Bamberg op zondag 4 dec 1808, ovl. (79 jaar oud) te München [Deu] op donderdag 15 nov 1888, relatie (2) met Nn . Uit deze relatie geen kinderen, tr. (1).

Moeder: Marie Ludovika Wilhelmina , dr. van Maximiliaan I Josef in Beieren en Caroline van Baden, geb. te München [Deu] op dinsdag 30 aug 1808, ovl. (83 jaar oud) te München [Deu] op dinsdag 26 jan 1892.

')}