relatie
met

Rutger van Gronsfeld, geb. in 1240, titel, ovl. (ongeveer 42 jaar oud) in 1282.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Johan	*1270		†1324		54	1	2

tr. (beiden ongeveer 30 jaar oud) in 1300
met

Johan van Merode, zn. van Werner van Merode en Sophia van Weisweiler, geb. te Vlatten in 1270, ovl. (ongeveer 75 jaar oud) in 1345, tr. (2) met Kunegonde van Merode. Uit dit huwelijk een dochter.


Bronnen:

1.	ES NF Band XVIII Tafel 87, S800

• Vader:
  Walter V van Berthout, zn. van Walter III van Berthout en NN van Berthout, geb. in 1160, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) in 1219, tr. (resp. ongeveer 20 en ongeveer 25 jaar oud) in 1180.

• Moeder:
  Sophie van Looz, geb. in 1155, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) in 1209.

tr. (beiden ongeveer 20 jaar oud) in 1210
met

Hendrik van Boutershem, geb. in 1190, titel, ovl. (ongeveer 42 jaar oud) in 1232.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hendrik	*1256		†1294		38	1	1

Bronnen:

1.	ES NF Band VII Tafel 102, S802

tr. (beiden ongeveer 40 jaar oud) in 1180
met

Walter III van Berthout, zn. van Walter II van Berthout en Sophie van Looz Rieneck, geb. in 1140, titel, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) in 1180.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Walter V	*1160		†1219		59	1	1

tr.
met

Nn ¹, zn. van Desiderius van Verdun en Nn, geb. circa 530, hij is afkomstig uit een familie van adel.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Nn	*565					1	1

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

• Vader:
  Nn ¹, zn. van Desiderius van Verdun en Nn, geb. circa 530, hij is afkomstig uit een familie van adel, tr.

• Moeder:
  Nn .

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sigrade	*600		†677		77	1	2

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

• Vader:
  Ansegisel van Metz, zn. van Arnuif de Heilige (Arnulphus) in Metz en Oda von Saksen, geb. te Metz Geboren in de abdij Saint-Arnoul circa 607, ovl. (hoogstens 72 jaar oud) voor 679 Ook het jaar 662 als overlijdensjaar wordt genoemd Major domus in Austrië. Overleden voor 679, relatie.

• Moeder:
  Begga (Abdes) van Landen, dr. van Pepijn de Oude van Franken en De Heilige Iduberga, geb. circa 615, ovl. (ongeveer 24 jaar oud) op donderdag 17 dec 639.

tr.
met

Theuderich III der Franken, zn. van Chlodwig II der Franken en Bathilde.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Bertha	*680		†751		71	1	1
2	Chrodelind						1	2

• Vader:
  Chariveus van Laon¹, zn. van Chrodebertus II van Neustrië en Doda Nn, geb. circa 660^1,1,1, graaf te Laon [Fra] van 680 tot 692, ovl. (32 jaar oud) van 692 tot 696^1,1, tr.

• Moeder:
  Irmina ¹, dr. van Hugobert en Theodrada van Luik, geb. circa 660^1,1,1, non in 704, ovl. (minstens 44 jaar oud) na 704^1,1.

tr. none
met

Bertha von Prüm¹, dr. van Theuderich III der Franken en Chrodechild der Franken, geb. circa 680^1,1,1, oprichter van de abdij te Prüm [Fra] in 721, ovl. (minstens 71 jaar oud) na 751^1,1.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Charibert Hardrad	*700		†749		49	2	3

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

relatie
met

Charibert Hardrad (Caribert) (von Laon)¹, zn. van Nn en Bertha von Prüm, geb. circa 700^1,1,1, medeoprichter van Prüm, graaf te Laon [Fra] tussen 743 en 749, ovl. (minstens 49 jaar oud) na 749^1,1, tr. (1) met Gisela (Gisèle) von Razés (Nn). Uit dit huwelijk 3 dochters.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

• Vader:
  Heribert I (Herbert) van Franken, zn. van Pippijn der Franken en NN van Italië Vermandois, geb. in 840, titel, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op vrijdag 6 nov 907, tr. (2) met Liedgardis . Uit dit huwelijk een dochter., tr. (resp. ongeveer 40 en ongeveer 30 jaar oud) (1) in 880.

• Moeder:
  Bertha van Morvois, geb. in 850, ovl. (ongeveer 57 jaar oud) in 907.

Bronnen:

1.	ES NF Band I.1 Tafel 7; Gens Nostra 1964, blz. 280, S809

relatie
met

Anscharius II van Oscheret.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Adalbert	*880		†923		43	2	1

tr. none
met

Arnulf (Arnulf der Franken) van Karinthië2,1, zn. van Karloman van Frankrijk en Liustvind van Nordgau, geb. in 8502,2,2, Markgraaf te Karinthië [Kar] in 876, Het hertogdom Karinthië was een hertogdom binnen het Heilige Roomse Rijk. Later werd het één van de Oostenrijks-Hongaarse kroonlanden in Cisleithanië. Het behoorde tot de Oostenrijkse monarchie. Het kroonland omvatte de huidige Oostenrijkse deelstaat Karinthië, de gelijknamige Sloveense regio (Koroška) en het huidige Italiaanse Val Canale. De bevolking was grotendeels Duits- en Sloveenstalig met een kleine minderheid Friulanen in Val Canale. Na de Eerste Wereldoorlog kwam in een referendum in Karinthië naar voren dat het merendeel van de bevolking bij de republiek Oostenrijk wilde horen. De doorslag gaven de Slovenen, die de meerderheid van de bevolking in dit referendumgebied uitmaakten. De steun werd onder meer verkregen door garanties van Oostenrijkse politici om de Sloveense taal in bestuur en onderwijs ook in de toekomst te respecteren. koning te Lotharingen [Dui] van 882 tot 895, koning van de Oost Francië van 887 tot 899, koning te Beieren [Deu] van 888 tot 897, koning te Italië van 894 tot 899, keizer van 896 tot 899, ovl. (ongeveer 49 jaar oud) te Regensburg [Deu] op woensdag 8 dec 8992,2, begr. te Regensburg [Deu] St. Emmeram, tr. (2) met Nn 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met Elnirat Nn1. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (4) met Nn 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (5) met Oda van Hessengouw1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Arnulf van Karinthië.
Arnulf van Karinthië (?, 850 - Regensburg, 8 december 899), koning van Oost-Francië en Lotharingen, later ook (tegen)koning van Italië en (tegen)keizer, wordt geboren als onwettige zoon van koning Karloman van Oost-Francië en Liutwindis (van onbekende afkomst).
*.
Oost-Francië.
Arnulf is een neef van Karel III van Oost-Francië, bijgenaamd de Dikke. Als deze in 887 wordt afgezet volgt Arnulf van Karinthië hem op als koning van Oost-Francië.
*.
Maar ook Arnulf kent opvolgingsproblemen. Bij gebrek aan een wettige opvolger vraagt hij in 889 op een rijkslanddag in Forchheim zijn beide bastaardzonen, Zwentibold (geboren. ca. 870 uit zijn relatie met Winburg) en Ratold (geboortedatum en moeder onbekend), als opvolgers in Oost-Franken te erkennen.
Ondanks tegenwerking van de adel krijgt hij het voor elkaar dat het rijk onder beiden zou worden verdeeld. Er volgt erkenning, maar de verzamelde heren wensen wel mee te regeren. De adel stelt ook als voorwaarde dat, als er alsnog een wettige zoon geboren zou worden, de regeling aangepast moest worden. Arnulf trouwt in 888 met de achttien jaar jongere Konradijnse Oda, dochter van graaf Berengar van Hessengouw. In 893 wordt de zo vurig gewenste wettelijke erfopvolger alsnog geboren: Lodewijk IV van Oost-Francië, bijgenaamd het Kind.
Eén van de belangrijkste wapenfeiten van Arnulf van Karinthië is dat hij in 891 een einde maakt aan de overheersing van de Noormannen door ze bij Leuven te verslaan. De meeste Noormannen trokken daarna zich terug tot Boulogne. Anderen bleven echter, integreerden en vermengden zich met de autochtone bevolking.
Ondanks het feit dat er in 893 een wettige erfopvolger geboren werd, zet Arnulf in 895 zijn volwassen bastaardzoon Zwentibold in Lotharingen op de troon. Deze wordt gekroond als koning van Lotharingen. In datzelfde jaar helpt Zwentibold hertog Odo van Parijs het West-Frankische koninkrijk te veroveren op Karel III. Een strijd zonder onmiddellijk succes, waarop Karel III op zijn beurt in 895 en 896 Lotharingen binnenvalt. Zwentibold maakt als koning van Lotharingen twee belangrijke fouten: de eerste is de confisquatie van de graafschappen van de broers Matfried IV en Gerhard van Gulikgouw. In 898 maakt hij een tweede fout door Reginar I Langhals, zijn machtigste graaf, plotseling als raad af te zetten ten gunste van de inmiddels in ere herstelde Gerhard van Gulikgouw. Reginar komt meteen in opstand en verschanst zich in Durfos aan de oevers van de Maas. Een strafexpeditie naar Reginar en zijn Lotharingse trawanten loopt op een fiasco uit, wegens de ontoegankelijkheid van het gebied. Na de mislukte belegering loopt Reginar over naar Karel de Eenvoudige, koning van de West-Franken, en belooft hem trouw. Reginar I trouwt met Karels zuster Ermentrud en haalt hem over om Lotharingen binnen te vallen. Ook deze expeditie is niet beslissend.
Zonder de bescherming van zijn vader is Zwentibold 'aangeschoten wild'. Al zijn graven (leenmannen) laten hem in de steek, waarop de Lotharingse adel, met Reginar I voorop, de dan zevenjarige erfopvolger Lodewijk het Kind uitnodigt om koning van Lotharingen te worden.
Op 13 augustus 900 sterft Zwentibold bij een poging om zijn verloren koninkrijk terug te krijgen, in een veldslag aan de Maas bij Susteren. Hij werd begraven in de abdij van Echternach.
*.
Koning en keizer in Rome.
In 888 trok hij naar Italië, om er na de dood van Karel III de Italiaanse koningstitel van Berengarius I van Friuli te betwisten. Berengar verloor zijn kroon echter aan hertog Guido van Spoleto. Na diens dood in 894 bezette Arnulf opnieuw Noord-Italië, verloor het in 895 opnieuw aan Berengar en Lambert II van Spoleto. Na Lamberts afzetting kroont Paus Formosus hem in 896 tot Rooms keizer (tegenkeizer). Deze kroning werd in 898 door paus Johannes IX ongeldig verklaard. Het jaar daarop sterft hij. De keizer werd begraven te Saint-Emmeran.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Zwentibold	*870		†900		30	2	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

relatie
met

Lodewijk I de Vrome1,2 (van Frankrijk), zn. van Karel de Grote en Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw, geb. te Chasseneuil2 op zondag 16 apr 7782,1,2,1,2, koning der Franken, ovl. (62 jaar oud) te Ingelheim1,2 op 20 jun 8401,2,1,2, begr. te Metz1,2,1,2, tr. (2) met Irmingard Ook: Ermengarde van Haspengouw. Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (3) met Judith Welf van Bavaria2. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Aantekeningen bij Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk).
Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 7 78 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn e igen overlijden in 840. Paus Stefanus IV (V) kroonde hem op 11 september 813 tot medekeizer en in oktober 816 tot keizer van het Westen. Hij huw de een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en L odewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vier de zoon Karel schonk.
Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestend igen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Ma ar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zi jn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.
*.
Geboorte en naamgeving.
Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vro uw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werd en ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Kare l, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeve n, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Mero vingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine L othar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.
*.
Aantreden.
Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Gro te in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel wa ren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee vervi el ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken z ou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke w aardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.
Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederege nt en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden koning s- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 3 6-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.
*.
De eerste regeringsjaren.
De eerste fase van zijn regering werd gekenmerkt door een intensieve wetg eving op wereldlijk en kerkelijk vlak. Terwijl zijn vader het rijk uitgeb reid had, probeerde Lodewijk het te bestendigen en het een stevig fundame nt te schenken. In dit opzicht voerde hij een strenge hervorming van het kloosterleven door, die door de geestelijkheid positief werd onthaald en er toe leidde dat keizer en clerus ook in de toekomst in belangrijke kwes ties overeenkwamen. Het is hier dat het idee van de eenheid van het Rijk onder het christendom zijn oorsprong vindt. Het was niet in de laatste pl aats door zijn goede verstandhouding met de Kerk en door zijn strenge, op christelijke waarden gerichte levenswijze dat Lodewijk de bijnaam kre eg van de Monnik en na zijn dood van de Vrome. kreeg. In 816 dan werd h ij door paus Stephanus IV tot keizer gekroond, wat ongetwijfeld een polit ieke overwinning voor het pausdom betekende.
In samenwerking met de clerus probeerde Lodewijk in juli 817 via de Ordin atio Imperii (Ordening van het Rijk) de christelijke eenheid binnen zijn gebieden ook in de toekomst te vrijwaren. Die ordening hield in de prakti jk in dat de oudste zoon Lothar tot mede-keizer gekroond werd en dat hij na Lodewijks overlijden de keizerstitel zou erven. De beide andere zonen Pepijn van Aquitanië en Lodewijk de Duitser kregen daarbij slechts de kon inklijke waardigheid en een deelkoninkrijk - respectievelijk Aquitanië en Beieren - toegewezen, terwijl Lothar als koning van het Middenrijk en keizer de absolute opperheerschappij over zijn broers zou bezitten. Deze regeling weerspiegelde enerzijds de behoefte om de leiding over de Christ enheid in één hand te verenigen, en anderzijds de bezorgdheid dat het b ij de Franken gebruikelijke verdelingsprincipe tot de verbrokkeling van h et Rijk zou kunnen leiden. Voorbeelden van dat laatste waren er in het ve rleden genoeg geweest. De rijksordening van 817 is daarmee een modern pol itiek ontwerp ter oplossing van een explosief probleem, waarin de kiemen voor toekomstig conflict echter reeds ingebouwd waren.
*.
Crisis.
Het kwam al gauw tot een uitbarsting. Na de dood van zijn eerste echtgeno te Ermengarde huwde Lodewijk de Vrome in 818 een tweede maal, met de Beie rse Judith, die hem in 823 een zoon Karel schonk. Op aandringen van zijn eerzuchtige echtgenote kende de keizer in 829 op de rijksdag van Worms zi jn jongste kind de Elzas, Zwaben en Bourgondië toe.
Dat waren echter de kernlanden die al aan Lothar waren toegewezen; die k on zijn ongenoegen over de gewijzigde situatie niet verbergen. Als gevo lg hiervan brak er in 830 een slepende machtsstrijd uit tussen Lodewijk de Vrome en zijn drie oudste zoons, alsmede tussen de broers onderling.
Ten slotte leek het tot een beslissend treffen te zullen komen toen in de zomer van 833 de legers van de keizer en van de drie broers bij Colm ar (Elzas) tegenover elkaar kwamen te staan. Maar nog voor het tot een ve ldslag kon komen, liepen de meesten van Lodewijks krijgers naar de vija nd over. De verraden keizer zou toen ook de rest van zijn soldaten bevol en hebben zich bij het andere kamp te voegen. De plaats van het gebeuren ging de geschiedenis in als het Lügenfeld (niet van leugen, maar van lu eg - hinderlaag - nl. deze die de drie zoons hun vader hier gespannen had den door zijn soldaten om te kopen).
*.
Einde.
De zegevierende broers namen daarop hun vader gevangen en legden hem enke le vernederende voorwaarden op. Als voorbeeld werd Lodewijk te Reims symb olisch van de kerkdrempel verbannen en moest hij een openbare schuldbeken tenis afleggen.
Toen begonnen de drie oudste broers de macht onder elkaar te verdelen, wa arbij Lothar zo overmoedig was zich op de Ordinatio Imperii te beroepen. Dat betekende nog min of meer dat hij het oppergezag over zijn broers ope iste. Daarop zetten Pepijn en Lodewijk hun oude vader opnieuw op de troo n, en samen verbanden ze Lothar naar Italië.
Toen Pepijn, koning van Aquitanië, in 838 overleed, kwam Lothar opnieuw b ij Lodewijk de Vrome in de gunst. Als resultaat daarvan werd het Rijk in 839 opnieuw verdeeld : ditmaal kreeg Lothar Austrasië (het oostelijk de el van het Frankenrijk, van de landen rond de Rijn, Maas en Moezel tot te gen Thüringen en Beieren, met de steden Reims, Metz, Keulen en Trier). Ka rel verwierf Neustrië (het westelijk deel van het Frankenrijk) samen met Aquitanië (ondanks de protesten van Pepijns zoon Pepijn II), terwijl Beie ren in handen van Lodewijk de Duitser bleef.
De verzoening en de nieuwe verdeling veranderde echter niets aan het fe it dat de politiek van de keizer volledig was mislukt. De strenge behoed er van de eenheid van het Rijk werd ten slotte de bewerkstelliger van ha ar ondergang. Dat laatste maakte hij zelf echter niet meer mee, want Lode wijk de Vrome overleed op 20 juni 840 op een eiland in de Rijn bij Ingelh eim, drie jaar voordat het Verdrag van Verdun het Karolingische Rijk voor goed zou opsplitsen.
*.
Karolingische muntslag.
De gebruikelijke eenheid was de denier, ook wel Penning genoemd. De voork ant laat meestal een kruis zien, de achterkant een tempeltje. De zilver en denier (denarius) is al tijdens de Romeinse republiek, dat wil zegge n, vanaf 223 v. Chr, in gebruik geweest. De ondergang van het West-Romein se rijk in 476 n. Chr betekende ook het verdwijnen van de denarius. De va der van Lodewijk, Karel de Grote herintroduceerde de penning. De muntsl ag van Lodewijk de Vrome vond onder andere plaats in Utrecht, Dorestad en mogelijk Deventer.
Karakteristiek voor Lodewijk de Vrome is het randschrift "XPISTIANA RELIG IO".

Uit deze relatie 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnulf	*794		†841		47	0	0
2	Alpais (Elfide)	*795		†852	Reims	57	1	2

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

relatie
met

NN van Angouleme Perigord.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Wulfhard I	*800		†870		70	1	5

relatie
met

Adalhard van Parijs, zn. van Wulfhard I van Angouleme en Susanna van Parijs, geb. in 840, titel.

Uit deze relatie 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Adelheid	*857		†901		44	1	3
2	Wulfhard	*855		†880		25	0	0

• Vader:
  Wulfhard I van Angouleme, zn. van NN van Angouleme Perigord en NN van Anglouleme, geb. in 800, graaf, ovl. (hoogstens 70 jaar oud) voor 870, tr.

• Moeder:
  Susanna van Parijs¹, dr. van Bego van Parijs en Nn, geb. circa 800^1,1.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

tr.
met

Stephan van Parijs¹, zn. van Gerard I van Parijs en Rotrud Nn, geb. in 754^1,1,1, graaf te Parijs, ovl. (ongeveer 57 jaar oud) in 811^1,1.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

relatie
met

Audacer van Laon.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Boudewijn I	*840		†879	Sint-Bertijns	39	1	3

relatie
met

Ethelwulf, Koning van Engeland, zn. van Egbert, Koning van Engeland en NN Nn, geb. circa 800, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) te Winchester in 858.

Uit deze relatie 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Alfred Koning van Wessex	*849		†901		52	1	2
2	Ethelbald Koning						0	0
3	Ehtelbert Koning						0	0

')}