Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Liuppeko Sebarne von Rheide
Liuppeko Sebarne von Rheide.

  • Vader:
    Sebo Ennens van Midwolda, zn. van Emeco von Midwolda en NN Nn, geb. te Solwerd [Gr] in 1336, hoofdeling te Borssum [Deu], relatie.
 


Liustvind van Nordgau
Liustvind van Nordgau1, geb. in 8351,1,1, ovl. (hoogstens 26 jaar oud) voor 8611,1.

tr. (ongeveer 14 jaar oud) in 849
met

Karloman van Frankrijk2,1, zn. van Lodewijk II Der Franken en Emma Der Welfen (van Althof), geb. te Les Andelys [Fra] Les Andelys is een Frans stadje, gelegen ongeveer halfweg tussen Parijs en Rouen aan de Seine, in het departement Eure (regio Haute-Normandie), in een streek die de Vexin genoemd wordt. De inwoners worden Andelisiens genoemd.
*
Geschiedenis
Het stadje is ontstaan uit het samengroeien van Grand-Andely (de middeleeuwse stadskern, ontstaan op de plek van een klooster uit de 6e eeuw, gesticht door Clothilde, de vrouw van koning Clovis I) met het iets jongere, aan de rechteroever van de Seine gelegen Petit-Andely. Het stadsbeeld wordt gedomineerd door de imposante ruïnes van het Château Gaillard, een stevige burcht die in 1196 gebouwd werd door Richard Leeuwenhart, hertog van Normandië en koning van Engeland, met de bedoeling zijn rivaal Filips Augustus uit te dagen en hem de doorgangsweg naar Rouen via de Seine te beletten. Vandaar de naam gaillard (d.i. ondeugend). De bouw was reeds klaar na één jaar, wat Richard de uitroep ontlokte: "Wat is ze knap, mijn dochter van één jaar!". Filips Augustus waagde het aanvankelijk niet de burcht te bestormen, zo onwankelbaar leek ze hem toe. Maar toen koning Richard overleed en opgevolgd werd door zijn broer, de zwakke Jan zonder Land, waagde hij zijn kans. Eind 1203 sloegen de Fransen het beleg om Château Gaillard. Toen Filips echter in februari 1204 te weten kwam dat de belegerden nog minstens voor een jaar voedsel hadden, besloot hij de stormaanval in te zetten. Het Engelse garnizoen moest zich overgeven op 6 maart in 8672,2,2, koning te Beieren [Deu] in 876, koning te Italië van 877 tot 879, sticht "das Chorherrenstift Altötting" in 877, ovl. (minstens 17 jaar oud) tussen donderdag 6 dec 884 en zaterdag 12 dec 884 2,2.

 



Aantekeningen bij Karloman van Frankrijk.
Karloman (867-884) was een zoon van Lodewijk de Stamelaar van Frankrijk en Ansgardis van Hiémois. Hij was koning van West-Francië van 879 tot 884, eerst met zijn broer Lodewijk III van Frankrijk, na diens overlijden in 882 alleen. Karloman was getrouwd met Engelberga, dochter van Bosso van Provence, maar hij stierf, kinderloos, ten gevolge van een val van zijn paard. Karloman werd begraven in de kerk van koninklijke abdij Saint-Denis.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Arnulf*850  †899 Regensburg [Deu] 49



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Alberich van Elsass
Alberich van Elsass.

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Liutfried     


Livius Dr. van Scheltinga
Livius Dr. van Scheltinga, ovl. te Leeuwarden [Fr] op zaterdag 17 dec 1650.

relatie
met

Anna de Blocq, dr. van Daniel dr. de Blocq en Cunera Bnijserogge, geb. in 1589, ovl. (ongeveer 77 jaar oud) te Leeuwarden [Fr] op vrijdag 16 jul 1666.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Daniel dr. De Blocq*1621 Leeuwarden [Fr] †1703  81


Lodewijck III van Vienne
Lodewijck III van Vienne, geb. in 883, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) op zondag 5 jun 928.


Aantekeningen bij Lodewijck III van Vienne.
Lodewijk III Bosonides, bijgenaamd Lodewijk de Blinde (ca. 881/882 - Arle s, 5 juni 928), was koning van Provence (zuid-Bourgondië) van 887 tot 9 28 en koning van Italië van 900 tot 902. Hij was ook keizer van het Heili ge Roomse Rijk van 901 tot 905.
Lodewijk was de zoon van Bosso van Provence en Ermengard, dochter van kei zer Lodewijk II. Hij stamde aan vaderszijde af van het huis van de Bosoni den en aan moederszijde van het huis van de Karolingen.
In 900 marcheerde hij over de Alpen, versloeg koning Berengarius I van Fr iuli en werd tot koning van Italië gekroond. In 901 werd hij door paus Be nedictus IV tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond.
In 902 werd Lodewijk echter door Berengarius verslagen en trok zich ter ug in Provence. In 905 waagde hij een nieuwe poging om Italië te verover en maar werd nogmaals door Berengarius verslagen. Berengarius stak zijn o gen uit, wat hem de bijnaam "Lodewijk de Blinde" opleverde, en dwong hem om de tronen van Italië en het Heilige Roomse Rijk af te staan.
Berengarius volgde hem in 915 op als keizer van het Heilige Roomse Rijk. Lodewijk bleef nog 20 jaar koning van Provence, met zijn zwager Hugo van Arles als regent. Na zijn dood in 928 volgde Hugo hem op als koning, tot 933, toen het koninkrijk opging in een herenigd Bourgondië.
Lodewijk was gehuwd met:.
• Anna, een natuurlijke dochter van Leo VI van Byzantium.
• Adelheid, docher van Rudolf I van Bourgondië.
en werd de vader van:.
• Karel Constantijn (901-), graaf van Vienne,.
• Rudolf.
• Anna, gehuwd met Berengarius I van Friuli (-924).

tr. (resp. ongeveer 31 en ongeveer 14 jaar oud) op vrijdag 18 jan 914
met

Adelheid van Bourgondië, dr. van Rudolf I van Opper-Bourgondië en Willa van Bourgondië, geb. in 900, ovl. (ongeveer 30 jaar oud) in 930.


Lodewijk III Der Franken
Lodewijk III Der Franken, geb. in 835, ovl. (ongeveer 47 jaar oud) op 20 jan 882.


Aantekeningen bij Lodewijk III Der Franken.
Lodewijk III van Oost-Francië (ca. 835 - 20 januari 882), was van 876 tot 882 koning van Oost-Francië en van 880 tot 882 heerser van Beieren.
Lodewijk III was de tweede zoon van Lodewijk de Duitser en diens vrouw Emma. In 865 werd Lodewijk III regent van Oost-Francië dat bestond uit Oost-Francië, Saksen en Thüringen. In 870 werd na het verdrag van Meerssen het oosten van Lotharingen hieraan toegevoegd. Na de dood van zijn vader werd Lodewijk III koning van al deze gebieden. Lodewijk zorgde er ook voor dat zijn vader in zijn abdij in Lorsch werd begraven. Bijna meteen na de dood van zijn vader werd Lodewijk aangevallen door zijn oom Karel de Kale. Op 8 oktober 876 versloeg Lodewijk zijn oom bij Andernach met een kleiner leger en wist zo zijn gebieden in Lotharingen te behouden. Na de dood van zijn broer Carloman van Beieren in 880 kreeg Lodewijk ook Beieren toegewezen. Na het Verdrag van Ribemont heerste Lodewijk over heel Lotharingen.
Nageslacht.
Lodewijk III trouwde op 29 november 874 met Liutgard de dochter van graaf Luitdolf. Ze kregen in totaal twee kinderen; Lodewijk (877-879) en Hildegard (circa 878 - 895). Lodewijk had ook een buitenechtelijke zoon, Hugo (circa 855 - 880). De koning werd in 881 ziek en stierf in het begin van 882. Hij werd bij zijn vader begraven in Lorsch. Omdat hij geen manlijke erfgenamen had, erfde zijn broer Karel de Dikke al zijn land.
Deze Lodewijk III mag niet veward worden met Lodewijk III van het Heilige Roomse Rijk, koning van Italië, die ook keizer was.

  • Vader:
    Lodewijk II (Lodewijk De Duitser) Der Franken, zn. van Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk) en Irmingard van Haspengouw, geb. in 806, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) op zondag 28 aug 876, tr. (resp. ongeveer 21 en ongeveer 17 jaar oud) in 827.
 

relatie (1)
met

Nn , onbekende concubine.

otr. (resp. ongeveer 30 en ongeveer 20 jaar oud) (2) in 865
met

Nn van Metz2, dr. van Adalhard I en Nn, geb. circa 8452,2, ovl. (minstens 20 jaar oud) na 8652,2.


Aantekeningen bij Nn van Metz.
Zij zou in 865 met Lodewijk III trouwen, maar ze overlijdt snel na de verloving.

tr. (3)
met

Liutgard (Liutgarde) (van Saksen Ludolf)2, dr. van Liudolf (van Saksen Ludolf) en Oda (van Billung) Deze familienaam is mogelijk niet juist, van Saksen Billung, geb. circa 8502 (840)2,2, ovl. (ongeveer 35 jaar oud) op 30 nov 8852 (25 jan 885 (ma))2, begr. te Aschaffenburg [Dui] Aschaffenburg is nu een stadsdistrict (kreisfreie Stadt) in het uiterste noordwesten van de Duitse deelstaat Beieren. Ze telt 68.664 inwoners in 2008. Aschaffenburg ligt bij de monding van het riviertje de Aschaff in de Main aan de rand van de Spessart.
Aschaffenburg behoorde eeuwenlang tot het keurvorstendom Mainz, totdat het aan het begin van de 19e eeuw aan Beieren komt. De belangrijkste bezienswaardigheid van de stad is het renaissanceslot Johannisburg, tr. (1) met Burhard I van Schwaben. Uit dit huwelijk 2 zonen.


Bronnen:
1.ES NF Band I.1 Tafel 5, S815
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Lodewijk III Der Franken
Lodewijk III Der Franken.

  • Vader:
    Lodewijk II van West-Francië1,2 (de Stamelaar) Ook: Lodewijk II van Westfranken; Lodewijk de Stotteraar, zn. van Karel II de Kale (van West-Francië) en Irmentrudis van Orleans, geb. te Compiègne [Fra]1,2 op zaterdag 1 nov 8461,2,1,2,1,2, koning te Neustri [Fra] in 856 (Maine), graaf te Meaux [Fra] van 862 tot 877, koning van Aquitaniè in 867, koning van de Westfranken van 877 tot 879, ovl. (32 jaar oud) te Comgiegne1,2 op 10 apr 8791,2,1,2, begr. te Comgiegne2,2, tr. (1) met Adelheid van Parijs. Uit dit huwelijk 2 dochters., tr. (2) met Ansgard van Bourgondië. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (3) met Adelheid van Flavingny Ook: Adelheid van Parijs. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (15 jaar oud) (4) op maandag 1 mrt 862, (gesch. voor 875).
 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Lodewijk I de Vrome
 
Lodewijk I de Vrome1,2 (van Frankrijk), geb. te Chasseneuil2 op zondag 16 apr 7782,1,2,1,2, koning der Franken, ovl. (62 jaar oud) te Ingelheim1,2 op 20 jun 8401,2,1,2, begr. te Metz1,2,1,2.



Aantekeningen bij Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk).
Lodewijk I de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, april, juni of augustus 7 78 - Ingelheim am Rhein, 20 juni 840) volgde zijn vader Karel de Grote na diens dood in 814 op als koning van de Franken, van 814 tot aan zijn e igen overlijden in 840. Paus Stefanus IV (V) kroonde hem op 11 september 813 tot medekeizer en in oktober 816 tot keizer van het Westen. Hij huw de een eerste maal in 794 met Ermengarde, met wie hij Lothar, Pepijn en L odewijk de Duitser had, en een tweede keer met Judith, die hem een vier de zoon Karel schonk.
Lodewijk I streefde er naar de erfenis van zijn beroemde vader te bestend igen, in de eerste plaats via het doorvoeren van geloofshervormingen. Ma ar zelf regelde hij zijn eigen erfopvolging bijzonder ongelukkig, en zi jn regering werd door vernederingen en mislukkingen getekend.
*.
Geboorte en naamgeving.
Terwijl Karel de Grote in Noord-Spanje op veldtocht was, beviel zijn vro uw Hildegarde hetzij op 11 april hetzij in juni/augustus 778 in de palts van Chasseneuil bij Poitiers van een tweeling. Na Karels terugkeer werd en ze als Lodewijk en Lothar gedoopt. De karolingische koningsnamen Kare l, Karloman en Pepijn waren reeds aan Karels eerder geboren zonen vergeve n, zodat men besloot terug te grijpen naar deze van de belangrijkste Mero vingische koningen Chlodowech I ofte Clovis, en Chlotarius I. De kleine L othar stierf reeds in 779, maar Lodewijk overleefde.
*.
Aantreden.
Een toeval zorgde ervoor dat hij na de dood van zijn vader Karel de Gro te in 814 alleenheerser werd. Zijn beide oudere broers Pepijn en Karel wa ren namelijk reeds respectievelijk in 810 en 811 overleden. Daarmee vervi el ook een in 806 getroffen regeling die het Frankenrijk in 3 stukken z ou hebben opgedeeld; het probleem rond de toekenning van de keizerlijke w aardigheid, die op zichzelf als ondeelbaar werd beschouwd, was door meer geluk dan wijsheid toch nog opgelost.
Op 11 september 813 waren de rijksgroten te Aken bijeen en waren getuige van de feestelijke verheffing van de zoon van Karel de Grote tot mederege nt en exclusieve erfgenaam van het Rijk, met de daaraan verbonden koning s- en keizerstitels. Enkele maanden later overleed Karel en liet aan de 3 6-jarige Lodewijk een reusachtig rijk na.
*.
De eerste regeringsjaren.
De eerste fase van zijn regering werd gekenmerkt door een intensieve wetg eving op wereldlijk en kerkelijk vlak. Terwijl zijn vader het rijk uitgeb reid had, probeerde Lodewijk het te bestendigen en het een stevig fundame nt te schenken. In dit opzicht voerde hij een strenge hervorming van het kloosterleven door, die door de geestelijkheid positief werd onthaald en er toe leidde dat keizer en clerus ook in de toekomst in belangrijke kwes ties overeenkwamen. Het is hier dat het idee van de eenheid van het Rijk onder het christendom zijn oorsprong vindt. Het was niet in de laatste pl aats door zijn goede verstandhouding met de Kerk en door zijn strenge, op christelijke waarden gerichte levenswijze dat Lodewijk de bijnaam kre eg van de Monnik en na zijn dood van de Vrome. kreeg. In 816 dan werd h ij door paus Stephanus IV tot keizer gekroond, wat ongetwijfeld een polit ieke overwinning voor het pausdom betekende.
In samenwerking met de clerus probeerde Lodewijk in juli 817 via de Ordin atio Imperii (Ordening van het Rijk) de christelijke eenheid binnen zijn gebieden ook in de toekomst te vrijwaren. Die ordening hield in de prakti jk in dat de oudste zoon Lothar tot mede-keizer gekroond werd en dat hij na Lodewijks overlijden de keizerstitel zou erven. De beide andere zonen Pepijn van Aquitanië en Lodewijk de Duitser kregen daarbij slechts de kon inklijke waardigheid en een deelkoninkrijk - respectievelijk Aquitanië en Beieren - toegewezen, terwijl Lothar als koning van het Middenrijk en keizer de absolute opperheerschappij over zijn broers zou bezitten. Deze regeling weerspiegelde enerzijds de behoefte om de leiding over de Christ enheid in één hand te verenigen, en anderzijds de bezorgdheid dat het b ij de Franken gebruikelijke verdelingsprincipe tot de verbrokkeling van h et Rijk zou kunnen leiden. Voorbeelden van dat laatste waren er in het ve rleden genoeg geweest. De rijksordening van 817 is daarmee een modern pol itiek ontwerp ter oplossing van een explosief probleem, waarin de kiemen voor toekomstig conflict echter reeds ingebouwd waren.
*.
Crisis.
Het kwam al gauw tot een uitbarsting. Na de dood van zijn eerste echtgeno te Ermengarde huwde Lodewijk de Vrome in 818 een tweede maal, met de Beie rse Judith, die hem in 823 een zoon Karel schonk. Op aandringen van zijn eerzuchtige echtgenote kende de keizer in 829 op de rijksdag van Worms zi jn jongste kind de Elzas, Zwaben en Bourgondië toe.
Dat waren echter de kernlanden die al aan Lothar waren toegewezen; die k on zijn ongenoegen over de gewijzigde situatie niet verbergen. Als gevo lg hiervan brak er in 830 een slepende machtsstrijd uit tussen Lodewijk de Vrome en zijn drie oudste zoons, alsmede tussen de broers onderling.
Ten slotte leek het tot een beslissend treffen te zullen komen toen in de zomer van 833 de legers van de keizer en van de drie broers bij Colm ar (Elzas) tegenover elkaar kwamen te staan. Maar nog voor het tot een ve ldslag kon komen, liepen de meesten van Lodewijks krijgers naar de vija nd over. De verraden keizer zou toen ook de rest van zijn soldaten bevol en hebben zich bij het andere kamp te voegen. De plaats van het gebeuren ging de geschiedenis in als het Lügenfeld (niet van leugen, maar van lu eg - hinderlaag - nl. deze die de drie zoons hun vader hier gespannen had den door zijn soldaten om te kopen).
*.
Einde.
De zegevierende broers namen daarop hun vader gevangen en legden hem enke le vernederende voorwaarden op. Als voorbeeld werd Lodewijk te Reims symb olisch van de kerkdrempel verbannen en moest hij een openbare schuldbeken tenis afleggen.
Toen begonnen de drie oudste broers de macht onder elkaar te verdelen, wa arbij Lothar zo overmoedig was zich op de Ordinatio Imperii te beroepen. Dat betekende nog min of meer dat hij het oppergezag over zijn broers ope iste. Daarop zetten Pepijn en Lodewijk hun oude vader opnieuw op de troo n, en samen verbanden ze Lothar naar Italië.
Toen Pepijn, koning van Aquitanië, in 838 overleed, kwam Lothar opnieuw b ij Lodewijk de Vrome in de gunst. Als resultaat daarvan werd het Rijk in 839 opnieuw verdeeld : ditmaal kreeg Lothar Austrasië (het oostelijk de el van het Frankenrijk, van de landen rond de Rijn, Maas en Moezel tot te gen Thüringen en Beieren, met de steden Reims, Metz, Keulen en Trier). Ka rel verwierf Neustrië (het westelijk deel van het Frankenrijk) samen met Aquitanië (ondanks de protesten van Pepijns zoon Pepijn II), terwijl Beie ren in handen van Lodewijk de Duitser bleef.
De verzoening en de nieuwe verdeling veranderde echter niets aan het fe it dat de politiek van de keizer volledig was mislukt. De strenge behoed er van de eenheid van het Rijk werd ten slotte de bewerkstelliger van ha ar ondergang. Dat laatste maakte hij zelf echter niet meer mee, want Lode wijk de Vrome overleed op 20 juni 840 op een eiland in de Rijn bij Ingelh eim, drie jaar voordat het Verdrag van Verdun het Karolingische Rijk voor goed zou opsplitsen.
*.
Karolingische muntslag.
De gebruikelijke eenheid was de denier, ook wel Penning genoemd. De voork ant laat meestal een kruis zien, de achterkant een tempeltje. De zilver en denier (denarius) is al tijdens de Romeinse republiek, dat wil zegge n, vanaf 223 v. Chr, in gebruik geweest. De ondergang van het West-Romein se rijk in 476 n. Chr betekende ook het verdwijnen van de denarius. De va der van Lodewijk, Karel de Grote herintroduceerde de penning. De muntsl ag van Lodewijk de Vrome vond onder andere plaats in Utrecht, Dorestad en mogelijk Deventer.
Karakteristiek voor Lodewijk de Vrome is het randschrift "XPISTIANA RELIG IO".

  • Vader:
    Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte en Bertrade (Bertha) van Laon, geb. te Ingelheim op dinsdag 2 apr 742 volgens Jansen is Karel geboren op 2 april 747 in Prum, ze wordt naar Aken gebracht en gegijseld in 785, ovl. (71 jaar oud) te Aken op donderdag 28 jan 814, begr. te Aken Dom van Aken
    In het jaar 805 werd in Aken een bijzonder gebouw, de 33 meter hoge Pfalzkapel van Karel de Grote (747- 814), voltooid. Het gebouw moest plek bieden aan zijn troon en aan zijn reliquien. De inwijding ervan vond plaats op 6 januari 805 door Paus Leo III en de kapel werd gewijd aan Maria.
    Karel de Grote was een bijzonder mens. Hij trouwde in zijn leven vier keer en had 11 echtelijke en 7 onechtelijke kinderen. Hij verbond zijn Christelijke geloof met het antieke denken en de Germaanse erfenis. Zijn leven wordt door zijn chronist Einhardt beschreven in zijn Vita Caroli Magni. De Germanen mochten de stad Aken niet. Karel wel, hij besloot de stad uit te bouwen tot hoofdplaats van zijn rijk. Zijn besluit verkondigde hij in juni 787 in Worms. Hij koos voor Aken omdat deze plaats het middelpunt vormde van het Karolingische rijk, omgeven was door rijke jachtgebieden en over de warmste bronnen van Europa beschikte.
    De Dom van Aken werd door Karel de Grote gebouwd op de plek waar vroeger reeds een Keltisch bronheiligdom en de latere Merovingische reliekenkapel met een klein landgoed van Pepijn de Korte (715- 768) had gestaan. Het was de plek waar in de Romeinse tijd vermoeide krijgers baadden in borrelend, heet en onaangenaam riekende bronnen en hier hun wonden heelden. In dit voormalige kuuroord van het romeinse leger, dat rond het jaar 100 na Christus tot een grote militaire badplaats, was uitgebouwd, wilde hij zijn paleis bouwen. De stad had een typisch romeins, rechthoekig stratenpatroon. In de kerstnacht van het jaar 800 werd hij hier tot eerste Europese keizer getroond. Ze was niet alleen als kroningkapel voor Karel de Grote zelf, maar ook voor 26 andere Duitse koningen en keizers, van Otto I (in 936) tot Ferdinand I (in 1531). Allen namen ze in de troon van Karel de Grote plaats, die ook tegenwoordig nog in de bovenste omgang van de Dom staat. Gezeten in de marmeren troon ontvingen ze na de kroning voor het Maria- altaar de eerste huldigingen van de grootten van het rijk. Deze troon uit marmer is extra bijzonder aangezien het marmer uit Jeruzalem geimporteerd werd.
    In 768 begon de bouw. Als eerste liet Karel een altaar op 38º precies op de west- oost- as draaien. Hij week ook totaal af van de symetrische structuur van het Romeinse stratenpatroon. Hij hield ook niet, zoals de Romeinen, rekening met de structuur van het terrein, maar bouwde naar voorgegeven maten. De kapel had een goede maat van 144 voet, 12 maal 12 latten (destijds werd in voet en lat gemeten) lang. Twaalf is het heilige getal van de Apokalypse en de maat van de engel. Alle andere maten in de dom zijn ook door 12 te delen.
    Op 28 januari 814 stierf Karel de Grote en werd op dezelfde dag in zijn kapel bijgezet. Hij werd begraven in een kist die al 600 jaar oud was en van een Romeins kerkhof stamde. Na dood van Karel werd hij idool van zijn navolgers. Keizer Otto III gaf in 1000 enkele botten van Karel de Grote als relikwie aan zijn relaties. Freidrich I. Barbarossa liet Karel op 29 december 1165 heilig verklaren en de overige botten in een eikenhouten kist overbrengen. Hieromheen kwam de zogenaamde Karlsschrein, een prachtig versierde grafkist met daarop de zestien voor Aken belangrijke koningen in plaats van de Apostelen. Deze grafkist staat tegenwoordig in het koor van de Dom. Sinds 1200 pelgrimeren uit heel Europa vrome pelgrims naar het graf van Karel de Grote. Sinds 1349 werden bij de Aken- Fahrten de kostbaarste heiligdommen getoond die ten noorden van de Alpen bestaan. Dit zijn de bijbelse heiligdommen, de luiers van Jezus, het kleed dat Maria droeg in de Kerstnacht, het onthoofdingsdoek van de heilige Johannes en de lendedoeken van Jezus. Deze worden alle zeven jaar getoond, de volgende keer is in 2014.
    De bouwer van de kerk, Odo van Metz, probeerde in de maten van de Dom ook de maten van de geheime Openbaringen (21e hoofdstuk) van Johannes, in het bijzonder die van het heilige Jeruzalem, te gebruiken. In het 7e Visioen toont een engel Johannes namelijk het hemelse Jeruzalem, dit fonkelde als een edelsteen, als een kristal en had grote hoge muren met twaalf stadspoorten en boven de poorten twaalf engelen. De stadsmuur had twaalf grondstenen waarop de namen van de twaalf Apostelen te lezen waren. De stad was een vierkant en har lengte, breedte en hoogte waren van gelijke omvang. De stad werd met een gouden maatstok opgemeten en bleek 12000 stadien groot te zijn. De muur had een lengte van 144 ellen. In een wij- inscriptie van de bouwer staat te lezen „ Zijn de levende stenen tot een vredige eenheid verbonden en stemmen ze in ieder deel in aantal en grootte overeen, dan zal het werk van de Heer, die de hal geschapen heeft, stralen“.
    En inderdaad, de bouwmeester van de dom heeft het klaargespeeld de ideale maten van het heilige Jeruzalem in een kerkgebouw te verwezelijken. De plattegrond van de dom is een octogoon (achthoek) met daarin de getallen uit het 7e Visioen van de openbaring. De el werd in de Karolingingische voet verandert (een Karolingische voet is circa 30 centimeter) en in een schema ingebracht waarin de getallen 7, 12 en 144 een grote rol spelen. De Karolingische voet maal twaalf geeft een grondoppervlak van 4 meter.
    In de jaren 70 van de 20e eeuw stelde de fotograaf Herman Weisweiler bovendien ook nog vast dat de dom een geweldig astrologisch monument is. In zijn boek „Das Geheimnis Karls des Großen- Astronomie in Stein: Der Aachener Dom“ legt hij verbindingen tussen het oktogoon in Aken, de Duitse Externsteine en het Britse Stonehenge, die allen op de 51e breedtegraad liggen. Zo is het grondplan en de straal van het Akense oktogoon gelijk aan die van de heidense cultusplek in Stonehenge. Beiden vormen ze een oktogoon. Niet zo vreemd, want zijn beste vrienden waren Ieren en zijn chef- raadgever Alkuin was Angelsaksisch en astronoom. Zij moeten Stonehenge gekend hebben. Ook de maten van de Pyramide van Cheops zijn in de Dom terug te vinden. En daarnaast verschijnen al deze maten gespiegeld in het Lotharkruis in de Domschat.
    Dit alles zou door Karel de Grote geplant zijn om een monument te plaatsen voor de astrologische kennis in zijn tijd. Het was een soort astrologische klok. Zijn dienaren konden bijvoorbeeld het precieze tijdstip van het Paasfeest en daarmee de afloop van de rest van het jaar berekenen. Dit is ook tegenwoordig nog te zien. Op de dag van de Zomerzonnewende treffen de invallende zonnestralen de marmeren keizerstroon. Dit gebeurt bij zonsopgang, als de zon haar meest oostelijke punt bereikt. Op deze dag treffen de stralen ook het midden van de door Friedrich I Barbarossa geschonken kroonluchter. Op de dag van de Winterzonnewende vallen de stralen op het Christussymbool. Helaas bestaan de beide ramen waardoor het licht zou moeten invallen niet meer.
    In 1802 werd de dom op wens van Napoleon moederkerk van een groter bisdom. Dit bisdom wordt weer opgeheven na het vertrek van Napoleon en het toevallen van Aken aan Pruisen.
    In 1930 wordt het tweede Akens bisdom opgericht.
    Origineel in de dom is nu nog de troon van Karel de Grote, 20 antieke zuilen uit Italie, vier bronzen deuren, 8 bronzen hekken (van rond 800). Het gouden altaar (rond 1000), de door Friedrich I Barbarossa geschonken kroonluchter met een doorsnede van 4,20 meter, ontstaan in 1165, welke ook nog eens de maten van het hemelse Jeruzalem toont. En de bonte ramen in het schip uit 1414.
    Albrecht Dürer was in 1525 heel enthousiast over Aken, hij berichtte: „ Da hab ich gesehe alle herrlichen Köstlichkeiten, des gleichen keiner, der bei uns lebt, köstlicher Dinge gesehen hat“.
    Wolfsdeuren.
    De Karolingische Wolfsdeuren van het hoofdportaal van de Dom van Aken zijn iets bijzonders. Deze bronzen deuren herinneren aan Romeinse bronzen deuren en zijn niet alleen de eerste Middeleeuwse deuren, maar ook de eerste die gegoten zijn ten noorden van de Alpen. Ze werden gegoten te Aken. Elke deurvleugel is uit één stuk gegoten, de leeuwenkoppen zijn erop geklonken. De thans verdwenen ringen in de leeuwenkoppen speelden eertijds een rol bij de rechtsspraak. In de rechter leeuwenkop bevindt zich de zogenaamde duivelduim, een stut voor de ring die voortkomt uit de Domsage, waarbij de duivel het geld voor de bouw van de Dom zou hebben gegeven in ruil voor de eerste ziel die het godshuis betrad. Toen de Akenaren vervolgens een wolf de Dom binnenleiden en de Duivel diens ziel reeds had gegrepen sloeg hij woedend de deuren dicht waarbij zijn duim achterbleef (Naar: Olaf en Lisa Op den Kamp, "Eifelnatur". Stephany, 1984), tr. (1) met Himiltrudis. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) met Desiderate van Lombardije1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Fastrade van Franconie. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (5) met Luitgardis van Alemanië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Madelgard(Is). Uit dit huwelijk een dochter, tr. (7) met Reginopycrha (Regina) Jansen noemt haar Renina N . Uit dit huwelijk 2 zonen, tr. (8) met Sigrada. Uit dit huwelijk een zoon, relatie (9) met Adelindis. Uit deze relatie een zoon, tr. (10) met Nn . Uit dit huwelijk een dochter, tr. (resp. 29 en ongeveer 14 jaar oud) (3) te Aken op 30 apr 771.
 

relatie (1)
met

NN Nn.

Uit deze relatie 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Arnulf*794  †841  47
Alpais (Elfide)*795  †852 Reims 57

tr. (resp. ongeveer 16 en ongeveer 17 jaar oud) (2) in 795
met

Irmingard Ook: Ermengarde van Haspengouw, dr. van Ingram van Haspengouw Hesbaye, geb. in 778, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) op 3 okt 818.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lotharius I*795 Aquitanie †855 Prum 60
Lodewijk II*806  †876  70
Pepijn     
Rotrud*800     
Hildegard*802  †841  39
Bertha     

tr. (resp. 40 en ongeveer 24 jaar oud) (3) te Aken op dinsdag 1 feb 819
met

Judith Welf van Bavaria2, dr. van Welf I van Althof (in Beieren) en Eigilwich van Saksen, geb. te Beieren [Deu]2 in 7952,2,2, gravin van Vlaanderen, koning te Engeland [Dr], keizerin-gemaal van het Heilige Roomse Rijk van 819 tot 840, koningin-gemaal te Frankrijk [Ge] tussen 819 en 840, ovl. (ongeveer 48 jaar oud) te Tours2 op vrijdag 19 apr 8432,2, begr. te Tours2.


Aantekeningen bij Judith Welf van Bavaria.
Judith van Beieren ook Judith Welf of ook Judita van Altorf (Beieren, 795 - Tours (Frankrijk), 19 april 843) was de tweede vrouw van Lodewijk de Vrome der Franken. Ze droeg de titels keizerin der Franken, gravin van Vlaanderen en koningin van Engeland.
In februari 819 trouwde ze te Aken met Lodewijk de Vrome. Ze werd moeder van Gisela van Francië (820-5 juli 874) en Karel II 'de Kale' van West-Francië. Haar zuster Emma trouwde in 827 met Lodewijk de Duitser (en werd zo dus tevens haar stiefschoondochter).
B.J. Jansen schrijft over haar: "Sie wird beschrieben als: "willensstark und sehr schön, mit literarischer und musikalischer Bildung". Als Hochzeitsgeschenk erhält sie das Kloster San Salvatore in Brescia. Politisch sehr einflußreich. Deshalb wird sie 830 durch Intrigen (sie wird der Hexerei und des Ehebruchs bezichtigt) nach Poitiers ins Heilig-Kreuz-Kloster verbannt. Noch im selben Jahr wird sie zurückgeholt. Ihr Stiefsohn Lothar verbannte sie daraufhin nach Tortona in die Lombardei. 835 gelingt ihr die Flucht und sie kehrt zurück und wird rehabilitiert".

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Keizer Karel II*823 Frankfort a.d. Main [Deu] †877 Avrieux [Fra] 5414 
Gisela*820  †874 Cysoing 5410 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
3.ES NF Band I.1 Tafel 4, S807

Dossier:

Lodewijk II Der Franken
 
Lodewijk II (Lodewijk De Duitser) Der Franken, geb. in 806, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) op zondag 28 aug 876.



Aantekeningen bij Lodewijk II Der Franken.
.
Hij was koning van Oost Francie, Rooms Duits Keizer en had als bijnaam 'De Duitser'.
Lodewijk de Vrome en Ermengarde van Haspengouw. Als Lodewijk II was hij koning van Oost-Francië, het latere Duitsland. Later werd hij ook koning van Lotharingen, hier als Lodewijk I. Hij kreeg de bijnaam de Duitser om hem te onderscheiden van zijn neef, Lodewijk II, die koning van Italië was, en ook de keizerskroon droeg.
Bij het Verdrag van Verdun werd het Frankische Rijk van Lodewijk de Vrome verdeeld over zijn drie zonen: Lodewijk de Duitser, Karel de Kale en Lotharius. Lodewijk kreeg Oost-Francië. Na de dood van zijn oudste broer Lotharius I werd diens Middenrijk verder verdeeld onder zijn drie zonen: Lotharius II kreeg Lotharingen, Lodewijk II kreeg Noord-Italië, en Karel de Jonge kreeg Bourgondië. Deze drie neven van Lodewijk bleken niet zo talentrijk te zijn. In 869 pikte Lodewijk ook Lotharingen in. Ook de andere delen zouden via een dynastieke rechtmatige overerving aan Duitsland overgaan, zodat het Middenrijk daarmee helemaal verdwenen was.
Algemeen wordt Lodewijk als de meest bekwame telg van de toenmalige Karolingen beschouwd.

Zegel van Lodewijk de Duitster (806-876), Koning van Oost-Francië (840-876), Koning van Lotharingen (869-876), hertog van Beieren (829-865).
Koning onder zijn vader.
Lodewijk brengt zijn vroege jeugd door aan het hof van Karel de Grote en is waarschijnlijk zijn lieveling geweest. Op 11-jarige leeftijd wordt hij benoemd tot koning van Beieren, waarbij de eigenlijke bestuursmacht wordt uitgeoefend door de hoveling Egilof. In 824 neemt hij deel aan een veldtocht van zijn vader tegen Bretagne. Een jaar later wordt hij ook zelf uitvoerend koning van Beieren. Hij voert datzelfde jaar oorlog tegen de Wenden en de Sorben en slaat in 827 een aanval van de Bulgaren op Pannonië af.
In 830 komt hij samen met zijn broers in opstand tegen hun vader omdat dat die hun halfbroer Karel de Kale ook een deel in de verdeling van het rijk wil geven, en verovert Allemanië. Lodewijk de Vrome verklaart hem onterfd maar dat heeft geen effect. In 833 komt het tot een verdeling van het rijk tussen Lodewijk en zijn broers Lotharius I en Pepijn I van Aquitanië. Lodewijk krijgt daarbij Beieren, Allemanië, Thüringen en Saksen. In 836 heeft Lodewijk de Vrome de macht herwonnen en wordt Lodewijk (de Duitser) weer koning van Beieren. In 839 wil Lodewijk de Vrome weer de verdeling van het rijk aanpassen ten gunste van Karel de Kale, waarna Lodwijk (de Duitser) weer in opstand komt en Allemanië binnenvalt. Ditmaal reageert zijn vader adequaat en Lodewijk is gedwongen om naar Pannonië te vluchten.
Burgeroorlog en verdrag van Verdun.
In 840 overlijdt Lodewijk de Vrome. Pepijn is al eerder overleden maar zijn aanspraken worden overgenomen door zijn zoon Pepijn II. Omdat er geen algemeen gedragen regeling voor de verdeling van het rijk is, ontstaat een conflict tussen Lodewijk en Karel enerzijds en Lotharius en Pepijn anderzijds. Op 25 juni 841 treffen Lodewijk en Karel hun tegenstanders in de slag bij Fontenay, waarbij beide partijen meer dan 150.000 manschappen in het veld brengen. In eerste instantie hebben Lotharius en Pepijn de overhand maar naarmate er gedurende de slag versterkingen voor Lodewijk en Karel komen, weten zij toch de slag te winnen. 14 februari 842 hernieuwen Karel en Lodewijk hun verbond door de eed van Straatsburg. In juni van dat jaar treffen Lotharius, Karel en Lodewijk elkaar op een eiland in de Saône, ieder benoemt daarbij 40 vertegenwoordigers voor de vredesonderhandelingen. Ook onderdrukt Lodewijk dat jaar een opstand in Saksen. 11 augustus 843 wordt uiteindelijk het Verdrag van Verdun gesloten waarbij het rijk definitief wordt verdeeld. Lodewijk wordt koning van Oost-Francië: de hertogdommen Saksen, Franken, Thüringen, Alemannië (behalve de Elzas), Rhetië en alle oostelijke marken. Hij maakt Regensburg tot zijn hoofdstad. Lodewijk en Karel zijn niet onderworpen aan hun broer Lotharius die de keizerstitel krijgt, Pepijn blijft buiten de verdeling.
•.
Koning van Oost-Francië.
In het begin van zijn regering als koning van Oost-Francië heeft Lodewijk nog geregeld met zijn broers overleg gevoerd: in 844 in Thionville en in 847 en 851 in Meerssen. Meer dan tien jaar zou er geen oorlog meer zijn tussen de Frankische koninkrijken.
In 845 plunderen de Denen Hamburg. Afgezanten van Lodewijk bereiken met de Denen een overeenkomst dat ze de christelijke gevangenen zullen vrijlaten en een schadeloosstelling zullen betalen. In de herfst wordt in Paderborn een vrede met de Denen gesloten die tientallen jaren zal standhouden. In 846 onderneemt Lodewijk een veldtocht tegen Moravië. Een veldtocht tegen Moravië in 855 loopt slecht af en Lodewijk kan zich met moeite in veiligheid brengen. In 858 sluit Lodewijks zoon Karloman vrede met Moravië. In 865 accepteert Moravië het Frankische oppergazag, hoewel de Franken dat jaar geen beslissende overwinning weten te behalen. In 869 wordt de vorst Ratislav van Moravië (die als christen door Lodewijk aan de macht is geholpen) gevangengenomen omdat hij zich niet houdt aan de Duitse kerkpolitiek. Hij wordt wegens verraad ter dood veroordeeld maar Lodewijk zet de straf om in het uitsteken van de ogen..
•.
In 871 wordt Lodewijk benoemd tot erfgenaam van keizer Lodewijk van Italië.
•.
In 852 sticht Lodewijk het Salvator stift in Frankfurt. Hij steunt vertalingen van het evangelie in de volkstaal. Lodewijk is begraven in de abdij van Lorsch.
•.
Confrontaties met Karel de Kale.
De (naderende) dood van Lotharius (855) en de verdeling van zijn rijk tussen zijn drie zonen, laat Lodewijk en Karel de Kale over als de twee machtigste Frankische koningen. Een aantal conflicten is hiervan het gevolg.
•.
854: Op uitnodiging van Aquitaanse edelen stuurt hij zijn zoon Lodewijk III de Jonge met een leger, om koning te worden in Aquitanië. Lodewijk bereikt zonder tegenstand Limoges. Karel de Kale laat als tegenzet Pepijn II van Aquitanië vrij uit zijn gevangenschap. Pepijn weet een grote aanhang te mobiliseren in Aquitanië en Lodewijk moet zich terugtrekken.
858: in augustus invasie van West-Francië, op uitnodiging van Robert I van Francië, Pepijn II van Aquitanië en Karel van Provence. Karel de Kale wordy op 12 november in de slag bij Brienne verslagen en vlucht naar Bourgondië. In 859 wordt het leger van Lodewijk echter verslagen bij Laon en 7 jun in 860 sluiten Lodewijk en Karel het verdrag van Koblenz, waarbij Lodewijk de regering van Karel erkent.
868: Lodewijk en Karel sluiten een verdrag over de verdeling van Lotharingen omdat het erop lijkt dat koning Lotharius II zonder wettige erfgenamen zsl overlijden.
869: Na het overlijden van Lotharius II annexeert Karel de Kale geheel Lotharingen omdat Lodewijk ziek is en zijn leger in Moravië is gebonden. Onder dreiging van oorlog stemt Karel in met besprekingen te Meerssen.
870: Onderweg naar Meerssen heeft Lodewijk een ongeluk, maar hij zet met gebroken ribben de reis voort. Op 22 januari wordt het verdrag van Meerssen gesloten waarbij alsnog een verdeling van Lotharingen wordt geregeld. De grens loopt van langs de Maas, Ourthe en Moezel in Lotharingen. Karel krijgt ook de graafschappen Besançon, Lyon en Vienne.
875: inval in West-Francië als represaille omdat Karel de Kale door politiek opportunisme de positie van koning van Italië en keizer heeft verworven. Lodewijk viert kerst in Karels palts in Attigny maar moet zich in 876 terugtrekken.
•.
Lodewijk en zijn zoons.
In 861 komt Karloman in opstand tegen zijn vader en in 863 doet hij het nogmaals, nu met steun van zijn broers Lodewijk en Karel. In 864 benoemt Lodewijk Karloman tot koning van Beieren. Vermoedelijk om een gezamenlijke vijand te hebben volgt een nieuwe veldtocht tegen Moravië. In 865 maakt Lodewijk een verdeling van zijn rijk waarbij Lodewijk Saksen, Franken en Thüringen krijgt en Karel Allemanië.
•.
In 874 laat Lodewijk zijn zoon Karloman tot erfgenaam van Lodewijk II van Italië benoemen in afzonderlijke ontmoetingen in Trente met keizerin Engelberga en later met Lodewijk zelf nabij Verona.
•.
Familie.
Lodewijk huwt in 827 te Regensburg met Emma, of Hemma, (808 - 31 januari 876). Zij is de dochter van graaf Welf I en de zuster van keizerin Judith, de tweede vrouw van zijn vader.
Lodewijk en Emma hebben de volgende kinderen:.
Hildegard (828 - 23 december 856), abdis van Schwarzach-am-Main en vanaf 853 van St Felix en Regula, Zürich.
Karloman.
Irmengard (ovl. Frauenwörth 16 juli 866) abdis van Buchau am Federsee, vanaf 28 april 857 abdis van Chiemsee (Frauenwörth).
Gisela.
Lodewijk de Jonge.
Bertha (ovl. 26 maart 877), abdis van Schwarzach-am-Main vanaf 853 en vanaf 856 van St Felix en Regula, Zürich.
Karel de Dikke.
•.
Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties:.
Voor de revisie van dit artikel in februari 2010 is gebruikt gemaakt van de Engelstalige, Franstalige en Duitstalige versies van dit artikel in Wikipedia. Tevens is gebruik gemaakt van:.
Lodewijk in Genealogie der Mittelalter.
Lodewijk in Foundation for Medieval Genealogy.

  • Vader:
    Lodewijk I de Vrome1,2 (van Frankrijk), zn. van Karel de Grote en Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw, geb. te Chasseneuil2 op zondag 16 apr 7782,1,2,1,2, koning der Franken, ovl. (62 jaar oud) te Ingelheim1,2 op 20 jun 8401,2,1,2, begr. te Metz1,2,1,2, relatie (1) met NN Nn. Uit deze relatie 2 kinderen, tr. (3) met Judith Welf van Bavaria2. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (resp. ongeveer 16 en ongeveer 17 jaar oud) (2) in 795.
 

tr. (resp. ongeveer 21 en ongeveer 17 jaar oud) in 827
met

Emma (Hemma) Der Welfen (van Althof), dr. van Welf I van Althof (in Beieren) en Eigilwich van Saksen, geb. in 810 (circa 808), heilige, oprichtster van het klooster Obermünster te Regensburg [Deu], weldoenster van het klooster St. Emmeram, ovl. (ongeveer 66 jaar oud) te Regensburg [Deu] op woensdag 31 jan 876, begr. te Regensburg [Deu] St. Emmeran.


Aantekeningen bij Emma Der Welfen (van Althof).
De zalige Emma, of Hemma, (808 - 31 januari 876) wordt in 827 de echtgenote van Lodewijk de Duitser. Zij is de dochter van graaf Welf I en de zuster van keizerin Judith. Aangezien deze Judith gehuwd is met Lodewijk de Vrome, de schoonvader van Emma, is Judith niet alleen de zuster, maar ook de stiefschoonmoeder van Emma.

Uit dit huwelijk 7 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Karloman*867 Les Andelys [Fra] †884  17
Karel III*839 Neudingen [Dui] †888  49
Lodewijk III*835  †882  47
Gisela     
Hildegard     
Ermengard     
Bertha     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
3.ES NF Band I.1 Tafel 5, S815

Dossier:


Hildegard der Franken
Hildegard der Franken, geb. circa 853.

  • Vader:
    Karel II de Kale1,2 (van West-Francië), zn. van Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk) en Judith Welf van Bavaria, geb. te Frankfort a.d. Main [Deu]1 (te Frankfurt Am Main [Germany]) op vrijdag 13 jun 8231,2,1,2,1,2, ovl. (54 jaar oud) te Avrieux [Fra]1,2 Brides-Les-Bains op 6 okt 8771,2,1,2, begr. te Parijs Klooster Nantua en later te Parijs in de St. Denis1,2,1,2, tr. (2) met Richildis van Metz. Uit dit huwelijk 5 kinderen., tr. (resp. 19 en 12 jaar oud) (1) op woensdag 13 dec 842.
 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
3.ES NF Band I.1 Tafel 6 en ES NF Band II Tafel 1, S816


Lodewijk II van het Heilige Roomse Rijk
Lodewijk II van het Heilige Roomse Rijk1 Ook: Lodewijk II der Franken, geb. in 8251,1, RK1,1, koning van Italië van 850 tot 875, keizer van het Heilige Roomse Rijk van 855 tot 875, koning te Provence [Fra] van 863 tot 875, ovl. (ongeveer 50 jaar oud) op woensdag 12 aug 8751,1.


Aantekeningen bij Lodewijk II van het Heilige Roomse Rijk Ook: Lodewijk II der Franken.
Lodewijk II (825 – Brescia 12 augustus 875) was keizer van het Heilige Ro omse Rijk en koning van Noord-Italië.
Lodewijk was de oudste zoon van keizer Lotharius en daarom had hij recht op de keizerkroon. Alleen was het zo dat in de Frankische traditie de bez ittingen van de vader overgingen op al de zonen, zodoende erfde Lodewijk slechts een deel van het Middenrijk van zijn vader, namelijk Italië. Hij werd koning van Italië op 15 juni 844 (een positie die hem al toegewezen was in 839).
Hij werd als medekeizer gekroond door paus Leo IV in 850. Toen zijn vad er Lotharius stierf in 855 werd hij de enige keizer. Na het kinderloos ov erlijden van zijn broer Karel in 863, ontving Lodewijk het grootste gedee lte van diens bezittingen in Bourgondië (Provence). Lodewijk had echter g een zonen en benoemde zijn neef Karloman van Beieren tot opvolger. Deze w as echter de zoon van Lodewijk de Duitser, en zo kwam de keizerstitel b ij Duitsland terecht.
Nageslacht.
• Gisela (dochter van Engelberga).
• Ermengarde, gehuwd met Bosso van Provence.

  • Vader:
    Lotharius I Der Franken1, zn. van Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk) en Irmingard van Haspengouw, geb. te Aquitanie in 7951,1, RK, 1, koning te Beieren [Deu] in 815, mede keizer in 817, keizer te Lotharingen [Dui] in 843, keizer te Italië in 843, hij legt de kroon neer en treedt toe in het kllooster als monnik te Prüm [Fra] in 985, ovl. (ongeveer 60 jaar oud) te Prum op zaterdag 29 sep 8551 Elders wordt 2 maart 855 gevonden1, begr. te Prum Kloosterkerk aldaar, tr. (resp. ongeveer 26 en ongeveer 21 jaar oud) te Thionville op dinsdag 15 nov 821, kerk.huw. (RK).
 

tr. (1)
met

Ingelberga van Spoleto, dr. van Adalgis I van Spoleto en Nn.


een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Irmgard (Ermengarde)*855  †896  41



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Lora Birklin
Lora Birklin, geb. in 1270, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 1309.

relatie
met

Werneer van Merode, zn. van Werner van Merode en Sophia van Weisweiler, geb. in 1270, ovl. (ongeveer 46 jaar oud) op zondag 5 jan 1316.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Werner*1300  †1341  41


Lotharius I Der Franken
 
Lotharius I Der Franken1, geb. te Aquitanie in 7951,1, RK, 1, koning te Beieren [Deu] in 815, mede keizer in 817, keizer te Lotharingen [Dui] in 843, keizer te Italië in 843, hij legt de kroon neer en treedt toe in het kllooster als monnik te Prüm [Fra] in 985, ovl. (ongeveer 60 jaar oud) te Prum op zaterdag 29 sep 8551 Elders wordt 2 maart 855 gevonden1, begr. te Prum Kloosterkerk aldaar.



Aantekeningen bij Lotharius I Der Franken.
Lotharius I (795 - 2 maart of 29 september 855) was de oudste zoon van Lodewijk de Vrome, en keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Lotharius erkende de Frankische traditie niet dat het eigendom van de vader verdeeld werd onder zijn zoons. Dit leidde tot een bloedige strijd tussen hem en zijn broer Lodewijk de Duitser en halfbroer Karel de Kale bij de dood van zijn vader in 840.
Uiteindelijk werd het geschil beslecht door het Verdrag van Verdun in 843. Lotharius kreeg het Middenrijk -door zijn militaire nederlagen kon hij niet op meer rekenen- én de keizerstitel.
Lotharius was in 821 getrouwd met Irmgard (circa 800-851), de dochter van graaf Hugo van Tours. Na Lotharius' dood in 855 werd zijn rijk bij het Verdrag van Prüm verdeeld onder zijn drie zoons. Lotharius II kreeg het koninkrijk Lotharingen, dit is ongeveer de Nederlanden, de Elzas en het moderne Lotharingen. Karel de Jonge kreeg het koninkrijk Bourgondië, dit is zowat heel het stroomgebied van de Rhône in Zwitserland en Frankrijk. Lodewijk II werd dan, als oudste zoon, keizer van het Heilige Roomse Rijk en kreeg het koninkrijk Italië, dit is het noorden van het moderne Italië, tot en met Rome.
Lotharius I trad zes dagen voor zijn dood in bij de benedictijnen van de abdij Prüm, waar hij ook begraven werd. Hij wordt als heilige vereerd. Zijn gedachtenis is steeds op 29 september.

  • Vader:
    Lodewijk I de Vrome2,1 (van Frankrijk), zn. van Karel de Grote en Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw, geb. te Chasseneuil1 op zondag 16 apr 7781,2,1,2,1, koning der Franken, ovl. (62 jaar oud) te Ingelheim2,1 op 20 jun 8402,1,2,1, begr. te Metz2,1,2,1, relatie (1) met NN Nn. Uit deze relatie 2 kinderen, tr. (3) met Judith Welf van Bavaria1. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (resp. ongeveer 16 en ongeveer 17 jaar oud) (2) in 795.
 

tr. (resp. ongeveer 26 en ongeveer 21 jaar oud) te Thionville op dinsdag 15 nov 821, kerk.huw. (RK)
met

Irmingard van de Tours1, dr. van Hugo van Tours en Ava van Tours Ook: Van Orléans, geb. te Tours in 8001,1,1, zijn sticht het kooster te Erstein, ovl. (ongeveer 51 jaar oud) te Erstein Erstein is een gemeente in het Franse departement Bas-Rhin (regio Elzas) en telt 9632 inwoners (2004). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Sélestat-Erstein op 20 mrt 8511,1.


Aantekeningen bij Irmingard van de Tours.
De heilige Irmgard of Ermengarde (Tours, Frankrijk, rond 800 - Erstein, 20 maart 851) was de dochter van graaf Hugo van Tours. Op 21-jarige leeftijd trad zij in het huwelijk met keizer Lotharius I en kregen een dochter, Rotrud. In 849 stichtte zij samen met haar dochter in Erstein (Elzas) een vrouwenklooster. Rotrud werd de eerste abdis van het klooster. Irmgard kreeg vanuit Rome een groot aantal relieken geschonken voor het klooster. Sindsdien waren alle rijksvorstinnen ook abdis van dit klooster.
Haar feestdag is op 20 maart.

Aantekeningen bij Lotharius I Der Franken en Irmingard van de Tours

B.J. Jansen noemt alleen Irmgard, Lotharius II en Ludewijk II als kinderen van Lotharius I en Irmingard.

Uit dit huwelijk 9 kinderen:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lodewijk II*825  †875  50
Helletrud (Hiltrud)*826  †865  39
Bertha*830  †877  47
Irmgard*830     
Gizela*830  †860  30
Lotharius II*835  †869 Piacenza 34
Rotrud     
Karel*845  †863 Lyon [Fra] 18
Karloman*853     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:


Lotharius II van Lotharingen
Lotharius II van Lotharingen1, geb. in 8351,1,1, ovl. (ongeveer 34 jaar oud) te Piacenza op donderdag 8 aug 8691,1.


Aantekeningen bij Lotharius II van Lotharingen.
Lotharius II (825 - 8 augustus 869) was koning van het Koninkrijk Lothari ngen, een gebied dat de Nederlanden, Elzas en het moderne Lotharingen omv at.
Hij was de tweede zoon van keizer Lotharius, en had dus geen recht op de keizerskroon van zijn vader, maar wel op een deel van diens Middenrijk. D it was het meest noordelijke deel, dat de naam Koninkrijk Lotharingen kre eg, een naam die nu nog doorleeft in de naam van de Franse regio Lorrain e. Lotharius was in 855 gehuwd met Theurtberga, dochter van Boso van Arle s. Dit huwelijk was kinderloos. Bij zijn minnares Waldrada had hij wel ki nderen. Hun dochter Bertha (863-925) huwde met Theobald van Arles. Lothar ius deed meerdere pogingen om het huwelijk met Theurtberga ongeldig te la ten verklaren, wat niet lukte. Volgens de wet was hij dus kinderloos. To en Lotharius II stierf, werd Lotharingen daarom verdeeld onder zijn ooms Lodewijk de Duitser en Karel de Kale, respectievelijk koning van Oost-Fra ncië (het latere Duitsland) en koning van West-Francië (het latere Frankr ijk).
Nageslacht.
• Hugo (855 - 895), hertog van de Elzas.
• Gisela (865 - 908), trouwde Godfried, hertog van Friesland.
• Bertha (863 - 925), trouwde Theobald van Arles, broer van Theutberga, en daarna Adalbert II van Toscane.
Ermengard.
Bron: Wikipedia.

  • Vader:
    Lotharius I Der Franken1, zn. van Lodewijk I de Vrome (van Frankrijk) en Irmingard van Haspengouw, geb. te Aquitanie in 7951,1, RK, 1, koning te Beieren [Deu] in 815, mede keizer in 817, keizer te Lotharingen [Dui] in 843, keizer te Italië in 843, hij legt de kroon neer en treedt toe in het kllooster als monnik te Prüm [Fra] in 985, ovl. (ongeveer 60 jaar oud) te Prum op zaterdag 29 sep 8551 Elders wordt 2 maart 855 gevonden1, begr. te Prum Kloosterkerk aldaar, tr. (resp. ongeveer 26 en ongeveer 21 jaar oud) te Thionville op dinsdag 15 nov 821, kerk.huw. (RK).
 

tr. (beiden ongeveer 27 jaar oud) (1) op dinsdag 25 dec 862 Het huwelijk met Walrada van Remiremont zou een onwettig huwelijk zijn
met

Waldrada van Remiremont1, geb. in 8351,1. Haar achternaam zou niet juist kunnen zijn, ovl. (ongeveer 34 jaar oud) te Remiremont1 op vrijdag 9 apr 8691,1.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Bertha*863  †925 Lucca 62
Gisela*865  †907  42
Hugo*855  †895  40
Ermengard     

tr. (ongeveer 20 jaar oud) (2) in 855
met

Theutberga (Teutberga) van Aries1, dr. van Boso van Arles en Nn, ovl. in 8751,1.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Louis Nepveu
Louis Nepveu, geb. te Amsterdam [Nh] in sep 1687, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Paramaribo circa 1728.

tr. (resp. 22 en 40 jaar oud) te Amsterdam [Nh] op zondag 1 sep 1709
met

Suzanne Hamelot, dr. van Pierre Hamelot en Eilisabeth Touchard, geb. te Amsterdam [Nh] in aug 1669, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) te Paramaribo in 1728.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jean*1719 Amsterdam [Nh] †1779 Paramaribo 59


Louis Berends Smidt
Louis Berends Smidt, geb. te Vlagtwedde [Gr] circa jun 1687, ged. te Vlagtwedde [Gr] op donderdag 5 jun 1687.

relatie
met

Jantie Jans.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jan Louis*1718 Oudeschans [Gr] †1795 Bellingwolde [Gr] 77


Louise van Cruijningen
Louise van Cruijningen, geb. circa 1603.

tr. (ongeveer 27 jaar oud) op donderdag 13 jun 1630
met

Philippe de Recourt, ovl. op maandag 28 mei 1657, begr. te Anderlecht.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Philippe     


Louise Smissaert
Louise Smissaert, geb. in 1809, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) in 1871.

otr. te Amsterdam [Nh] op donderdag 1 mei 1834, tr. (resp. ongeveer 25 en 24 jaar oud) te Amsterdam [Nh] op woensdag 14 mei 1834
met

Gulian Cornelis Crommelin, zn. van Claude Crommelin en Catharina Elisabeth Douwes, geb. te Amsterdam [Nh] op maandag 26 jun 1809, ged. te Amsterdam, in de Westerkerk op vrijdag 14 jul 1809. Hij koopt op 19 september 1849 huize De Lathmer, Firmant DCS, ovl. (81 jaar oud) te Wilp [Ge] op dinsdag 10 feb 1891.

Uit dit huwelijk 13 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jacob Willem Hendrik*1844 Amsterdam [Nh] †1919 Driebergen [Ut] 75
Maria*1835  †1929  94
Claude*1836  †1861  25
Jacoba Catharina*1837  †1912  75
Marinus*1838  †1907  69
Elisabeth*1840  †1926  86
Robert Daniël*1841  †1907  66
Gulian Cornelis*1845  †1905  60
Willem Jacob Elias*1847  †1890  43
10 Marie Louse*1848  †1925  77
11 Anna Agneta*1851  †1930  79
12 Agathe Elisabeth*1852  †1938  86
13 Hendrik*1854  †1911  57


Louise Elisabeth Sickinghe
in
Parenteel van Abel Tamminga.
Parenteel van Hendrik Clant.
Parenteel van Hendrina (Hendrikje) Hiddingh.
Parenteel van Johan Rengers.
Parenteel van Lubbert Lewe.
Parenteel van Reint Alberda.
Parenteel van Rypert Ripperda.
Parenteel van Tyacko Tiddinga.

Louise Elisabeth Sickinghe, geb. te Zeist [Ut] op maandag 6 apr 1885, titel, ovl. (60 jaar oud) te Utrecht [Ut] op zondag 9 sep 1945.

tr. (resp. 26 en 30 jaar oud) te Zeist [Ut] op woensdag 17 mei 1911 Bruidsmeisjes zijn: Willy en Otteline Sickinghe, bruidsjonker: Pieter Sic kinghe
met

Aubin Unico Crommelin, zn. van Jacob Willem Hendrik Crommelin en Clara Wilhelmina Wilkens, geb. te Amsterdam [Nh] op zondag 12 sep 1880, Directeur van de Rotterdamse Bankvereniging te Zeist, ovl. (84 jaar oud) te Zeist [Ut] op maandag 11 jan 1965, begr. te Zeist [Ut] op vrijdag 15 jan 1965.

Uit dit huwelijk 5 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jacob Willem Hendrik*1912 Zeist [Ut] †1989 Renkum, Oosterbeek 76
Onno Joost*1914  †2004  90
NN     
NN     
Henrie Louis*1923 Zeist [Ut] †1988 Amsterdam [Nh] 65


Louise Elisabeth van Heerdt Tot Eversberg
Louise Elisabeth van Heerdt Tot Eversberg, geb. te Kampen op dinsdag 23 nov 1824, ovl. (34 jaar oud) te Groningen [Gr] op zondag 13 feb 1859.

tr. (resp. 29 en 46 jaar oud) te Wierden [Ov] op woensdag 1 feb 1854
met

Laurent Jean Nepveu Tot Ameide, zn. van Laurent Théodore Nepveu29031782 Tot Ameide en Albertina Helena Elisabeth Ram, geb. te Utrecht [Ut] op donderdag 20 aug 1807, President Arrondissements-Rechtbank te Groningen, titel, ovl. (68 jaar oud) te Delft [Zh] op maandag 17 jan 1876, begr. te Delft, Hof van Delft.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Johanna Ignatia Jocoba Nepveu*1858 Groningen [Gr] †1942 Zeist [Ut] 83
Albert Laurent Theodore Aubin Nepveu*1854 Zwolle    
Wilhelmine Henriëtte Nepveu*1856 Zwolle    
Marie Elise Nepveu*1857 Groningen [Gr]    

')}