Hildegardis
Hildegardis , geb. te Thionville in 782, ovl. (ongeveer 1 jaar oud) in 783, begr. te Metz Abdij Saint-Arnoul.
- Vader:
Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte en Bertrade (Bertha) van Laon, geb. te Ingelheim op dinsdag 2 apr 742 volgens Jansen is Karel geboren op 2 april 747 in Prum, ze wordt naar Aken gebracht en gegijseld in 785, ovl. (71 jaar oud) te Aken op donderdag 28 jan 814, begr. te Aken Dom van Aken
In het jaar 805 werd in Aken een bijzonder gebouw, de 33 meter hoge Pfalzkapel van Karel de Grote (747- 814), voltooid. Het gebouw moest plek bieden aan zijn troon en aan zijn reliquien. De inwijding ervan vond plaats op 6 januari 805 door Paus Leo III en de kapel werd gewijd aan Maria.
Karel de Grote was een bijzonder mens. Hij trouwde in zijn leven vier keer en had 11 echtelijke en 7 onechtelijke kinderen. Hij verbond zijn Christelijke geloof met het antieke denken en de Germaanse erfenis. Zijn leven wordt door zijn chronist Einhardt beschreven in zijn Vita Caroli Magni. De Germanen mochten de stad Aken niet. Karel wel, hij besloot de stad uit te bouwen tot hoofdplaats van zijn rijk. Zijn besluit verkondigde hij in juni 787 in Worms. Hij koos voor Aken omdat deze plaats het middelpunt vormde van het Karolingische rijk, omgeven was door rijke jachtgebieden en over de warmste bronnen van Europa beschikte.
De Dom van Aken werd door Karel de Grote gebouwd op de plek waar vroeger reeds een Keltisch bronheiligdom en de latere Merovingische reliekenkapel met een klein landgoed van Pepijn de Korte (715- 768) had gestaan. Het was de plek waar in de Romeinse tijd vermoeide krijgers baadden in borrelend, heet en onaangenaam riekende bronnen en hier hun wonden heelden. In dit voormalige kuuroord van het romeinse leger, dat rond het jaar 100 na Christus tot een grote militaire badplaats, was uitgebouwd, wilde hij zijn paleis bouwen. De stad had een typisch romeins, rechthoekig stratenpatroon. In de kerstnacht van het jaar 800 werd hij hier tot eerste Europese keizer getroond. Ze was niet alleen als kroningkapel voor Karel de Grote zelf, maar ook voor 26 andere Duitse koningen en keizers, van Otto I (in 936) tot Ferdinand I (in 1531). Allen namen ze in de troon van Karel de Grote plaats, die ook tegenwoordig nog in de bovenste omgang van de Dom staat. Gezeten in de marmeren troon ontvingen ze na de kroning voor het Maria- altaar de eerste huldigingen van de grootten van het rijk. Deze troon uit marmer is extra bijzonder aangezien het marmer uit Jeruzalem geimporteerd werd.
In 768 begon de bouw. Als eerste liet Karel een altaar op 38º precies op de west- oost- as draaien. Hij week ook totaal af van de symetrische structuur van het Romeinse stratenpatroon. Hij hield ook niet, zoals de Romeinen, rekening met de structuur van het terrein, maar bouwde naar voorgegeven maten. De kapel had een goede maat van 144 voet, 12 maal 12 latten (destijds werd in voet en lat gemeten) lang. Twaalf is het heilige getal van de Apokalypse en de maat van de engel. Alle andere maten in de dom zijn ook door 12 te delen.
Op 28 januari 814 stierf Karel de Grote en werd op dezelfde dag in zijn kapel bijgezet. Hij werd begraven in een kist die al 600 jaar oud was en van een Romeins kerkhof stamde. Na dood van Karel werd hij idool van zijn navolgers. Keizer Otto III gaf in 1000 enkele botten van Karel de Grote als relikwie aan zijn relaties. Freidrich I. Barbarossa liet Karel op 29 december 1165 heilig verklaren en de overige botten in een eikenhouten kist overbrengen. Hieromheen kwam de zogenaamde Karlsschrein, een prachtig versierde grafkist met daarop de zestien voor Aken belangrijke koningen in plaats van de Apostelen. Deze grafkist staat tegenwoordig in het koor van de Dom. Sinds 1200 pelgrimeren uit heel Europa vrome pelgrims naar het graf van Karel de Grote. Sinds 1349 werden bij de Aken- Fahrten de kostbaarste heiligdommen getoond die ten noorden van de Alpen bestaan. Dit zijn de bijbelse heiligdommen, de luiers van Jezus, het kleed dat Maria droeg in de Kerstnacht, het onthoofdingsdoek van de heilige Johannes en de lendedoeken van Jezus. Deze worden alle zeven jaar getoond, de volgende keer is in 2014.
De bouwer van de kerk, Odo van Metz, probeerde in de maten van de Dom ook de maten van de geheime Openbaringen (21e hoofdstuk) van Johannes, in het bijzonder die van het heilige Jeruzalem, te gebruiken. In het 7e Visioen toont een engel Johannes namelijk het hemelse Jeruzalem, dit fonkelde als een edelsteen, als een kristal en had grote hoge muren met twaalf stadspoorten en boven de poorten twaalf engelen. De stadsmuur had twaalf grondstenen waarop de namen van de twaalf Apostelen te lezen waren. De stad was een vierkant en har lengte, breedte en hoogte waren van gelijke omvang. De stad werd met een gouden maatstok opgemeten en bleek 12000 stadien groot te zijn. De muur had een lengte van 144 ellen. In een wij- inscriptie van de bouwer staat te lezen „ Zijn de levende stenen tot een vredige eenheid verbonden en stemmen ze in ieder deel in aantal en grootte overeen, dan zal het werk van de Heer, die de hal geschapen heeft, stralen“.
En inderdaad, de bouwmeester van de dom heeft het klaargespeeld de ideale maten van het heilige Jeruzalem in een kerkgebouw te verwezelijken. De plattegrond van de dom is een octogoon (achthoek) met daarin de getallen uit het 7e Visioen van de openbaring. De el werd in de Karolingingische voet verandert (een Karolingische voet is circa 30 centimeter) en in een schema ingebracht waarin de getallen 7, 12 en 144 een grote rol spelen. De Karolingische voet maal twaalf geeft een grondoppervlak van 4 meter.
In de jaren 70 van de 20e eeuw stelde de fotograaf Herman Weisweiler bovendien ook nog vast dat de dom een geweldig astrologisch monument is. In zijn boek „Das Geheimnis Karls des Großen- Astronomie in Stein: Der Aachener Dom“ legt hij verbindingen tussen het oktogoon in Aken, de Duitse Externsteine en het Britse Stonehenge, die allen op de 51e breedtegraad liggen. Zo is het grondplan en de straal van het Akense oktogoon gelijk aan die van de heidense cultusplek in Stonehenge. Beiden vormen ze een oktogoon. Niet zo vreemd, want zijn beste vrienden waren Ieren en zijn chef- raadgever Alkuin was Angelsaksisch en astronoom. Zij moeten Stonehenge gekend hebben. Ook de maten van de Pyramide van Cheops zijn in de Dom terug te vinden. En daarnaast verschijnen al deze maten gespiegeld in het Lotharkruis in de Domschat.
Dit alles zou door Karel de Grote geplant zijn om een monument te plaatsen voor de astrologische kennis in zijn tijd. Het was een soort astrologische klok. Zijn dienaren konden bijvoorbeeld het precieze tijdstip van het Paasfeest en daarmee de afloop van de rest van het jaar berekenen. Dit is ook tegenwoordig nog te zien. Op de dag van de Zomerzonnewende treffen de invallende zonnestralen de marmeren keizerstroon. Dit gebeurt bij zonsopgang, als de zon haar meest oostelijke punt bereikt. Op deze dag treffen de stralen ook het midden van de door Friedrich I Barbarossa geschonken kroonluchter. Op de dag van de Winterzonnewende vallen de stralen op het Christussymbool. Helaas bestaan de beide ramen waardoor het licht zou moeten invallen niet meer.
In 1802 werd de dom op wens van Napoleon moederkerk van een groter bisdom. Dit bisdom wordt weer opgeheven na het vertrek van Napoleon en het toevallen van Aken aan Pruisen.
In 1930 wordt het tweede Akens bisdom opgericht.
Origineel in de dom is nu nog de troon van Karel de Grote, 20 antieke zuilen uit Italie, vier bronzen deuren, 8 bronzen hekken (van rond 800). Het gouden altaar (rond 1000), de door Friedrich I Barbarossa geschonken kroonluchter met een doorsnede van 4,20 meter, ontstaan in 1165, welke ook nog eens de maten van het hemelse Jeruzalem toont. En de bonte ramen in het schip uit 1414.
Albrecht Dürer was in 1525 heel enthousiast over Aken, hij berichtte: „ Da hab ich gesehe alle herrlichen Köstlichkeiten, des gleichen keiner, der bei uns lebt, köstlicher Dinge gesehen hat“.
Wolfsdeuren.
De Karolingische Wolfsdeuren van het hoofdportaal van de Dom van Aken zijn iets bijzonders. Deze bronzen deuren herinneren aan Romeinse bronzen deuren en zijn niet alleen de eerste Middeleeuwse deuren, maar ook de eerste die gegoten zijn ten noorden van de Alpen. Ze werden gegoten te Aken. Elke deurvleugel is uit één stuk gegoten, de leeuwenkoppen zijn erop geklonken. De thans verdwenen ringen in de leeuwenkoppen speelden eertijds een rol bij de rechtsspraak. In de rechter leeuwenkop bevindt zich de zogenaamde duivelduim, een stut voor de ring die voortkomt uit de Domsage, waarbij de duivel het geld voor de bouw van de Dom zou hebben gegeven in ruil voor de eerste ziel die het godshuis betrad. Toen de Akenaren vervolgens een wolf de Dom binnenleiden en de Duivel diens ziel reeds had gegrepen sloeg hij woedend de deuren dicht waarbij zijn duim achterbleef (Naar: Olaf en Lisa Op den Kamp, "Eifelnatur". Stephany, 1984), tr. (1) met Himiltrudis. Uit dit huwelijk 2 kinderen., tr. (2) met Desiderate van Lombardije1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Fastrade van Franconie. Uit dit huwelijk 2 dochters., tr. (5) met Luitgardis van Alemanië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Madelgard(Is). Uit dit huwelijk een dochter., tr. (7) met Reginopycrha (Regina) Jansen noemt haar Renina N . Uit dit huwelijk 2 zonen., tr. (8) met Sigrada. Uit dit huwelijk een zoon., relatie (9) met Adelindis. Uit deze relatie een zoon., tr. (10) met Nn . Uit dit huwelijk een dochter., tr. (resp. 29 en ongeveer 14 jaar oud) (3) te Aken op 30 apr 771.
|  |
- Moeder:
Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw1,3, dr. van Gerold van de Vinzgouw en Imma van Allemanië, geb. 3 circa 7571,3,1,3,1,3, ovl. (ongeveer 26 jaar oud) te Thionville1,3 op 30 apr 7831,3 Jansen noemt Diedenhofen als sterfplaats1,3, begr. te Metz Zij is begraven in de abdij Saint-Arnoul. (Jansen noemt de St. Jakob)1,1.
Desidirius der Lombarden
Desidirius der Lombarden2, geb. circa 7151,1,1, hertog van Tuszien, laatste koning van de Longobarden van 755 tot 774 Hij wordt in 774 afgezet, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) te Corbie [Fra]1 in 7741,1.
tr.
met
Ansa Nn1.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:1
Ansa Nn
Ansa Nn1.
tr.
met
Desidirius der Lombarden2, zn. van Ermenulph der Lombarden en Nn, geb. circa 7151,1,1, hertog van Tuszien, laatste koning van de Longobarden van 755 tot 774 Hij wordt in 774 afgezet, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) te Corbie [Fra]1 in 7741,1.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:1
Liedgardis
Liedgardis .
tr.
met
Heribert I (Herbert) van Franken, zn. van Pippijn der Franken en NN van Italië Vermandois, geb. in 840, titel, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op vrijdag 6 nov 907, tr. (1) met Bertha van Morvois. Uit dit huwelijk 3 kinderen.
Aantekeningen bij Heribert I (Herbert) van Franken.
Herbert I van Vermandois (850-902) was via zijn vader Peppijn van Parijs , een kleinzoon van Bernard van Italië.
In 886/898 werd hij graaf van Soissons en abt van Saint-Crépin in Soisson s, in 888/889 graaf van Meaux en Madrie, en was in zijn tijd samen met aa rtsbisschop Fulco van Reims en zijn broer Peppijn, een der leiders van de oppositie tegen de nieuwe koning Odo van Parijs, die in 888-898 de eer ste Capetinger op de Franse troon was. Op 28 januari 893, de verjaardag v an het overlijden van Karel de Grote, kroonden Herbert, Peppijn en Fulco Karel de Eenvoudige tot tegenkoning. Odo wist echter gaandeweg de aanhang ers van Karel voor zich te winnen, ook Herbert zelf, die hiervoor het bel angrijke graafschap Vermandois kreeg toegewezen. Vervolgens breidde Herbe rt zijn gezag uit over Champagne. Zoals Fulco van Reims, werd Herbert ged ood in opdracht van Boudewijn II van Vlaanderen.
Heribert was gehuwd met Bertha van Morvois, en werd vader van:.
• Herbert II (880-943) 900/907.
• Beatrix (880-), gehuwd in 895 met Robert I van Frankrijk.
• een dochter, gehuwd met graaf Gebhard van de Ufgau.
C• unigonde, gehuwd met graaf Odo in de Wetterau, zoon van Gebhard van Fr anconië, hertog van Lotharingen.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Cunigondis | | | †949 | | | 1 | 1 |
Cunigondis van Vermandois
Cunigondis van Vermandois, ovl. op maandag 12 dec 949.
tr.
met
Otto I van Wetterau Konradijn, geb. circa 882, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op maandag 12 dec 949.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Heribert | *925 | | †992 | | 67 | 1 | 1 |
Otto I van Wetterau Konradijn
Otto I van Wetterau Konradijn, geb. circa 882, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op maandag 12 dec 949.
tr.
met
Cunigondis van Vermandois, dr. van Heribert I (Herbert) van Franken en Liedgardis, ovl. op maandag 12 dec 949.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Heribert | *925 | | †992 | | 67 | 1 | 1 |
Heribert van Wetterau van Kinzigau
Heribert van Wetterau van Kinzigau, geb. circa 925, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) in 992.
tr.
met
Irmtrud van Mezingau, geb. in 925, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) circa 990.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gerberge | | | | | | 1 | 2 |
Irmtrud van Mezingau
Irmtrud van Mezingau, geb. in 925, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) circa 990.
tr.
met
Heribert van Wetterau van Kinzigau, zn. van Otto I van Wetterau Konradijn en Cunigondis van Vermandois, geb. circa 925, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) in 992.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gerberge | | | | | | 1 | 2 |
Gerberge van Wetterau von Henneberg
Gerberge van Wetterau von Henneberg.
- Vader:
Heribert van Wetterau van Kinzigau, zn. van Otto I van Wetterau Konradijn en Cunigondis van Vermandois, geb. circa 925, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) in 992, tr.
tr. in 1003
met
Henry van Schweinfurt.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eilica | | | | | | 0 | 0 |
| 2 | Otto III | *990 | | †1057 | | 67 | 1 | 1 |
Henry van Schweinfurt
Henry van Schweinfurt.
tr. in 1003
met
Gerberge van Wetterau von Henneberg, dr. van Heribert van Wetterau van Kinzigau en Irmtrud van Mezingau.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eilica | | | | | | 0 | 0 |
| 2 | Otto III | *990 | | †1057 | | 67 | 1 | 1 |
Eilica van Schweinfurt
Eilica van Schweinfurt.
Otto III van Schweinfurt
Otto III van Schweinfurt, geb. in 990, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op maandag 28 sep 1057.
tr.
met
Irmingard van Susa van Torino, geb. circa 1015, ovl. (ongeveer 63 jaar oud) op maandag 28 jan 1078, tr. (ongeveer 43 jaar oud) (2) in 1058 met Ekbert I van Brunswijk. Uit dit huwelijk een dochter.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Judith | *1038 | | †1104 | | 66 | 0 | 0 |
Irmingard van Susa van Torino
Irmingard van Susa van Torino, geb. circa 1015, ovl. (ongeveer 63 jaar oud) op maandag 28 jan 1078.
tr. (1)
met
Otto III van Schweinfurt, zn. van Henry van Schweinfurt en Gerberge van Wetterau von Henneberg, geb. in 990, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op maandag 28 sep 1057.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Judith | *1038 | | †1104 | | 66 | 0 | 0 |
tr. (ongeveer 43 jaar oud) (2) in 1058
met
Ekbert I van Brunswijk.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gertrud | *1058 | | †1117 | | 59 | 1 | 1 |
Judith van Schweinfurt
Judith van Schweinfurt, geb. circa 1038, ovl. (ongeveer 66 jaar oud) circa 1104.
- Vader:
Otto III van Schweinfurt, zn. van Henry van Schweinfurt en Gerberge van Wetterau von Henneberg, geb. in 990, ovl. (ongeveer 67 jaar oud) op maandag 28 sep 1057, tr.
Ekbert I van Brunswijk
Ekbert I van Brunswijk.
tr. (Irmingard ongeveer 43 jaar oud) in 1058
met
Irmingard van Susa van Torino, geb. circa 1015, ovl. (ongeveer 63 jaar oud) op maandag 28 jan 1078, tr. (1) met Otto III van Schweinfurt. Uit dit huwelijk een dochter.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gertrud | *1058 | | †1117 | | 59 | 1 | 1 |
Gertrud Brunswijk
Gertrud Brunswijk, geb. circa 1058, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) op zondag 9 dec 1117.
tr.
met
Heinrich van Northeim.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gertrud | | | †1165 | | | 1 | 1 |
Heinrich van Northeim
Heinrich van Northeim.
tr.
met
Gertrud Brunswijk, dr. van Ekbert I van Brunswijk en Irmingard van Susa van Torino, geb. circa 1058, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) op zondag 9 dec 1117.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gertrud | | | †1165 | | | 1 | 1 |
Gertrud van Northeim
Gertrud van Northeim, ovl. voor 1165.
- Moeder:
Gertrud Brunswijk, dr. van Ekbert I van Brunswijk en Irmingard van Susa van Torino, geb. circa 1058, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) op zondag 9 dec 1117.
tr. circa 1115
met
Otto II van Rheineck, ovl. in 1150.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sophia | *1115 | | †1176 | | 61 | 1 | 4 |
Otto II van Rheineck
Otto II van Rheineck, ovl. in 1150.
tr. circa 1115
met
Gertrud van Northeim, dr. van Heinrich van Northeim en Gertrud Brunswijk, ovl. voor 1165.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sophia | *1115 | | †1176 | | 61 | 1 | 4 |
Sophia van Rheineck
Sophia van Rheineck, geb. circa 1115, ovl. (ongeveer 61 jaar oud) in 1176.
- Moeder:
Gertrud van Northeim, dr. van Heinrich van Northeim en Gertrud Brunswijk, ovl. voor 1165.
tr. (resp. hoogstens 20 en hoogstens 32 jaar oud) voor 1135
met
Dirk VI van Holland, zn. van Floris II van Holland en Petronella van Saksen van Lotharingen, geb. circa 1103, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) op maandag 5 aug 1157, begr. te Rijnsburg [Zh].
Uit dit huwelijk 4 kinderen:
')}