Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Eadbert I van Kent
Eadbert I van Kent1,1, koning te Kent [Eng] in 725, ovl. in 7481,1.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Aethelbert (Ii) van Kent
Aethelbert (Ii) Ook: Ethelbert II van Kent en Eadbert II van Kent van Kent1,1, koning te Kent [Eng] in 725, ovl. in 7621,1.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Egbert I van Kent
Egbert I van Kent1,, Biografie en achtergronden.,1,, Biografie en achtergronden., koning te Kent [Eng].

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Wihtred  †725   



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Nn
Nn .

tr.
met

Egbert I van Kent1,, Biografie en achtergronden., zn. van Earconbert van Kent en Sexburga van Oost-Anglia, 1,, Biografie en achtergronden., koning te Kent [Eng].

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Wihtred  †725   



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Wulfstan van Wiltshire
Wulfstan Wiltshire (vaak afgekort tot Wilts) is een ceremonieel graafschap in het zuid-westen van Engeland, met Trowbridge als administratief centrum. Het grenst aan de graafschappen Somerset in het westen, Dorset en Hampshire in het zuiden, Gloucestershire in het noorden en Oxfordshire en Berkshire in het oosten. Inclusief de unitary authority van Swindon omvat het graafschap 3.476 km2. Het landschap van Wiltshire wordt gekenmerkt door open vlakten met krijtheuvels en brede valleien. De laagvlakte van de Salisbury Plain is beroemd vanwege de steenformatie Stonehenge1,1, stichter van de abdij van Wilton te Salisbury [Eng] in 773, ovl. in 8001,1.

tr.
met

Alburga van Wilton1, dr. van Ealhmund van Kent en Nn, geb. te Wilton [Eng]1 in 8101,1,1, ze wordt een Angelsaksische prinses genoemd, heilige,
Ze vormt de abdij van Wilton om tot een vrouwenklooster na 800,
Ze trekt zich daar terug met een 12-tal gezellgen. Haar feestdag wordt gevierd op 25 december.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Hedwich van Wessex
Hedwich van Wessex.

  • Vader:
    Eduard de Oudere, zn. van Alfred de Grote en Ealswith van de Gaini, geb. in 871, koning te Engeland [Eng] van 899 tot 924, ovl. (ongeveer 53 jaar oud) in 924, begr. te Winschester, tr. (2) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (3) met Nn . Uit deze relatie een zoon, tr. (1).
 

tr. (1)
met

Karel III de Eenvoudige, zn. van Lodewijk II van West-Francië (de Stamelaar) Ook: Lodewijk II van Westfranken; Lodewijk de Stotteraar en Adelheid van Flavingny Ook: Adelheid van Parijs.

tr. (2)
met

Herbert III van Vermandois.


Edith
Edith .

  • Vader:
    Eduard de Oudere, zn. van Alfred de Grote en Ealswith van de Gaini, geb. in 871, koning te Engeland [Eng] van 899 tot 924, ovl. (ongeveer 53 jaar oud) in 924, begr. te Winschester, tr. (2) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (3) met Nn . Uit deze relatie een zoon, tr. (1).
 

tr.
met

Otto de Grote.


Herbert III van Vermandois
Herbert III van Vermandois.

tr.
met

Hedwich van Wessex, dr. van Eduard de Oudere en Nn, tr. (1) met Karel III de Eenvoudige. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Otto de Grote
Otto de Grote.

tr.
met

Edith , dr. van Eduard de Oudere en Nn.


Egwina
Egwina .

tr. Dit is mogelijk een onecht huwelijk geweest
met

Ethelweard 1, zn. van Eduard de Oudere en Nn, geb. te Oxford [Eng] in 9041,1,1,
Koning te Engeland [Eng] in 924,
Hij is slechts 15 dagen koning als hij sterft onder toch wel mysterieuze omstandigheden.
Ovl. (Ongeveer 20 jaar oud) in 9241,1.


Aantekeningen bij Ethelweard .
Ethelweard (904-924) was in 924 koning van Engeland. Hij was de zoon van koning Eduard de Oudere (871-924) en de jongere halfbroer van zijn opvolger Athelstan.
Eduard de Oudere was de oudste zoon van Koning Alfred de Grote en Koningin Elswith. Toen Eduard 22 was, schijnt hij getrouwd te zijn met Egwina. Dit huwelijk was echter onecht (niet door een priester ingewijd?) Samen kregen ze drie kinderen, waaronder Athelstan. Van Ethelweard is slechts weinig bekend. Hij was de eerste zoon uit het huwelijk van Koning Eduard de Oudere met zijn tweede vrouw Koningin Aelflaed, dochter van "Ealdorman" Aethelhelm van Wiltshire. Dit huwelijk was wél erkend.
Toen Ethelweard's vader stierf op 17 juli 924, werd hij op de troon gezet door de mannen van Wessex. Het volk van Mercia wilde echter liever zijn oudere halfbroer Athelstan als koning. Dit was omstreden door de dubieuze status van het eerste huwelijk van Eduard. Het is mogelijk de bedoeling geweest dat het koninkrijk verdeeld zou worden tussen Ethelweard en Athelstan. Ethelweard overleed echter op jonge leeftijd in Oxford, slechts vijftien dagen na zijn kroning, onder mysterieuze omstandigheden. Ethelweard werd samen met zijn vader in Winchester begraven en Athelstan werd Koning van geheel Engeland.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Athelstan     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Athelstan
Athelstan .



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Nn
Nn .

tr.
met

Athelstan van Engeland, zn. van Eduard de Oudere en Nn, geb. circa 895, koning te Engeland [Eng] van 924 tot 939, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) te Gloucester [Eng] op maandag 27 okt 939, begr. te Malbesbury [Eng] Malmesbury is een plaats in het bestuurlijke gebied North Wiltshire, in het Engelse graafschap Wiltshire. De plaats telt 4631 inwoners. De stad ligt dicht bij Cirencester, Chippenham en Swindon en wordt langs drie zijden door rivieren omgeven. Malmesbury geldt als de oudste borough van Engeland en is ook de oudste steeds bewoonde stad van Engeland. Malmesburg is bekend om zijn abdij uit de 12e eeuw. Adelmus was er de eerste abt. De stad heeft grotendeels zijn historisch karakter en charme behouden. De bekende filosoof Thomas Hobbes is hier geboren.

 



Aantekeningen bij Athelstan van Engeland.
Athelstan (ca. 895 – 27 oktober 939, Gloucester) was koning van Engeland van 924 tot 939. Hij was de onwettige zoon van Eduard de Oudere. Er bestaat onzekerheid over wie zijn moeder was.
Athelstan wordt wel beschouwd als de eerste echte koning van Engeland. In ieder geval was hij de eerste die gekroond werd op de King's Stone in Kingston upon Thames in 925.
Hij behaalde grote overwinningen op zijn rivalen, waaronder de Denen, en breidde zijn gebied uit naar delen van Wales en Cornwall. Zijn grootste overwinning tegen een vijandig bondgenootschap van Schotten, Welshmen en Vikingen was in de Slag bij Brunanburh in 937.
Athelstan vaardigde wetten uit die het bestuur over zijn grote gebied versterkten. Hij vormde bondgenootschappen door vier van zijn halfzusters te laten trouwen met West-Europese heersers. Hij was ook een cultuurliefhebber en verzamelaar van kunstwerken en relieken. Veel daarvan gaf hij weg aan zijn volgelingen en aan kerken, om zich van hun steun te verzekeren. Ook steunde hij vele kloostergemeenschappen en vooral die in Malmesbury, waar zijn graf te vinden is.
Athelstan had geen kinderen en werd opgevolgd door zijn halfbroer Edmund I.


Elgiva
Elgiva , ovl. op donderdag 18 mei 944, begr. te Shaftesbury [Eng] Shaftesbury is een plaats in het bestuurlijke gebied North Dorset, in het Engelse graafschap Dorset. De plaats telt 6.665 inwoners.
In de boeken Jude the Obscure en The deer stealers wordt Shaftesbury ook wel eens aangeduid als Shaston.


Aantekeningen bij Elgiva .
De Heilige Aelfgith de Jonge of Elgiva , ( - 18 mei 944) was een Angelsaksische koningin. Ellgiva was de eerste echtgenote van Edmund I van Engeland. Zij trouwden rond 940 en Elgiva werd spoedig de moeder van de toekomstige koningen Edwig All-Fair en Edgar de Vredestichter. William van Malmesbury verhaalt hoe zij veroordeelden troostte, dure kleding aan de armen gaf en fysiek lijden onderging. Zij zou tevens veel geďnvesteerd hebben in de abdij van Shaftesbury, waar haar moeder Winflaeda lekenzuster was. De koning ruilde land in Butticanley met gebied in Tisbury, zodat zijn vrouw het kon nalaten aan de abdij. Na haar dood in 944 werd zij begraven in Shaftesbury. Zij mag niet verward worden met de tante van haar man, de H. Aelfgith de Oude. Haar feestdag wordt gevierd op 18 mei.

tr. (Edmund I ongeveer 19 jaar oud) in 940
met

Edmund I van Engeland1, zn. van Eduard de Oudere en Nn, geb. in 9211,1,1, koning te Engeland [Eng] van 939 tot 946, ovl. (ongeveer 25 jaar oud) op zondag 26 mei 9461,1.

 



Aantekeningen bij Edmund I van Engeland.
Edmund (of Edmond) I (921 - 26 mei 946), bijgenaamd de Geweldige of de Oudere, was koning van Engeland van 939 tot 946. Hij was een zoon van Eduard de Oudere en halfbroer van zijn voorganger Athelstan.
Edmond moest al snel na zijn aantreden het hoofd bieden aan militaire dreigingen. Koning Olaf I van Dublin veroverde Northumbria en viel de Midlands binnen. Na Olafs dood in 942 heroverde Edmund het gebied. Ook onderdrukte hij opstanden van de Denen in Mercia.
Edmond werd gedood tijdens een feest in zijn eigen verblijf door Leofa, een verbannen misdadiger, die bij het gevecht ook het leven liet. Hij werd opgevolgd door zijn broer Edred.
Ook zijn zoons Edwy en Edgar werden latere opvolgers.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edwy*941  †959 Winchester 18
Edgar*942  †975 Winchester 33



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Edwy van Engeland
 
Edwy van Engeland1, geb. in 9411,1,1, koning te Engeland [Eng] van 955 tot 959, ovl. (ongeveer 18 jaar oud) op 1 okt 9591,1, begr. te Winchester.



Aantekeningen bij Edwy van Engeland.
Edwy (ook wel Edwig of Eadwig, bijgenaamd All-Fair, 941 - 1 oktober 959) was koning van Engeland van 955 tot 959..
Hij was de oudste zoon van Edmund I en diens vrouw Elgiva. Hij werd door de adel uitverkoren om zijn oom Edred op te volgen. In 956 werd hij op 13-jarige leeftijd in Kingston-on-Thames gekroond door Odo, de aartsbisschop van Canterbury..
In zijn korte regering kende hij veel conflicten, met zijn familie, met de kerk, door intriges aan het hof en door de opstandigheid van Northumbria en Mercia. Er ontwikkelde zich ook een vete met de kerk, onder het leiderschap van Dunstan en Odo..
Volgens de legende begon dat al op de dag van zijn inwijding, toen hij niet verscheen op een bijeenkomst van de edelen. Dunstan trof de jonge koning aan in een amoureuze situatie met een adellijke dame, ene Ethelgive. Edwy weigerde met Dunstan mee te gaan, maar deze sleepte hem mee. Toen hij besefte dat hij door dit gedrag in gevaar zou komen, vluchtte hij naar zijn klooster. Daartoe aangezet door Ethelgive plunderde Edwy het klooster. Dunstan wist te ontsnappen, maar keerde pas naar Engeland terug na de dood van de koning. Gesteund door aartsbisschop Odo kozen de heren van Mercia en Northumbria in 957 partij voor Edwy’s broer Edgar. Edwy werd verslagen in de Slag bij Gloucester, maar om een burgeroorlog te voorkomen kwam men tot een oplossing door het rijk te verdelen. Hierbij kreeg Edwy het zuidelijke deel (Wessex en Kent) en Edgar het noordelijke..
In de korte periode daarna gedroeg Edwy zich verstandiger en begunstigde hij de kerk. Hij stierf echter al voor zijn twintigste en werd begraven in de kathedraal van Winchester. Hij werd opgevolgd door zijn broer Edgar, die het rijk weer verenigde.

  • Vader:
    Edmund I van Engeland1, zn. van Eduard de Oudere en Nn, geb. in 9211,1,1, koning te Engeland [Eng] van 939 tot 946, ovl. (ongeveer 25 jaar oud) op zondag 26 mei 9461,1, tr. (ongeveer 19 jaar oud) in 940.
 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Edgar van Engeland
 
Edgar van Engeland1, geb. circa 9421,1,1, koning te Engeland [Eng] van 959 tot 975, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) te Winchester in 9751,1, begr. te Cloucester [Eng].



Aantekeningen bij Edgar van Engeland.
Edgar (ca. 942 - 975) was koning van Engeland van 959 tot 975. Hij was de jongste zoon van koning Edmund I en diens vrouw Elgiva.
Hij verwierf de bijnaam ‘de Vreedzame’, maar was in feite sterker dan zijn broer en voorganger, koning Edwy. Met behulp van aartsbisschop Odo wist hij hem in 957 Northumbria en Mercia te ontnemen, wat leidde tot een verdeling van het rijk, maar ook een burgeroorlog voorkwam. Hij volgde zijn broer officieel op na diens dood in 959, waarmee de eenheid van het rijk werd hersteld.
Edgar was een daadkrachtige en bekwame koning, wiens heerschappij werd erkend door andere Britse heersers, ook die in Wales en Schotland. Hij begunstigde de kloosters en benoemde nieuwe bisschoppen. Hij verplichtte de, in zijn opdracht door Aethelwold in het Engels vertaalde, regel van Benedictus in de kloosters en liet in de kathedraalkapittels de kanunniken vervangen door monniken. De later heiligverklaarde Dunstan werd aartsbisschop van Canterbury. Beweerd wordt wel dat Dunstan aanvankelijk weigerde om Edgar te kronen, vanwege diens levenswijze. De kroning vond uiteindelijk toch plaats in 973 in Bath. Deze door Dunstan ontworpen plechtigheid vormde de basis voor de daaropvolgende kroningsceremonies. Zijn vrouw Aelfthryth was de eerste gemalin die tot koningin van Engeland werd gekroond.
Edgar stierf in Winchester op 8 juli 975 en werd begaven in Gloucester. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Eduard.

  • Vader:
    Edmund I van Engeland1, zn. van Eduard de Oudere en Nn, geb. in 9211,1,1, koning te Engeland [Eng] van 939 tot 946, ovl. (ongeveer 25 jaar oud) op zondag 26 mei 9461,1, tr. (ongeveer 19 jaar oud) in 940.
 

tr. (1)
met

Aelfthryth , koning-gemalin te Engeland [Eng].

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edurard*962  †978  16

tr. (2)
met

Elfrida .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ethelred II*968  †1016  4816 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:


Aelfthryth
Aelfthryth , koning-gemalin te Engeland [Eng].

tr.
met

Edgar van Engeland1, zn. van Edmund I van Engeland en Elgiva, geb. circa 9421,1,1, koning te Engeland [Eng] van 959 tot 975, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) te Winchester in 9751,1, begr. te Cloucester [Eng], tr. (2) met Elfrida . Uit dit huwelijk een zoon.

 



Aantekeningen bij Edgar van Engeland.
Edgar (ca. 942 - 975) was koning van Engeland van 959 tot 975. Hij was de jongste zoon van koning Edmund I en diens vrouw Elgiva.
Hij verwierf de bijnaam ‘de Vreedzame’, maar was in feite sterker dan zijn broer en voorganger, koning Edwy. Met behulp van aartsbisschop Odo wist hij hem in 957 Northumbria en Mercia te ontnemen, wat leidde tot een verdeling van het rijk, maar ook een burgeroorlog voorkwam. Hij volgde zijn broer officieel op na diens dood in 959, waarmee de eenheid van het rijk werd hersteld.
Edgar was een daadkrachtige en bekwame koning, wiens heerschappij werd erkend door andere Britse heersers, ook die in Wales en Schotland. Hij begunstigde de kloosters en benoemde nieuwe bisschoppen. Hij verplichtte de, in zijn opdracht door Aethelwold in het Engels vertaalde, regel van Benedictus in de kloosters en liet in de kathedraalkapittels de kanunniken vervangen door monniken. De later heiligverklaarde Dunstan werd aartsbisschop van Canterbury. Beweerd wordt wel dat Dunstan aanvankelijk weigerde om Edgar te kronen, vanwege diens levenswijze. De kroning vond uiteindelijk toch plaats in 973 in Bath. Deze door Dunstan ontworpen plechtigheid vormde de basis voor de daaropvolgende kroningsceremonies. Zijn vrouw Aelfthryth was de eerste gemalin die tot koningin van Engeland werd gekroond.
Edgar stierf in Winchester op 8 juli 975 en werd begaven in Gloucester. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Eduard.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edurard*962  †978  16



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Edurard van Engeland
 
Edurard van Engeland1, geb. circa 9621,1,1, koning te Engeland [Eng] van 975 tot 978, hij wordt vermoord in 978, ovl. (ongeveer 16 jaar oud) op maandag 18 mrt 9781 (of 9791.



Aantekeningen bij Edurard van Engeland.
Eduard de Martelaar (Engels: Edward the Martyr) (circa 962 -18 maart 978/979) volgde in 975 zijn vader Edgar op als koning van Engeland, maar werd na een paar jaar al vermoord. Eduard werd beschouwd als een goed christen en werd in 1001 heiligverklaard..
Zijn koningschap werd betwist door een groep mensen onder leiding van zijn stiefmoeder, koningin Elfrida. Zij wilde dat haar zoon en Eduards halfbroer Ethelred II koning zou worden. Eduard had echter meer steun, ook van St.-Dunstan en de Witan (koninklijk adviesorgaan van hooggeplaatsen uit de samenleving). Een paar jaar later bezocht hij Elfrida en Ethelred in Corfle Castle. Terwijl de koning nog te paard zat bood Elfrida hem een glas mede aan. Edward nam een slok, maar werd daarbij in de rug gestoken. Hij reed weg, maar viel al gauw uit het zadel en werd, met één voet in de stijgbeugel, meegesleurd tot hij dood in een riviertje viel. Ethelred was pas tien jaar oud en was dus niet rechtstreeks bij de moord betrokken..
Rondom de moord en het terugvinden van Edwards lijk werden door geschiedschrijvers verschillende wonderen gerapporteerd. In 1001 werd Eduard heilig verklaard. Zijn feestdag is op 18 maart. Men haalde zijn stoffelijk overschot uit zijn graf en plaatste het in een reliekschrijn in Shaftesbury Abbey. Onder koning Hendrik VIII (16e eeuw) werden veel kloosters gesloten en heilige plaatsen verwoest, maar Eduards overblijfselen werden verborgen. In 1931 vond J. Wilson-Claridge de relikwieën bij een archeologische opgraving. De botkundige T.E.A. Stowell bevestigde dat het inderdaad om Eduard de Martelaar ging. Wilson-Claridge schonk de relikwieën aan de Russisch Orthodoxe kerk buiten Rusland. Deze plaatste ze in een kerk in Brookwood Cemetery in Woking (Surrey). De kerk heet nu St. Edward the Martyr Orthodox Church.

  • Vader:
    Edgar van Engeland1, zn. van Edmund I van Engeland en Elgiva, geb. circa 9421,1,1, koning te Engeland [Eng] van 959 tot 975, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) te Winchester in 9751,1, begr. te Cloucester [Eng], tr. (2) met Elfrida . Uit dit huwelijk een zoon., tr. (1).
 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:


Elfrida
Elfrida .

tr.
met

Edgar van Engeland1, zn. van Edmund I van Engeland en Elgiva, geb. circa 9421,1,1, koning te Engeland [Eng] van 959 tot 975, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) te Winchester in 9751,1, begr. te Cloucester [Eng], tr. (1) met Aelfthryth . Uit dit huwelijk een zoon.

 



Aantekeningen bij Edgar van Engeland.
Edgar (ca. 942 - 975) was koning van Engeland van 959 tot 975. Hij was de jongste zoon van koning Edmund I en diens vrouw Elgiva.
Hij verwierf de bijnaam ‘de Vreedzame’, maar was in feite sterker dan zijn broer en voorganger, koning Edwy. Met behulp van aartsbisschop Odo wist hij hem in 957 Northumbria en Mercia te ontnemen, wat leidde tot een verdeling van het rijk, maar ook een burgeroorlog voorkwam. Hij volgde zijn broer officieel op na diens dood in 959, waarmee de eenheid van het rijk werd hersteld.
Edgar was een daadkrachtige en bekwame koning, wiens heerschappij werd erkend door andere Britse heersers, ook die in Wales en Schotland. Hij begunstigde de kloosters en benoemde nieuwe bisschoppen. Hij verplichtte de, in zijn opdracht door Aethelwold in het Engels vertaalde, regel van Benedictus in de kloosters en liet in de kathedraalkapittels de kanunniken vervangen door monniken. De later heiligverklaarde Dunstan werd aartsbisschop van Canterbury. Beweerd wordt wel dat Dunstan aanvankelijk weigerde om Edgar te kronen, vanwege diens levenswijze. De kroning vond uiteindelijk toch plaats in 973 in Bath. Deze door Dunstan ontworpen plechtigheid vormde de basis voor de daaropvolgende kroningsceremonies. Zijn vrouw Aelfthryth was de eerste gemalin die tot koningin van Engeland werd gekroond.
Edgar stierf in Winchester op 8 juli 975 en werd begaven in Gloucester. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Eduard.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ethelred II*968  †1016  4816 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Ethelred II Van Engeland
 
Ethelred II (Ethelred II Koning) Van Engeland1, geb. in 9681 (966)1, ged. RK in 968, 1, koning te Engeland [Eng] van 978 tot 1013 en van 1014 tot 1016, ovl. (ongeveer 48 jaar oud) op dinsdag 23 apr 1016.



Aantekeningen bij Ethelred II Van Engeland.
Ethelred II (Oudengels: Ćţelred) (968 - 23 april 1016) was van 978 tot 1013 en van 1014 tot 1016 koning van Engeland.
Volgens de geschiedschrijver Willem van Malmesbury ontlastte Ethelred zich als baby in het doopvont. Naar aanleiding hiervan voorspelde St.-Dunstan dat de Engelse monarchie onder Ethelreds bewind zou worden omvergeworpen.
Ethelred kwam op tienjarige leeftijd op de troon als opvolger van zijn overleden vader Edgar en zijn daarna vermoorde halfbroer Eduard de Martelaar. In het Engels is zijn bijnaam the Unready, wat in dit geval zonder raad betekent. Het is tevens een woordgrapje op zijn naam, die goed geadviseerd betekent. De bijnaam wordt overigens pas rond 1180 voor het eerst vermeld, dus hij zegt weinig over Ethelreds karakter.
Na enkele decennia van rust begonnen de Denen in het begin van Ethelreds regering weer met raids langs de Engelse kust, en later werden ook serieuze invallen gedaan door legereenheden. De koning probeerde de Vikingen af te kopen met betalingen die men kent als Danegeld. Hij had weinig keus want zijn generaals waren niet te vertrouwen. Maar de betalingen lokten de Denen ook jaar na jaar weer terug naar Engeland. Ten einde raad besloot Ethelred op 13 november 1002, de dag van St.-Bricius (St. Brice's Day), alle in Engeland wonende Denen uit te moorden. In reactie hierop begon koning Sven Gaffelbaard van Denemarken met zijn pogingen Engeland te veroveren. Dit lukte hem in 1013 en Ethelred ging in ballingschap. In 1014 echter verjoegen de Engelsen Svens opvolger Knoet de Grote en herstelden Ethelreds macht.
Ethelred had minstens zestien kinderen uit twee huwelijken. Zijn tweede vrouw was Emma van Normandië. Emma's achterneef Willem de Veroveraar voerde deze familieband later aan als basis voor zijn aanspraak op de troon. Eén van zijn dochters, Godgifu, huwde in 1033 met Drogo van Vexin (graaf van Vexin, Amiens en heer van Elbeuf).
In april 1016 stierf hij in Londen, alwaar hij ook werd begraven. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Edmund II.
Ethelred II (Oudengels: Ćţelred) (968-1016) was van 978 tot 1013 en van 1 014 tot 1016 koning van Engeland.
Volgens de geschiedschrijver Willem van Malmesbury ontlastte Ethelred zi ch als baby in het doopvont. Naar aanleiding hiervan voorspelde St.-Dunst an dat de Engelse monarchie onder Ethelreds bewind zou worden omvergeworp en.
Ethelred kwam op tienjarige leeftijd op de troon als opvolger van zijn ov erleden vader Edgar en zijn daarna vermoorde halfbroer Eduard de Martelaa r. In het Engels is zijn bijnaam the Unready, wat in dit geval zonder ra ad betekent. Het is tevens een woordgrapje op zijn naam, die goed geadvis eerd betekent.
Koning Ethelred probeerde de Vikingen af te kopen met betalingen die men kent als Danegeld. Hij had weinig keus want zijn generaals waren niet te vertrouwen.
Op 13 november 1002, de dag van St.-Bricius (St. Brice's Day), beval Ethe lred alle in Engeland wonende Denen uit te roeien. In reactie hierop beg on koning Sven Vorkbaard van Denemarken met zijn pogingen Engeland te ver overen. Dit lukte hem in 1013 en Ethelred vluchtte naar zijn zwager Robe rt de Duivel. In 1014 echter verjoegen de Engelsen Svens opvolger Knoet de Grote en herstelden Ethelreds macht.
Ethelred had minstens zestien kinderen uit twee huwelijken. Zijn tweede v rouw was Emma van Normandië. Emma's achterneef Willem de Veroveraar voer de deze familieband later aan als basis voor zijn aanspraak op de troon. Eén van zijn dochters, Godjifu, huwde in 1033 met Drogo van Vexin (graaf van Vexin, Amiens en heer van Elbeuf).
In april 1016 stierf hij in Londen, alwaar hij ook werd begraven. Hij we rd opgevolgd door zijn zoon Edmund II.

  • Vader:
    Edgar van Engeland1, zn. van Edmund I van Engeland en Elgiva, geb. circa 9421,1,1, koning te Engeland [Eng] van 959 tot 975, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) te Winchester in 9751,1, begr. te Cloucester [Eng], tr. (1) met Aelfthryth . Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2).
 

tr. (1)
met

Aelflida (Nn) Northhumbria (Elfreda).

Uit dit huwelijk 8 kinderen.

tr. (resp. ongeveer 34 en ongeveer 17 jaar oud) (2) in 1002
met

Emma van Normandië (van Normandy), dr. van Richard I van Normandië (van Normandie) en Gunnor van Denemarken (van Crepon), geb. in 985 (976), ovl. (ongeveer 67 jaar oud) te Winschester (te Winchester) op zaterdag 6 mrt 1052, begr. te Winschester, relatie (2) met Knut I van Denemarken. Uit deze relatie een dochter, relatie (3) met Knut Koning Van Engeland. Uit deze relatie een zoon.


Aantekeningen bij Emma van Normandië (van Normandy).
Emma van Normandië (?, 985 - Winchester, 6 maart 1052) was een dochter van Richard I van Normandië en van Gunnor. Nadat in 1000 een Engelse invasie van Normandië mislukt was, werd Emma uitgehuwelijkt aan Ethelred II. In 1013 dient zij met haar gezin naar Normandië te vluchten om veilig te zijn tegen de binnenvallende Vikingen. Na de dood van Sven Gaffelbaard keren zij terug naar Engeland. Na de dood van Ethelred in 1016 trouwt zij in 1017 met de nieuwe koning van Engeland en Noorwegen, Knoet de Grote. Zij werd de moeder van:.
Eduard de Belijder (bij Ethelred).
Hardeknoet (bij Knoet).
Gunhilde (bij Knoet), gehuwd met Hendrik III van het Heilige Roomse Rijk.
Emma begunstigde de afstammelingen van Knoet boven deze van Ethelred II en wanneer Eduard de Belijder in 1042 aan de macht komt, verwijdert hij Emma van de macht.

Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edmund II*990  †1016  26
Goda Edith     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:


Nn
Nn .

tr.
met

Chuta van Wessex1, zn. van Cwichelm van Wessex en Nn van Mercia, geb. circa 6001,1,1, edelman uit Wessex.

Uit dit huwelijk een zoon:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ceowald*622  †688  66



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
')}